ಮಾರ್ಕಃ 11
1 ಅನನ್ತರಂ ತೇಷು ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಸಮೀಪಸ್ಥಯೋ ರ್ಬೈತ್ಫಗೀಬೈಥನೀಯಪುರಯೋರನ್ತಿಕಸ್ಥಂ ಜೈತುನನಾಮಾದ್ರಿಮಾಗತೇಷು ಯೀಶುಃ ಪ್ರೇಷಣಕಾಲೇ ದ್ವೌ ಶಿಷ್ಯಾವಿದಂ ವಾಕ್ಯಂ ಜಗಾದ,
And when they came near to Jerusalem, to Bethphage and Bethany, at the mount of Olives, he sendeth forth two of his disciples,
2 ಯುವಾಮಮುಂ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಂ ಗ್ರಾಮಂ ಯಾತಂ, ತತ್ರ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯೋ ನರಂ ನಾವಹತ್ ತಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥಸ್ತಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾನಯತಂ|
And saith to them, Go into the village opposite you: and as soon as ye have entered into it, ye shall find a colt tied, on which never man sat; loose him, and bring him.
3 ಕಿನ್ತು ಯುವಾಂ ಕರ್ಮ್ಮೇದಂ ಕುತಃ ಕುರುಥಃ? ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಯದಿ ಕೋಪಿ ಪೃಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಪ್ರಭೋರತ್ರ ಪ್ರಯೋಜನಮಸ್ತೀತಿ ಕಥಿತೇ ಸ ಶೀಘ್ರಂ ತಮತ್ರ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯತಿ|
And if any man shall say to you, Why do ye this? say ye that the Lord hath need of him; and immediately he will send him here.
4 ತತಸ್ತೌ ಗತ್ವಾ ದ್ವಿಮಾರ್ಗಮೇಲನೇ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಮೋಚಯತಃ,
And they went away, and found the colt tied by the door outside in a place where two ways met; and they loose him.
5 ಏತರ್ಹಿ ತತ್ರೋಪಸ್ಥಿತಲೋಕಾನಾಂ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್, ಗರ್ದ್ದಭಶಿಶುಂ ಕುತೋ ಮೋಚಯಥಃ?
And certain of them that stood there said to them, What do ye, loosing the colt?
6 ತದಾ ಯೀಶೋರಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರತ್ಯುದಿತೇ ತತ್ಕ್ಷಣಂ ತಮಾದಾತುಂ ತೇಽನುಜಜ್ಞುಃ|
And they said to them even as Jesus had commanded: and they let them go.
7 ಅಥ ತೌ ಯೀಶೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಿಶುಮ್ ಆನೀಯ ತದುಪರಿ ಸ್ವವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪಾತಯಾಮಾಸತುಃ; ತತಃ ಸ ತದುಪರಿ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ|
And they brought the colt to Jesus, and cast their garments on him; and he sat upon him.
8 ತದಾನೇಕೇ ಪಥಿ ಸ್ವವಾಸಾಂಸಿ ಪಾತಯಾಮಾಸುಃ, ಪರೈಶ್ಚ ತರುಶಾಖಾಶ್ಛಿತವಾ ಮಾರ್ಗೇ ವಿಕೀರ್ಣಾಃ|
And many spread their garments in the way: and others cut down branches off trees, and spread them in the way.
9 ಅಪರಞ್ಚ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋಽಗ್ರಗಾಮಿನಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಜನಾ ಉಚೈಃಸ್ವರೇಣ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಜಯ ಜಯ ಯಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾಗಚ್ಛತಿ ಸ ಧನ್ಯ ಇತಿ|
And they that went before, and they that followed, cried, saying, Hosanna; Blessed is he that cometh in the name of the Lord:
10 ತಥಾಸ್ಮಾಕಮಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಸ್ಯ ದಾಯೂದೋ ಯದ್ರಾಜ್ಯಂ ಪರಮೇಶ್ವರನಾಮ್ನಾಯಾತಿ ತದಪಿ ಧನ್ಯಂ, ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದುಚ್ಛ್ರಾಯೇ ಸ್ವರ್ಗೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಜಯೋ ಭವೇತ್|
Blessed be the kingdom of our father David, that cometh in the name of the Lord: Hosanna in the highest.
11 ಇತ್ಥಂ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಮನ್ದಿರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ವಸ್ತೂನಿ ದೃಷ್ಟವಾನ್; ಅಥ ಸಾಯಂಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಸಹಿತೋ ಬೈಥನಿಯಂ ಜಗಾಮ|
And Jesus entered into Jerusalem, and into the temple: and when he had looked around upon all things, it being now evening had come, he went out to Bethany with the twelve.
