প্ৰকাশিতং 18
1 ১ তদনন্তৰং স্ৱৰ্গাদ্ অৱৰোহন্ অপৰ একো দূতো মযা দৃষ্টঃ স মহাপৰাক্ৰমৱিশিষ্টস্তস্য তেজসা চ পৃথিৱী দীপ্তা|
此後，我看見另有一位有大權柄的天使從天降下，地就因他的榮耀發光。
2 ২ স বলৱতা স্ৱৰেণ ৱাচমিমাম্ অঘোষযৎ পতিতা পতিতা মহাবাবিল্, সা ভূতানাং ৱসতিঃ সৰ্ৱ্ৱেষাম্ অশুচ্যাত্মনাং কাৰা সৰ্ৱ্ৱেষাম্ অশুচীনাং ঘৃণ্যানাঞ্চ পক্ষিণাং পিঞ্জৰশ্চাভৱৎ|
他大聲喊着說： 巴比倫大城傾倒了！傾倒了！ 成了鬼魔的住處 和各樣污穢之靈的巢穴， 並各樣污穢可憎之雀鳥的巢穴。
3 ৩ যতঃ সৰ্ৱ্ৱজাতীযাস্তস্যা ৱ্যভিচাৰজাতাং কোপমদিৰাং পীতৱন্তঃ পৃথিৱ্যা ৰাজানশ্চ তযা সহ ৱ্যভিচাৰং কৃতৱন্তঃ পৃথিৱ্যা ৱণিজশ্চ তস্যাঃ সুখভোগবাহুল্যাদ্ ধনাঢ্যতাং গতৱন্তঃ|
因為列國都被她邪淫大怒的酒傾倒了。 地上的君王與她行淫； 地上的客商因她奢華太過就發了財。
4 ৪ ততঃ পৰং স্ৱৰ্গাৎ মযাপৰ এষ ৰৱঃ শ্ৰুতঃ, হে মম প্ৰজাঃ, যূযং যৎ তস্যাঃ পাপানাম্ অংশিনো ন ভৱত তস্যা দণ্ডৈশ্চ দণ্ডযুক্তা ন ভৱত তদৰ্থং ততো নিৰ্গচ্ছত|
我又聽見從天上有聲音說： 我的民哪，你們要從那城出來， 免得與她一同有罪，受她所受的災殃；
因她的罪惡滔天； 她的不義，上帝已經想起來了。
6 ৬ পৰান্ প্ৰতি তযা যদ্ৱদ্ ৱ্যৱহৃতং তদ্ৱৎ তাং প্ৰতি ৱ্যৱহৰত, তস্যাঃ কৰ্ম্মণাং দ্ৱিগুণফলানি তস্যৈ দত্ত, যস্মিন্ কংসে সা পৰান্ মদ্যম্ অপাযযৎ তমেৱ তস্যাঃ পানাৰ্থং দ্ৱিগুণমদ্যেন পূৰযত|
她怎樣待人，也要怎樣待她， 按她所行的加倍地報應她； 用她調酒的杯加倍地調給她喝。
7 ৭ তযা যাত্মশ্লাঘা যশ্চ সুখভোগঃ কৃতস্তযো ৰ্দ্ৱিগুণৌ যাতনাশোকৌ তস্যৈ দত্ত, যতঃ সা স্ৱকীযান্তঃকৰণে ৱদতি, ৰাজ্ঞীৱদ্ উপৱিষ্টাহং নানাথা ন চ শোকৱিৎ|
她怎樣榮耀自己，怎樣奢華， 也當叫她照樣痛苦悲哀， 因她心裏說： 我坐了皇后的位， 並不是寡婦， 決不至於悲哀。
8 ৮ তস্মাদ্ দিৱস একস্মিন্ মাৰীদুৰ্ভিক্ষশোচনৈঃ, সা সমাপ্লোষ্যতে নাৰী ধ্যক্ষ্যতে ৱহ্নিনা চ সা; যদ্ ৱিচাৰাধিপস্তস্যা বলৱান্ প্ৰভুৰীশ্ৱৰঃ,
所以在一天之內， 她的災殃要一齊來到， 就是死亡、悲哀、饑荒。 她又要被火燒盡了， 因為審判她的主上帝大有能力。
9 ৯ ৱ্যভিচাৰস্তযা সাৰ্দ্ধং সুখভোগশ্চ যৈঃ কৃতঃ, তে সৰ্ৱ্ৱ এৱ ৰাজানস্তদ্দাহধূমদৰ্শনাৎ, প্ৰৰোদিষ্যন্তি ৱক্ষাংসি চাহনিষ্যন্তি বাহুভিঃ|
