മഥിഃ 12
1 അനന്തരം യീശു ർവിശ്രാമവാരേ ശ്സ്യമധ്യേന ഗച്ഛതി, തദാ തച്ഛിഷ്യാ ബുഭുക്ഷിതാഃ സന്തഃ ശ്സ്യമഞ്ജരീശ്ഛത്വാ ഛിത്വാ ഖാദിതുമാരഭന്ത|
At that time Jesus went through the grainfields on the Sabbath. His disciples were hungry and began to pick the heads of grain and eat them.
2 തദ് വിലോക്യ ഫിരൂശിനോ യീശും ജഗദുഃ, പശ്യ വിശ്രാമവാരേ യത് കർമ്മാകർത്തവ്യം തദേവ തവ ശിഷ്യാഃ കുർവ്വന്തി|
When the Pharisees saw this, they said to Him, “Look, Your disciples are doing what is unlawful on the Sabbath.”
3 സ താൻ പ്രത്യാവദത, ദായൂദ് തത്സങ്ഗിനശ്ച ബുഭുക്ഷിതാഃ സന്തോ യത് കർമ്മാകുർവ്വൻ തത് കിം യുഷ്മാഭി ർനാപാഠി?
Jesus replied, “Have you not read what David did when he and his companions were hungry?
4 യേ ദർശനീയാഃ പൂപാഃ യാജകാൻ വിനാ തസ്യ തത്സങ്ഗിമനുജാനാഞ്ചാഭോജനീയാസ്ത ഈശ്വരാവാസം പ്രവിഷ്ടേന തേന ഭുക്താഃ|
He entered the house of God, and he and his companions ate the consecrated bread, which was not lawful for them to eat, but only for the priests.
5 അന്യച്ച വിശ്രാമവാരേ മധ്യേമന്ദിരം വിശ്രാമവാരീയം നിയമം ലങ്വന്തോപി യാജകാ നിർദോഷാ ഭവന്തി, ശാസ്ത്രമധ്യേ കിമിദമപി യുഷ്മാഭി ർന പഠിതം?
Or haven’t you read in the Law that on the Sabbath the priests in the temple break the Sabbath and yet are innocent?
6 യുഷ്മാനഹം വദാമി, അത്ര സ്ഥാനേ മന്ദിരാദപി ഗരീയാൻ ഏക ആസ്തേ|
But I tell you that something greater than the temple is here.
7 കിന്തു ദയായാം മേ യഥാ പ്രീതി ർന തഥാ യജ്ഞകർമ്മണി| ഏതദ്വചനസ്യാർഥം യദി യുയമ് അജ്ഞാസിഷ്ട തർഹി നിർദോഷാൻ ദോഷിണോ നാകാർഷ്ട|
If only you had known the meaning of ‘I desire mercy, not sacrifice,’ you would not have condemned the innocent.
8 അന്യച്ച മനുജസുതോ വിശ്രാമവാരസ്യാപി പതിരാസ്തേ|
For the Son of Man is Lord of the Sabbath.”
9 അനന്തരം സ തത്സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ തേഷാം ഭജനഭവനം പ്രവിഷ്ടവാൻ, തദാനീമ് ഏകഃ ശുഷ്കകരാമയവാൻ ഉപസ്ഥിതവാൻ|
Moving on from there, Jesus entered their synagogue,
10 തതോ യീശുമ് അപവദിതും മാനുഷാഃ പപ്രച്ഛുഃ, വിശ്രാമവാരേ നിരാമയത്വം കരണീയം ന വാ?
and a man with a withered hand was there. In order to accuse Jesus, they asked Him, “Is it lawful to heal on the Sabbath?”
11 തേന സ പ്രത്യുവാച, വിശ്രാമവാരേ യദി കസ്യചിദ് അവി ർഗർത്തേ പതതി, തർഹി യസ്തം ഘൃത്വാ ന തോലയതി, ഏതാദൃശോ മനുജോ യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ആസ്തേ?
