Провербеле 17
1 Май бине о букатэ де пыне ускатэ ку паче декыт о касэ плинэ де кэрнурь ку чартэ!
Melhor é um bocado secco, e com elle a tranquillidade, do que a casa cheia de victimas, com contenda.
2 Ун аргат ку минте стэпынеште песте фиул каре фаче рушине ши ва ымпэрци моштениря ку фраций луй.
O servo prudente dominará sobre o filho que faz envergonhar; e entre os irmãos repartirá a herança.
3 Тигая лэмуреште арӂинтул ши купторул лэмуреште аурул, дар Чел че ынчаркэ инимиле есте Домнул.
O crisol é para a prata, e o forno para o oiro; mas o Senhor prova os corações.
4 Чел рэу аскултэ ку луаре аминте ла буза нелеӂюитэ ши минчиносул плякэ урекя ла лимба нимичитоаре.
O malfazejo attenta para o labio iniquo: o mentiroso inclina os ouvidos á lingua maligna.
5 Чине ышь бате жок де сэрак ышь бате жок де Чел че л-а фэкут; чине се букурэ де о ненорочире ну ва рэмыне непедепсит.
O que escarnece do pobre insulta ao que o creou: o que se alegra da calamidade não ficará innocente.
6 Копиий копиилор сунт кунуна бэтрынилор ши пэринций сунт слава копиилор лор.
Corôa dos velhos são os filhos dos filhos; e a gloria dos filhos são seus paes.
7 Кувинтеле алесе ну се потривеск ын гура унуй небун; ку кыт май пуцин кувинтеле минчиноасе, ын гура унуй ом де вицэ алясэ!
Não convem ao tolo o labio excellente: quanto menos ao principe o labio mentiroso.
8 Даруриле пар о пятрэ скумпэ ын окий челор че ле примеск: орьынкотро се ынторк, избындеск.
Pedra preciosa é o presente aos olhos dos que o recebem; para onde quer que se volver, servirá de proveito.
9 Чине акоперэ о грешялэ каутэ драгостя, дар чине о поменеште мереу ын ворбириле луй дезбинэ пе приетень.
O que encobre a transgressão busca a amizade, mas o que renova a coisa, separa os maiores amigos.
10 О мустраре пэтрунде май мулт пе омул причепут декыт о сутэ де ловитурь пе чел небун.
Mais profundamente entra a reprehensão no prudente, do que cem açoites no tolo.
11 Чел рэу ну каутэ декыт рэскоалэ, дар ун сол фэрэ милэ ва фи тримис ымпотрива луй.
Na verdade o rebelde não busca senão o mal, mas mensageiro cruel se enviará contra elle.
12 Май бине сэ ынтылнешть о урсоайкэ жефуитэ де пуий ей декыт ун небун ын тимпул небунией луй.
Encontre-se com o homem a ursa roubada dos filhos; mas não o louco na sua estulticia.
13 Челуй че ынтоарче рэу пентру бине ну-й ва пэрэси рэул каса.
Quanto áquelle que torna mal por bem, não se apartará o mal da sua casa.
14 Ынчепутул уней черте есте ка слобозиря унор апе; де ачея, курмэ чарта ынаинте де а се ынтеци.
Como o que solta as aguas, é o principio da contenda, pelo que, antes que sejas envolto, deixa a porfia.
15 Чел че яртэ пе виноват ши чел че осындеште пе чел невиноват сунт амындой о скырбэ ынаинтя Домнулуй.
O que justifica ao impio, e condemna ao justo, ambos são abominaveis ao Senhor, tanto um como o outro.
16 Ла че служеште арӂинтул ын мына небунулуй? Сэ кумпере ынцелепчуня?… Дар н-аре минте!
De que serviria o preço na mão do tolo para comprar a sabedoria, visto que não tem entendimento?
17 Приетенул адевэрат юбеште орькынд ши ын ненорочире ажунӂе ка ун фрате.
Em todo o tempo ama o amigo; e para a angustia nasce o irmão.
18 Омул фэрэ минте дэ кезэшие, се пуне кезаш пентру апроапеле сэу.
O homem falto d'entendimento dá a mão, ficando por fiador diante do seu companheiro.
19 Чине юбеште чертуриле юбеште пэкатул ши чине-шь зидеште поарта пря ыналтэ ышь каутэ пеиря.
O que ama a contenda ama a transgressão; o que alça a sua porta busca a ruina.
20 Чел ку инимэ префэкутэ ну гэсеште феричиря ши чел ку лимба стрикатэ каде ын ненорочире.
O perverso de coração nunca achará o bem; e o que tem a lingua dobre virá a cair no mal
21 Чине дэ наштере унуй небун ва авя ынтристаре ши татэл унуй небун ну поате сэ се букуре.
O que gera a um tolo para a sua tristeza o faz; e o pae do insensato não se alegrará.
22 О инимэ веселэ есте ун бун ляк, дар ун дух мыхнит усукэ оаселе.
O coração alegre serve de bom remedio, mas o espirito abatido virá a seccar os ossos.
23 Чел рэу примеште дарурь пе аскунс ка сэ сучяскэ ши кэиле дрептэций.
O impio tomará o presente do seio, para perverter as veredas da justiça.
24 Ынцелепчуня есте ын фаца омулуй причепут, дар окий небунулуй о каутэ ла капэтул пэмынтулуй.
No rosto do entendido se vê a sabedoria, porém os olhos do louco estão nas extremidades da terra.
25 Ун фиу небун адуче неказ татэлуй сэу ши амэрэчуне челей че л-а нэскут.
O filho insensato é tristeza para seu pae, e amargura para a que o pariu.
26 Ну есте бине сэ осындешть пе чел неприхэнит ла о глоабэ, нич сэ ловешть пе чей де ням алес дин причина неприхэнирий лор.
Não é bom tambem pôr pena ao justo, nem que firam os principes ao que obra justamente.
27 Чине ышь ынфрынязэ ворбеле куноаште штиинца ши чине аре духул потолит есте ун ом причепут.
Retem as suas palavras o que possue o conhecimento, e o homem d'entendimento é de precioso espirito.
28 Кяр ши ун прост ар трече де ынцелепт дакэ ар тэчя ши де причепут дакэ шь-ар цине гура.
Até o tolo, quando se cala, será reputado por sabio; e o que cerrar os seus labios por entendido.
