Нумерь 22
1 Копиий луй Исраел ау порнит ши ау тэбэрыт ын шесуриле Моабулуй, динколо де Йордан, ын фаца Иерихонулуй.
Depois os filhos de Israel partiram, e se assentaram nos campos de Moabe, desta parte do Jordão de Jericó.
2 Балак, фиул луй Ципор, а вэзут тот че фэкусе Исраел аморицилор.
E viu Balaque, filho de Zipor, tudo o que Israel havia feito aos amorreus.
3 Ши Моаб а рэмас фоарте ынгрозит ын фаца унуй попор атыт де маре ла нумэр; л-а апукат гроаза ын фаца копиилор луй Исраел.
E Moabe temeu muito por causa do povo que era muito; e angustiou-se Moabe por causa dos filhos de Israel.
4 Моаб а зис бэтрынилор луй Мадиан: „Мулцимя ачаста аре сэ ынгитэ тот че есте ын журул ностру, кум паште боул вердяца де пе кымп.” Балак, фиул луй Ципор, ера пе атунч ымпэрат ал Моабулуй.
E disse Moabe aos anciãos de Midiã: Agora lamberá esta gente todos nossos entornos, como lambe o boi a grama do campo. E Balaque, filho de Zipor, era então rei de Moabe.
5 Ел а тримис соль ла Балаам, фиул луй Беор, ла Петор пе Рыу (Еуфрат), ын цара фиилор попорулуй сэу, ка сэ-л кеме ши сэ-й спунэ: „Ятэ, ун попор а ешит дин Еӂипт, акоперэ фаца пэмынтулуй ши с-а ашезат ын фаца мя!
Portanto enviou mensageiros a Balaão filho de Beor, a Petor, que está junto ao rio na terra dos filhos de seu povo, para que o chamassem, dizendo: Um povo saiu do Egito, e eis que cobre a face da terra, e habita diante de mim:
6 Вино, те рог, сэ-мь блестемь пе попорул ачеста, кэч есте май путерник декыт мине. Поате кэ аша ыл вой путя бате ши-л вой изгони дин царэ, кэч штиу кэ пе чине бинекувынтезь ту есте бинекувынтат ши пе чине блестемь ту есте блестемат.”
Vem pois agora, te rogo, amaldiçoa para mim este povo, porque é mais forte que eu: talvez poderei eu feri-lo, e lançá-lo da terra: que eu sei que o que tu abençoares, será bendito, e o que tu amaldiçoares, será maldito.
7 Бэтрыний луй Моаб ши бэтрыний луй Мадиан ау плекат авынд ку ей дарурь пентру гичитор. Ау ажунс ла Балаам ши й-ау спус кувинтеле луй Балак.
E foram os anciãos de Moabe e os anciãos de Midiã, com o [pagamento pela] adivinhação em sua mão, e chegaram a Balaão, e lhe disseram as palavras de Balaque.
8 Балаам ле-а зис: „Рэмынець аич песте ноапте ши вэ вой да рэспунс дупэ кум ымь ва спуне Домнул.” Ши кэпетенииле Моабулуй ау рэмас ла Балаам.
E ele lhes disse: Repousai aqui esta noite, e eu vos referirei as palavras, como o SENHOR me falar. Assim os príncipes de Moabe se restaram com Balaão.
9 Думнезеу а венит ла Балаам ши а зис: „Чине сунт оамений ачештя пе каре-й ай ла тине?”
E veio Deus a Balaão, e disse-lhe: Que homens são estes que estão contigo?
10 Балаам а рэспунс луй Думнезеу: „Балак, фиул луй Ципор, ымпэратул Моабулуй, й-а тримис сэ-мь спунэ:
E Balaão respondeu a Deus: Balaque filho de Zipor, rei de Moabe, enviou a mim dizendo:
11 ‘Ятэ, ун попор а ешит дин Еӂипт ши акоперэ фаца пэмынтулуй; вино дар ши блестемэ-л; поате кэ аша ыл вой путя бате ши-л вой изгони.’”
Eis que este povo que saiu do Egito, cobre a face da terra: vem pois agora, e amaldiçoa-o para mim; talvez poderei lutar com ele, e expulsá-lo.
12 Думнезеу а зис луй Балаам: „Сэ ну те дучь ку ей ши нич сэ ну блестемь попорул ачела, кэч есте бинекувынтат.”
Então disse Deus a Balaão: Não vás com eles, nem amaldiçoes ao povo; porque é bendito.
13 Балаам с-а скулат диминяца ши а зис кэпетениилор луй Балак: „Дучеци-вэ ынапой ын цара воастрэ, кэч Домнул ну вря сэ мэ ласе сэ мерг ку вой.”