He replied, “If one of you has a sheep and it falls into a pit on the Sabbath, will he not take hold of it and lift it out?
12 അവേ ർമാനവഃ കിം നഹി ശ്രേയാൻ? അതോ വിശ്രാമവാരേ ഹിതകർമ്മ കർത്തവ്യം|
How much more valuable is a man than a sheep! Therefore it is lawful to do good on the Sabbath.”
13 അനന്തരം സ തം മാനവം ഗദിതവാൻ, കരം പ്രസാരയ; തേന കരേ പ്രസാരിതേ സോന്യകരവത് സ്വസ്ഥോഽഭവത്|
Then Jesus said to the man, “Stretch out your hand.” So he stretched it out, and it was restored to full use, just like the other.
14 തദാ ഫിരൂശിനോ ബഹിർഭൂയ കഥം തം ഹനിഷ്യാമ ഇതി കുമന്ത്രണാം തത്പ്രാതികൂല്യേന ചക്രുഃ|
But the Pharisees went out and plotted how they might kill Jesus.
15 തതോ യീശുസ്തദ് വിദിത്വാ സ്ഥനാന്തരം ഗതവാൻ; അന്യേഷു ബഹുനരേഷു തത്പശ്ചാദ് ഗതേഷു താൻ സ നിരാമയാൻ കൃത്വാ ഇത്യാജ്ഞാപയത്,
Aware of this, Jesus withdrew from that place. Large crowds followed Him, and He healed them all,
16 യൂയം മാം ന പരിചായയത|
warning them not to make Him known.
17 തസ്മാത് മമ പ്രീയോ മനോനീതോ മനസസ്തുഷ്ടികാരകഃ| മദീയഃ സേവകോ യസ്തു വിദ്യതേ തം സമീക്ഷതാം| തസ്യോപരി സ്വകീയാത്മാ മയാ സംസ്ഥാപയിഷ്യതേ| തേനാന്യദേശജാതേഷു വ്യവസ്ഥാ സംപ്രകാശ്യതേ|
This was to fulfill what was spoken through the prophet Isaiah:
18 കേനാപി ന വിരോധം സ വിവാദഞ്ച കരിഷ്യതി| ന ച രാജപഥേ തേന വചനം ശ്രാവയിഷ്യതേ|
“Here is My Servant, whom I have chosen, My beloved, in whom My soul delights. I will put My Spirit on Him, and He will proclaim justice to the nations.
19 വ്യവസ്ഥാ ചലിതാ യാവത് നഹി തേന കരിഷ്യതേ| താവത് നലോ വിദീർണോഽപി ഭംക്ഷ്യതേ നഹി തേന ച| തഥാ സധൂമവർത്തിഞ്ച ന സ നിർവ്വാപയിഷ്യതേ|
He will not quarrel or cry out; no one will hear His voice in the streets.
20 പ്രത്യാശാഞ്ച കരിഷ്യന്തി തന്നാമ്നി ഭിന്നദേശജാഃ|
A bruised reed He will not break, and a smoldering wick He will not extinguish, till He leads justice to victory.
21 യാന്യേതാനി വചനാനി യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്താന്യാസൻ, താനി സഫലാന്യഭവൻ|
In His name the nations will put their hope.”
22 അനന്തരം ലോകൈ സ്തത്സമീപമ് ആനീതോ ഭൂതഗ്രസ്താന്ധമൂകൈകമനുജസ്തേന സ്വസ്ഥീകൃതഃ, തതഃ സോഽന്ധോ മൂകോ ദ്രഷ്ടും വക്തുഞ്ചാരബ്ധവാൻ|
Then a demon-possessed man who was blind and mute was brought to Jesus, and He healed the man so that he could speak and see.
23 അനേന സർവ്വേ വിസ്മിതാഃ കഥയാഞ്ചക്രുഃ, ഏഷഃ കിം ദായൂദഃ സന്താനോ നഹി?
