< Псалмул 48 >
1 Маре есте Домнул ши лэудат де тоць ын четатя Думнезеулуй ностру, пе мунтеле Луй чел сфынт.
Koran lasten Veisu-Psalmi. Suuri on Herra, ja sangen kiitettävä, meidän Jumalamme kaupungissa, pyhällä vuorellansa.
2 Фрумоасэ ынэлциме, букурия ынтрегулуй пэмынт, есте мунтеле Сионулуй; ын партя де мязэноапте есте четатя Марелуй Ымпэрат.
Zionin vuori on kauniilla paikalla, koko maan ilo, pohjan puolella, suuren kuninkaan kaupunki.
3 Думнезеу, ын каселе Луй ымпэрэтешть, есте куноскут ка ун турн де скэпаре.
Jumala on tunnettu huoneessansa, että hän sen varjelia on.
4 Кэч ятэ кэ ымпэраций се адунасерэ: доар ау трекут ымпреунэ,
Sillä katso, kuninkaat olivat kokoontuneet, ja ynnä menivät ohitse.
5 ау привит-о, ау ынлемнит, с-ау темут ши ау луат-о ла фугэ.
He ihmettelivät, kuin he tämän näkivät: he hämmästyivät, ja kiiruhtivat pois,
6 Й-а апукат ун тремур аколо, ка дуреря уней фемей ла фачере.
Vavistus on heidät siellä käsittänyt, ahdistus niinkuin synnyttäväisen.
7 Ау фост изгониць де паркэ ар фи фост луаць де вынтул де рэсэрит, каре сфэрымэ корэбииле дин Тарсис.
Sinä särjet haahdet meressä itätuulella.
8 Ынтокмай кум аузисерэм спунынду-се, аша ам вэзут ын четатя Домнулуй оштирилор, ын четатя Думнезеулуй ностру: Думнезеу о ва фаче сэ дэйнуяскэ пе вечие.
Niinkuin me kuulimme, niin me sen näemme Herran Zebaotin kaupungissa, meidän Jumalamme kaupungissa: Jumala sen vahvistaa ijankaikkisesti, (Sela)
9 Думнезеуле, ла бунэтатя Та не гындим ын мижлокул Темплулуй Тэу!
Jumala! me odotamme sinun hyvyyttäs sinun templissäs.
10 Ка ши Нумеле Тэу, Думнезеуле, ши лауда Та рэсунэ пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй; дряпта Та есте плинэ де ындураре.
Jumala! niinkuin sinun nimes on, niin myös on sinun kiitokses hamaan maailman ääreen: sinun oikia kätes on täynnä vanhurskautta.
11 Се букурэ мунтеле Сионулуй ши се веселеск фийчеле луй Иуда де жудекэциле Тале.
Riemuitkaan Zionin vuori, ja Juudan tyttäret iloitkaan sinun oikeuttes tähden.
12 Стрэбатець Сионул ши околици-л, нумэраци-й турнуриле,
Menkäät Zionin ympäri ja piirittäkäät häntä: lukekaat hänen torninsa.
13 привици-й ынтэритура ши черчетаци-й палателе, ка сэ повестиць челор че вор вени дупэ ей!
Turvatkaat hänen muurinsa, vahvistakaat hänen salinsa, että te sitä juttelisitte tulevaisille sukukunnille.
14 Ятэ, Думнезеул ачеста есте Думнезеул ностру ын вечь де вечь; Ел ва фи кэлэуза ноастрэ пынэ ла моарте.
Sillä tämä Jumala on meidän Jumalamme aina ja ijankaikkisesti: hän johdattaa meitä kuolemaan asti.