12 ಅಪರೇಹನಿ ಬೈಥನಿಯಾದ್ ಆಗಮನಸಮಯೇ ಕ್ಷುಧಾರ್ತ್ತೋ ಬಭೂವ|
And on the next day, when they had come from Bethany, he was hungry:
13 ತತೋ ದೂರೇ ಸಪತ್ರಮುಡುಮ್ಬರಪಾದಪಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತತ್ರ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಫಲಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತಸ್ಯ ಸನ್ನಿಕೃಷ್ಟಂ ಯಯೌ, ತದಾನೀಂ ಫಲಪಾತನಸ್ಯ ಸಮಯೋ ನಾಗಚ್ಛತಿ| ತತಸ್ತತ್ರೋಪಸ್ಥಿತಃ ಪತ್ರಾಣಿ ವಿನಾ ಕಿಮಪ್ಯಪರಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸ ಕಥಿತವಾನ್,
And seeing a fig tree afar off having leaves, he came, if perhaps he might find any thing on it: and when he came to it, he found nothing but leaves; for the time of figs had not yet come.
And Jesus answered and said to it, Let no man eat fruit of thee after this for ever. And his disciples heard it. (aiōn g165)
15 ತದನನ್ತರಂ ತೇಷು ಯಿರೂಶಾಲಮಮಾಯಾತೇಷು ಯೀಶು ರ್ಮನ್ದಿರಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರಸ್ಥಾನಾಂ ಬಣಿಜಾಂ ಮುದ್ರಾಸನಾನಿ ಪಾರಾವತವಿಕ್ರೇತೃಣಾಮ್ ಆಸನಾನಿ ಚ ನ್ಯುಬ್ಜಯಾಞ್ಚಕಾರ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಕ್ರೇತೃನ್ ವಿಕ್ರೇತೃಂಶ್ಚ ಬಹಿಶ್ಚಕಾರ|
And they come to Jerusalem: and Jesus went into the temple, and began to cast out them that sold and bought in the temple, and overthrew the tables of the moneychangers, and the seats of them that sold doves;
16 ಅಪರಂ ಮನ್ದಿರಮಧ್ಯೇನ ಕಿಮಪಿ ಪಾತ್ರಂ ವೋಢುಂ ಸರ್ವ್ವಜನಂ ನಿವಾರಯಾಮಾಸ|
And would not allow that any man should carry any vessel through the temple.
17 ಲೋಕಾನುಪದಿಶನ್ ಜಗಾದ, ಮಮ ಗೃಹಂ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಗೃಹಮ್ ಇತಿ ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಥಿತಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಏತತ್ ಕಿಂ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಂ ನಾಸ್ತಿ? ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ತದೇವ ಚೋರಾಣಾಂ ಗಹ್ವರಂ ಕುರುಥ|
And he taught, saying to them, Is it not written, My house shall be called by all nations the house of prayer? but ye have made it a den of thieves.
18 ಇಮಾಂ ವಾಣೀಂ ಶ್ರುತ್ವಾಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಶ್ಚ ತಂ ಯಥಾ ನಾಶಯಿತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ ತಥೋಪಾಯಂ ಮೃಗಯಾಮಾಸುಃ, ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯೋಪದೇಶಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಗತಾ ಅತಸ್ತೇ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಿಭ್ಯುಃ|
And the scribes and chief priests heard it, and sought how they might destroy him: for they feared him, because all the people were astonished at his doctrine.
19 ಅಥ ಸಾಯಂಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಯೀಶುರ್ನಗರಾದ್ ಬಹಿರ್ವವ್ರಾಜ|
And when evening had come, he went out of the city.
20 ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರಾತಃಕಾಲೇ ತೇ ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಗಚ್ಛನ್ತಸ್ತಮುಡುಮ್ಬರಮಹೀರುಹಂ ಸಮೂಲಂ ಶುಷ್ಕಂ ದದೃಶುಃ|
And in the morning, as they passed by, they saw the fig tree dried up from the roots.
21 ತತಃ ಪಿತರಃ ಪೂರ್ವ್ವವಾಕ್ಯಂ ಸ್ಮರನ್ ಯೀಶುಂ ಬಭಾಷಂ, ಹೇ ಗುರೋ ಪಶ್ಯತು ಯ ಉಡುಮ್ಬರವಿಟಪೀ ಭವತಾ ಶಪ್ತಃ ಸ ಶುಷ್ಕೋ ಬಭೂವ|
And Peter calling to remembrance saith to him, Master, behold, the fig tree which thou didst curse is withered away.
22 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಯೂಯಮೀಶ್ವರೇ ವಿಶ್ವಸಿತ|
And Jesus answering saith to them, Have faith in God.