The crowds were astounded and asked, “Could this be the Son of David?”
24 കിന്തു ഫിരൂശിനസ്തത് ശ്രുത്വാ ഗദിതവന്തഃ, ബാൽസിബൂബ്നാമ്നോ ഭൂതരാജസ്യ സാഹായ്യം വിനാ നായം ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
But when the Pharisees heard this, they said, “Only by Beelzebul, the prince of demons, does this man drive out demons.”
25 തദാനീം യീശുസ്തേഷാമ് ഇതി മാനസം വിജ്ഞായ താൻ അവദത് കിഞ്ചന രാജ്യം യദി സ്വവിപക്ഷാദ് ഭിദ്യതേ, തർഹി തത് ഉച്ഛിദ്യതേ; യച്ച കിഞ്ചന നഗരം വാ ഗൃഹം സ്വവിപക്ഷാദ് വിഭിദ്യതേ, തത് സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
Knowing their thoughts, Jesus said to them, “Every kingdom divided against itself will be laid waste, and every city or household divided against itself will not stand.
26 തദ്വത് ശയതാനോ യദി ശയതാനം ബഹിഃ കൃത്വാ സ്വവിപക്ഷാത് പൃഥക് പൃഥക് ഭവതി, തർഹി തസ്യ രാജ്യം കേന പ്രകാരേണ സ്ഥാസ്യതി?
If Satan drives out Satan, he is divided against himself. How then can his kingdom stand?
27 അഹഞ്ച യദി ബാൽസിബൂബാ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി, തർഹി യുഷ്മാകം സന്താനാഃ കേന ഭൂതാൻ ത്യാജയന്തി? തസ്മാദ് യുഷ്മാകമ് ഏതദ്വിചാരയിതാരസ്ത ഏവ ഭവിഷ്യന്തി|
And if I drive out demons by Beelzebul, by whom do your sons drive them out? So then, they will be your judges.
28 കിന്തവഹം യദീശ്വരാത്മനാ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി, തർഹീശ്വരസ്യ രാജ്യം യുഷ്മാകം സന്നിധിമാഗതവത്|
But if I drive out demons by the Spirit of God, then the kingdom of God has come upon you.
29 അന്യഞ്ച കോപി ബലവന്ത ജനം പ്രഥമതോ ന ബദ്വ്വാ കേന പ്രകാരേണ തസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ തദ്ദ്രവ്യാദി ലോഠയിതും ശക്നോതി? കിന്തു തത് കൃത്വാ തദീയഗൃസ്യ ദ്രവ്യാദി ലോഠയിതും ശക്നോതി|
Or again, how can anyone enter a strong man’s house and steal his possessions, unless he first ties up the strong man? Then he can plunder his house.
30 യഃ കശ്ചിത് മമ സ്വപക്ഷീയോ നഹി സ വിപക്ഷീയ ആസ്തേ, യശ്ച മയാ സാകം ന സംഗൃഹ്ലാതി, സ വികിരതി|
He who is not with Me is against Me, and he who does not gather with Me scatters.
31 അതഏവ യുഷ്മാനഹം വദാമി, മനുജാനാം സർവ്വപ്രകാരപാപാനാം നിന്ദായാശ്ച മർഷണം ഭവിതും ശക്നോതി, കിന്തു പവിത്രസ്യാത്മനോ വിരുദ്ധനിന്ദായാ മർഷണം ഭവിതും ന ശക്നോതി|
Therefore I tell you, every sin and blasphemy will be forgiven men, but the blasphemy against the Spirit will not be forgiven.