Assim Balaão se levantou pela manhã, e disse aos príncipes de Balaque: Voltai-vos à vossa terra, porque o SENHOR não me quer deixar ir convosco.
14 Ши май-марий Моабулуй с-ау скулат, с-ау ынторс ла Балак ши й-ау спус: „Балаам н-а врут сэ винэ ку ной.”
E os príncipes de Moabe se levantaram, e vieram a Balaque, e disseram: Balaão não quis vir conosco.
15 Балак а тримис дин ноу май мулте кэпетений май ку вазэ декыт челе динаинте.
E voltou Balaque a enviar outra vez mais príncipes, e mais nobres que os outros.
16 Ау ажунс ла Балаам ши й-ау зис: „Аша ворбеште Балак, фиул луй Ципор: ‘Ну май пуне педичь ши вино ла мине,
Os quais vieram a Balaão, e disseram-lhe: Assim diz Balaque, filho de Zipor: Rogo-te que não deixes de vir a mim:
17 кэч ыць вой да мултэ чинсте ши вой фаче тот че-мь вей спуне; нумай вино, те рог, ши блестемэ-мь попорул ачеста!’”
Porque sem dúvida te honrarei muito, e farei tudo o que me disseres: vem pois agora, almaldiçoa para mim a este povo.
18 Балаам а рэспунс ши а зис служиторилор луй Балак: „Сэ-мь дя Балак кяр ши каса луй плинэ де арӂинт ши де аур, ши тот н-аш путя сэ фак ничун лукру, фие мик, фие маре, ымпотрива порунчий Домнулуй Думнезеулуй меу.
E Balaão respondeu, e disse aos servos de Balaque: Ainda que Balaque me desse sua casa cheia de prata e ouro, não posso transgredir a palavra do SENHOR meu Deus, para fazer coisa pequena nem grande.
19 Тотушь, вэ рог, рэмынець аич ла ноапте ши вой ведя че-мь ва май спуне Домнул.”
Rogo-vos, portanto, agora, que repouseis aqui esta noite, para que eu saiba que me volta a dizer o SENHOR.
20 Думнезеу а венит ла Балаам ын тимпул нопций ши й-а зис: „Фииндкэ оамений ачештя ау венит сэ те кеме, скоалэ-те ши ду-те ку ей, дар сэ фачь нумай че-ць вой спуне.”
E veio Deus a Balaão de noite, e disse-lhe: Se homens vierem a te chamar, levanta-te e vai com eles: porém farás o que eu te disser.
21 Балаам с-а скулат диминяцэ, а пус шауа пе мэгэрицэ ши а плекат ку кэпетенииле луй Моаб.
Assim Balaão se levantou pela manhã, e preparou sua jumenta, e foi com os príncipes de Moabe.
22 Думнезеу С-а апринс де мыние пентру кэ плекасе. Ши Ынӂерул Домнулуй С-а ашезат ын друм, ка сэ и Се ымпотривяскэ. Балаам ера кэларе пе мэгэрица луй ши чей дой служиторь ай луй ерау ку ел.
E o furor de Deus se acendeu porque ele ia; e o anjo do SENHOR se pôs no caminho por adversário seu. Ia, pois, ele montado sobre sua jumenta, e com ele dois servos seus.
23 Мэгэрица а вэзут пе Ынӂерул Домнулуй стынд ын друм, ку сабия скоасэ дин тякэ ын мынэ, с-а абэтут дин друм ши а луат-о пе кымп. Балаам шь-а бэтут мэгэрица ка с-о адукэ ла друм.
E a jumenta viu o anjo do SENHOR, que estava no caminho com sua espada exposta em sua mão; então a jumenta desviou-se do caminho, e foi pelo campo. Em seguida, Balaão espancou a jumenta para fazê-la voltar ao caminho.
24 Ынӂерул Домнулуй С-а ашезат ынтр-о кэраре динтре вий ши де фиекаре парте а кэрэрий ера кыте ун зид.
Mas o anjo do SENHOR se pôs em uma vereda de vinhas que tinha parede de uma parte e parede de outra.
25 Мэгэрица а вэзут пе Ынӂерул Домнулуй, с-а стрынс спре зид ши а стрынс пичорул луй Балаам де зид. Балаам а бэтут-о дин ноу.
E quando a jumenta viu o anjo do SENHOR, apegou-se à parede, e apertou contra a parede o pé de Balaão: e ele voltou a espancá-la.
26 Ынӂерул Домнулуй а трекут май департе ши С-а ашезат ынтр-ун лок унде ну ера кип сэ те ынторчь нич ла дряпта, нич ла стынга.