23 ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಕೋಪಿ ಯದ್ಯೇತದ್ಗಿರಿಂ ವದತಿ, ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಗತ್ವಾ ಜಲಧೌ ಪತ, ಪ್ರೋಕ್ತಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವಶ್ಯಂ ಘಟಿಷ್ಯತೇ, ಮನಸಾ ಕಿಮಪಿ ನ ಸನ್ದಿಹ್ಯ ಚೇದಿದಂ ವಿಶ್ವಸೇತ್ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನುಸಾರೇಣ ತದ್ ಘಟಿಷ್ಯತೇ|
For verily I say to you, That whoever shall say to this mountain, Be thou removed, and be thou cast into the sea; and shall not doubt in his heart, but shall believe that the things which he saith shall come to pass; he shall have whatever he saith.
24 ಅತೋ ಹೇತೋರಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಚ್ಮಿ, ಪ್ರಾರ್ಥನಾಕಾಲೇ ಯದ್ಯದಾಕಾಂಕ್ಷಿಷ್ಯಧ್ವೇ ತತ್ತದವಶ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ, ಇತ್ಥಂ ವಿಶ್ವಸಿತ, ತತಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ|
Therefore I say to you, Whatever things ye desire, when ye pray, believe that ye receive them, and ye shall have them.
25 ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಸಮುತ್ಥಿತೇಷು ಯದಿ ಕೋಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಪರಾಧೀ ತಿಷ್ಠತಿ, ತರ್ಹಿ ತಂ ಕ್ಷಮಧ್ವಂ, ತಥಾ ಕೃತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಃ ಪಿತಾಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾಗಾಂಮಿ ಕ್ಷಮಿಷ್ಯತೇ|
And when ye stand praying, forgive, if ye have any thing against any: that your Father also who is in heaven may forgive you your trespasses.
26 ಕಿನ್ತು ಯದಿ ನ ಕ್ಷಮಧ್ವೇ ತರ್ಹಿ ವಃ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಃ ಪಿತಾಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾಗಾಂಸಿ ನ ಕ್ಷಮಿಷ್ಯತೇ|
But if ye do not forgive, neither will your Father who is in heaven forgive your trespasses.
27 ಅನನ್ತರಂ ತೇ ಪುನ ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ, ಯೀಶು ರ್ಯದಾ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಮ್ ಇತಸ್ತತೋ ಗಚ್ಛತಿ, ತದಾನೀಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾಃ ಪ್ರಾಞ್ಚಶ್ಚ ತದನ್ತಿಕಮೇತ್ಯ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ,
And they come again to Jerusalem: and as he was walking in the temple, there come to him the chief priests, and the scribes, and the elders,
28 ತ್ವಂ ಕೇನಾದೇಶೇನ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಷಿ? ತಥೈತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಕೇನಾದಿಷ್ಟೋಸಿ?
And say to him, By what authority doest thou these things? and who gave thee this authority to do these things?
29 ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತಿಗದಿತವಾನ್ ಅಹಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಏಕಕಥಾಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ, ಯದಿ ಯೂಯಂ ತಸ್ಯಾ ಉತ್ತರಂ ಕುರುಥ, ತರ್ಹಿ ಕಯಾಜ್ಞಯಾಹಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಮಿ ತದ್ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
And Jesus answered and said to them, I will also ask of you one question, and answer me, and I will tell you by what authority I do these things.
30 ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜನಮ್ ಈಶ್ವರಾತ್ ಜಾತಂ ಕಿಂ ಮಾನವಾತ್? ತನ್ಮಹ್ಯಂ ಕಥಯತ|
The baptism of John, was it from heaven, or from men? answer me.
31 ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿವೇಕ್ತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ, ತದ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಬಭೂವೇತಿ ಚೇದ್ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಕುತಸ್ತಂ ನ ಪ್ರತ್ಯೈತ? ಕಥಮೇತಾಂ ಕಥಯಿಷ್ಯತಿ|
And they reasoned with themselves, saying, If we shall say, From heaven; he will say, Why then did ye not believe him?
32 ಮಾನವಾದ್ ಅಭವದಿತಿ ಚೇದ್ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಭಯಮಸ್ತಿ ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯೋಹನಂ ಸತ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ ಮನ್ಯನ್ತೇ|
But if we shall say, From men; they feared the people: for all men counted John, that he was a prophet indeed.
33 ಅತಏವ ತೇ ಯೀಶುಂ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷು ರ್ವಯಂ ತದ್ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನುಮಃ| ಯೀಶುರುವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಯೇನಾದೇಶೇನ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಮಿ, ಅಹಮಪಿ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ತನ್ನ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
And they answered and said to Jesus, We cannot tell. And Jesus answering saith to them, Neither do I tell you by what authority I do these things.