32 യോ മനുജസുതസ്യ വിരുദ്ധാം കഥാം കഥയതി, തസ്യാപരാധസ്യ ക്ഷമാ ഭവിതും ശക്നോതി, കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പവിത്രസ്യാത്മനോ വിരുദ്ധാം കഥാം കഥയതി നേഹലോകേ ന പ്രേത്യ തസ്യാപരാധസ്യ ക്ഷമാ ഭവിതും ശക്നോതി| (aiōn g165)
Whoever speaks a word against the Son of Man will be forgiven, but whoever speaks against the Holy Spirit will not be forgiven, either in this age or in the one to come. (aiōn g165)
33 പാദപം യദി ഭദ്രം വദഥ, തർഹി തസ്യ ഫലമപി സാധു വക്തവ്യം, യദി ച പാദപം അസാധും വദഥ, തർഹി തസ്യ ഫലമപ്യസാധു വക്തവ്യം; യതഃ സ്വീയസ്വീയഫലേന പാദപഃ പരിചീയതേ|
Make a tree good and its fruit will be good, or make a tree bad and its fruit will be bad; for a tree is known by its fruit.
34 രേ ഭുജഗവംശാ യൂയമസാധവഃ സന്തഃ കഥം സാധു വാക്യം വക്തും ശക്ഷ്യഥ? യസ്മാദ് അന്തഃകരണസ്യ പൂർണഭാവാനുസാരാദ് വദനാദ് വചോ നിർഗച്ഛതി|
You brood of vipers, how can you who are evil say anything good? For out of the overflow of the heart, the mouth speaks.
35 തേന സാധുർമാനവോഽന്തഃകരണരൂപാത് സാധുഭാണ്ഡാഗാരാത് സാധു ദ്രവ്യം നിർഗമയതി, അസാധുർമാനുഷസ്ത്വസാധുഭാണ്ഡാഗാരാദ് അസാധുവസ്തൂനി നിർഗമയതി|
The good man brings good things out of his good store of treasure, and the evil man brings evil things out of his evil store of treasure.
36 കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, മനുജാ യാവന്ത്യാലസ്യവചാംസി വദന്തി, വിചാരദിനേ തദുത്തരമവശ്യം ദാതവ്യം,
But I tell you that men will give an account on the day of judgment for every careless word they have spoken.
37 യതസ്ത്വം സ്വീയവചോഭി ർനിരപരാധഃ സ്വീയവചോഭിശ്ച സാപരാധോ ഗണിഷ്യസേ|
For by your words you will be acquitted, and by your words you will be condemned.”
38 തദാനീം കതിപയാ ഉപാധ്യായാഃ ഫിരൂശിനശ്ച ജഗദുഃ, ഹേ ഗുരോ വയം ഭവത്തഃ കിഞ്ചന ലക്ഷ്മ ദിദൃക്ഷാമഃ|
Then some of the scribes and Pharisees said to Him, “Teacher, we want to see a sign from You.”
39 തദാ സ പ്രത്യുക്തവാൻ, ദുഷ്ടോ വ്യഭിചാരീ ച വംശോ ലക്ഷ്മ മൃഗയതേ, കിന്തു ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ യൂനസോ ലക്ഷ്മ വിഹായാന്യത് കിമപി ലക്ഷ്മ തേ ന പ്രദർശയിഷ്യന്തേ|
Jesus replied, “A wicked and adulterous generation demands a sign, but none will be given it except the sign of the prophet Jonah.
40 യതോ യൂനമ് യഥാ ത്ര്യഹോരാത്രം ബൃഹന്മീനസ്യ കുക്ഷാവാസീത്, തഥാ മനുജപുത്രോപി ത്ര്യഹോരാത്രം മേദിന്യാ മധ്യേ സ്ഥാസ്യതി|
For as Jonah was three days and three nights in the belly of the great fish, so the Son of Man will be three days and three nights in the heart of the earth.
41 അപരം നീനിവീയാ മാനവാ വിചാരദിന ഏതദ്വംശീയാനാം പ്രതികൂലമ് ഉത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യന്തി, യസ്മാത്തേ യൂനസ ഉപദേശാത് മനാംസി പരാവർത്തയാഞ്ചക്രിരേ, കിന്ത്വത്ര യൂനസോപി ഗുരുതര ഏക ആസ്തേ|
The men of Nineveh will stand at the judgment with this generation and condemn it; for they repented at the preaching of Jonah, and now One greater than Jonah is here.