地上的君王，素來與她行淫、一同奢華的，看見燒她的煙，就必為她哭泣哀號。
10 ১০ তস্যাস্তৈ ৰ্যাতনাভীতে ৰ্দূৰে স্থিৎৱেদমুচ্যতে, হা হা বাবিল্ মহাস্থান হা প্ৰভাৱান্ৱিতে পুৰি, একস্মিন্ আগতা দণ্ডে ৱিচাৰাজ্ঞা ৎৱদীযকা|
因怕她的痛苦，就遠遠地站着說：哀哉！哀哉！ 巴比倫大城，堅固的城啊， 一時之間你的刑罰就來到了。
地上的客商也都為她哭泣悲哀，因為沒有人再買他們的貨物了；
12 ১২ ফলতঃ সুৱৰ্ণৰৌপ্যমণিমুক্তাঃ সূক্ষ্মৱস্ত্ৰাণি কৃষ্ণলোহিতৱাসাংসি পট্টৱস্ত্ৰাণি সিন্দূৰৱৰ্ণৱাসাংসি চন্দনাদিকাষ্ঠানি গজদন্তেন মহাৰ্ঘকাষ্ঠেন পিত্তললৌহাভ্যাং মৰ্ম্মৰপ্ৰস্তৰেণ ৱা নিৰ্ম্মিতানি সৰ্ৱ্ৱৱিধপাত্ৰাণি
這貨物就是金、銀、寶石、珍珠、細麻布、紫色料、綢子、朱紅色料、各樣香木、各樣象牙的器皿、各樣極寶貴的木頭，和銅、鐵、漢白玉的器皿，
13 ১৩ ৎৱগেলা ধূপঃ সুগন্ধিদ্ৰৱ্যং গন্ধৰসো দ্ৰাক্ষাৰসস্তৈলং শস্যচূৰ্ণং গোধূমো গাৱো মেষা অশ্ৱা ৰথা দাসেযা মনুষ্যপ্ৰাণাশ্চৈতানি পণ্যদ্ৰৱ্যাণি কেনাপি ন ক্ৰীযন্তে|
並肉桂、荳蔻、香料、香膏、乳香、酒、油、細麵、麥子、牛、羊、車、馬，和奴僕、人口。
14 ১৪ তৱ মনোঽভিলাষস্য ফলানাং সমযো গতঃ, ৎৱত্তো দূৰীকৃতং যদ্যৎ শোভনং ভূষণং তৱ, কদাচন তদুদ্দেশো ন পুন ৰ্লপ্স্যতে ৎৱযা|
巴比倫哪，你所貪愛的果子離開了你； 你一切的珍饈美味 和華美的物件也從你中間毀滅， 決不能再見了。
15 ১৫ তদ্ৱিক্ৰেতাৰো যে ৱণিজস্তযা ধনিনো জাতাস্তে তস্যা যাতনাযা ভযাদ্ দূৰে তিষ্ঠনতো ৰোদিষ্যন্তি শোচন্তশ্চেদং গদিষ্যন্তি
販賣這些貨物、藉着她發了財的客商，因怕她的痛苦，就遠遠地站着哭泣悲哀，說：
16 ১৬ হা হা মহাপুৰি, ৎৱং সূক্ষ্মৱস্ত্ৰৈঃ কৃষ্ণলোহিতৱস্ত্ৰৈঃ সিন্দূৰৱৰ্ণৱাসোভিশ্চাচ্ছাদিতা স্ৱৰ্ণমণিমুক্তাভিৰলঙ্কৃতা চাসীঃ,
哀哉！哀哉！這大城啊， 素常穿着細麻、 紫色、朱紅色的衣服， 又用金子、寶石，和珍珠為妝飾。
17 ১৭ কিন্ত্ৱেকস্মিন্ দণ্ডে সা মহাসম্পদ্ লুপ্তা| অপৰং পোতানাং কৰ্ণধাৰাঃ সমূহলোকা নাৱিকাঃ সমুদ্ৰৱ্যৱসাযিনশ্চ সৰ্ৱ্ৱে
一時之間，這麼大的富厚就歸於無有了。 凡船主和坐船往各處去的，並眾水手，連所有靠海為業的，都遠遠地站着，
18 ১৮ দূৰে তিষ্ঠন্তস্তস্যা দাহস্য ধূমং নিৰীক্ষমাণা উচ্চৈঃস্ৱৰেণ ৱদন্তি তস্যা মহানগৰ্য্যাঃ কিং তুল্যং?