42 പുനശ്ച ദക്ഷിണദേശീയാ രാജ്ഞീ വിചാരദിന ഏതദ്വംശീയാനാം പ്രതികൂലമുത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യതി യതഃ സാ രാജ്ഞീ സുലേമനോ വിദ്യായാഃ കഥാം ശ്രോതും മേദിന്യാഃ സീമ്ന ആഗച്ഛത്, കിന്തു സുലേമനോപി ഗുരുതര ഏകോ ജനോഽത്ര ആസ്തേ|
The Queen of the South will rise at the judgment with this generation and condemn it; for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon, and now One greater than Solomon is here.
43 അപരം മനുജാദ് ബഹിർഗതോ ഽപവിത്രഭൂതഃ ശുഷ്കസ്ഥാനേന ഗത്വാ വിശ്രാമം ഗവേഷയതി, കിന്തു തദലഭമാനഃ സ വക്തി, യസ്മാ; നികേതനാദ് ആഗമം, തദേവ വേശ്മ പകാവൃത്യ യാമി|
When an unclean spirit comes out of a man, it passes through arid places seeking rest and does not find it.
44 പശ്ചാത് സ തത് സ്ഥാനമ് ഉപസ്ഥായ തത് ശൂന്യം മാർജ്ജിതം ശോഭിതഞ്ച വിലോക്യ വ്രജൻ സ്വതോപി ദുഷ്ടതരാൻ അന്യസപ്തഭൂതാൻ സങ്ഗിനഃ കരോതി|
Then it says, ‘I will return to the house I left.’ On its return, it finds the house vacant, swept clean, and put in order.
45 തതസ്തേ തത് സ്ഥാനം പ്രവിശ്യ നിവസന്തി, തേന തസ്യ മനുജസ്യ ശേഷദശാ പൂർവ്വദശാതോതീവാശുഭാ ഭവതി, ഏതേഷാം ദുഷ്ടവംശ്യാനാമപി തഥൈവ ഘടിഷ്യതേ|
Then it goes and brings with it seven other spirits more wicked than itself, and they go in and dwell there; and the final plight of that man is worse than the first. So will it be with this wicked generation.”
46 മാനവേഭ്യ ഏതാസാം കഥനാം കഥനകാലേ തസ്യ മാതാ സഹജാശ്ച തേന സാകം കാഞ്ചിത് കഥാം കഥയിതും വാഞ്ഛന്തോ ബഹിരേവ സ്ഥിതവന്തഃ|
While Jesus was still speaking to the crowds, His mother and brothers stood outside, wanting to speak to Him.
47 തതഃ കശ്ചിത് തസ്മൈ കഥിതവാൻ, പശ്യ തവ ജനനീ സഹജാശ്ച ത്വയാ സാകം കാഞ്ചന കഥാം കഥയിതും കാമയമാനാ ബഹിസ്തിഷ്ഠന്തി|
Someone told Him, “Look, Your mother and brothers are standing outside, wanting to speak to You.”
48 കിന്തു സ തം പ്രത്യവദത്, മമ കാ ജനനീ? കേ വാ മമ സഹജാഃ?
But Jesus replied, “Who is My mother, and who are My brothers?”
49 പശ്ചാത് ശിഷ്യാൻ പ്രതി കരം പ്രസാര്യ്യ കഥിതവാൻ, പശ്യ മമ ജനനീ മമ സഹജാശ്ചൈതേ;
Pointing to His disciples, He said, “Here are My mother and My brothers.
50 യഃ കശ്ചിത് മമ സ്വർഗസ്ഥസ്യ പിതുരിഷ്ടം കർമ്മ കുരുതേ, സഏവ മമ ഭ്രാതാ ഭഗിനീ ജനനീ ച|
For whoever does the will of My Father in heaven is My brother and sister and mother.”