看見燒她的煙，就喊着說：「有何城能比這大城呢？」
19 ১৯ অপৰং স্ৱশিৰঃসু মৃত্তিকাং নিক্ষিপ্য তে ৰুদন্তঃ শোচন্তশ্চোচ্চৈঃস্ৱৰেণেদং ৱদন্তি হা হা যস্যা মহাপুৰ্য্যা বাহুল্যধনকাৰণাৎ, সম্পত্তিঃ সঞ্চিতা সৰ্ৱ্ৱৈঃ সামুদ্ৰপোতনাযকৈঃ, একস্মিন্নেৱ দণ্ডে সা সম্পূৰ্ণোচ্ছিন্নতাং গতা|
他們又把塵土撒在頭上，哭泣悲哀，喊着說： 哀哉！哀哉！這大城啊。 凡有船在海中的，都因她的珍寶成了富足！ 她在一時之間就成了荒場！
20 ২০ হে স্ৱৰ্গৱাসিনঃ সৰ্ৱ্ৱে পৱিত্ৰাঃ প্ৰেৰিতাশ্চ হে| হে ভাৱিৱাদিনো যূযং কৃতে তস্যাঃ প্ৰহৰ্ষত| যুষ্মাকং যৎ তযা সাৰ্দ্ধং যো ৱিৱাদঃ পুৰাভৱৎ| দণ্ডং সমুচিতং তস্য তস্যৈ ৱ্যতৰদীশ্ৱৰঃ||
天哪，眾聖徒、眾使徒、眾先知啊， 你們都要因她歡喜， 因為上帝已經在她身上伸了你們的冤。
21 ২১ অনন্তৰম্ একো বলৱান্ দূতো বৃহৎপেষণীপ্ৰস্তৰতুল্যং পাষাণমেকং গৃহীৎৱা সমুদ্ৰে নিক্ষিপ্য কথিতৱান্, ঈদৃগ্বলপ্ৰকাশেন বাবিল্ মহানগৰী নিপাতযিষ্যতে ততস্তস্যা উদ্দেশঃ পুন ৰ্ন লপ্স্যতে|
有一位大力的天使舉起一塊石頭，好像大磨石，扔在海裏，說： 巴比倫大城也必這樣猛力地被扔下去， 決不能再見了。
22 ২২ ৱল্লকীৱাদিনাং শব্দং পুন ৰ্ন শ্ৰোষ্যতে ৎৱযি| গাথাকানাঞ্চ শব্দো ৱা ৱংশীতূৰ্য্যাদিৱাদিনাং| শিল্পকৰ্ম্মকৰঃ কো ঽপি পুন ৰ্ন দ্ৰক্ষ্যতে ৎৱযি| পেষণীপ্ৰস্তৰধ্ৱানঃ পুন ৰ্ন শ্ৰোষ্যতে ৎৱযি|
彈琴、作樂、吹笛、吹號的聲音， 在你中間決不能再聽見； 各行手藝人在你中間決不能再遇見； 推磨的聲音在你中間決不能再聽見；
23 ২৩ দীপস্যাপি প্ৰভা তদ্ৱৎ পুন ৰ্ন দ্ৰক্ষ্যতে ৎৱযি| ন কন্যাৱৰযোঃ শব্দঃ পুনঃ সংশ্ৰোষ্যতে ৎৱযি| যস্মান্মুখ্যাঃ পৃথিৱ্যা যে ৱণিজস্তেঽভৱন্ তৱ| যস্মাচ্চ জাতযঃ সৰ্ৱ্ৱা মোহিতাস্তৱ মাযযা|
燈光在你中間決不能再照耀； 新郎和新婦的聲音，在你中間決不能再聽見。 你的客商原來是地上的尊貴人； 萬國也被你的邪術迷惑了。
先知和聖徒，並地上一切被殺之人的血，都在這城裏看見了。