E o anjo do SENHOR passou mais ali, e pôs-se em um lugar estreito, onde não havia caminho para desviar-se nem à direita nem à esquerda.
27 Мэгэрица а вэзут пе Ынӂерул Домнулуй ши с-а кулкат суб Балаам. Балаам с-а апринс де мыние ши а бэтут мэгэрица ку ун бэц.
E vendo a jumenta ao anjo do SENHOR, lançou-se debaixo de Balaão: e irou-se Balaão, e feriu à jumenta com um bordão.
28 Домнул а дескис гура мэгэрицей ши еа а зис луй Балаам: „Че ць-ам фэкут, де м-ай бэтут де трей орь?”
Então o SENHOR abriu a boca da jumenta, a qual disse a Balaão: Que te fiz, que me feriste estas três vezes?
29 Балаам а рэспунс мэгэрицей: „Пентру кэ ць-ай бэтут жок де мине; дакэ аш авя о сабие ын мынэ, те-аш учиде пе лок.”
E Balaão respondeu à jumenta: Porque te zombaste de mim: bom seria se eu tivesse espada em minha mão, que agora te mataria!
30 Мэгэрица а зис луй Балаам: „Ну сунт еу оаре мэгэрица та, пе каре ай кэлэрит ын тот тимпул пынэ ын зиуа де азь? Ам еу оаре обичей сэ-ць фак аша?” Ши ел а рэспунс: „Ну.”
E a jumenta disse a Balaão: Não sou eu tua jumenta? Sobre mim montaste desde que tu me tens até hoje; costumei a fazê-lo assim contigo? E ele respondeu: Não.
31 Домнул а дескис окий луй Балаам, ши Балаам а вэзут пе Ынӂерул Домнулуй стынд ын друм, ку сабия скоасэ ын мынэ. Ши с-а плекат ши с-а арункат ку фаца ла пэмынт.
Então o SENHOR abriu os olhos a Balaão, e viu ao anjo do SENHOR que estava no caminho, e tinha sua espada nua em sua mão. E Balaão fez reverência, e inclinou-se sobre seu rosto.
32 Ынӂерул Домнулуй й-а зис: „Пентру че ць-ай бэтут мэгэрица де трей орь? Ятэ, Еу ам ешит ка сэ-ць стау ымпотривэ, кэч друмул пе каре мерӂь есте ун друм каре дуче ла перзаре ынаинтя Мя.
E o anjo do SENHOR lhe disse: Por que feriste tua jumenta estas três vezes? eis que eu saí para me opor a ti, porque teu caminho é perverso diante de mim:
33 Мэгэрица М-а вэзут ши с-а абэтут де трей орь динаинтя Мя; дакэ ну с-ар фи абэтут динаинтя Мя, пе тине те-аш фи оморыт, яр пе еа аш фи лэсат-о вие.”
A jumenta me viu, e afastou-se logo de diante de mim estas três vezes: e se de mim não se houvesse afastado, eu também agora mataria a ti, e a ela deixaria viva.
34 Балаам а зис Ынӂерулуй Домнулуй: „Ам пэкэтуит, кэч ну штиям кэ Те-ай ашезат ынаинтя мя ын друм, ши акум, дакэ ну гэсешть кэ е бине че фак еу, мэ вой ынтоарче.”
Então Balaão disse ao anjo do SENHOR: Pequei, que não sabia que tu te punhas diante de mim no caminho: mas agora, se te parece mal, eu me voltarei.
35 Ынӂерул Домнулуй а зис луй Балаам: „Ду-те ку оамений ачештя, дар сэ спуй нумай кувинтеле пе каре ци ле вой спуне Еу.” Ши Балаам а плекат ынаинте ку кэпетенииле луй Балак.
E o anjo do SENHOR disse a Balaão: Vai com esses homens: porém a palavra que eu te disser, essa falarás. Assim Balaão foi com os príncipes de Balaque.
36 Балак а аузит кэ вине Балаам ши й-а ешит ынаинте пынэ ла четатя Моабулуй, каре есте ла хотарул Арнонулуй, ла хотарул чел май депэртат.
E ouvindo Balaque que Balaão vinha, saiu a recebê-lo à cidade de Moabe, que está junto ao termo de Arnom, que é a extremidade das fronteiras.
37 Балак а зис луй Балаам: „Н-ам тримис еу оаре ла тине сэ те кеме? Пентру че н-ай венит ла мине? Кум, ну пот еу оаре сэ-ць дау чинсте?”
E Balaque disse a Balaão: Não enviei eu a ti a chamar-te? por que não vieste a mim? não posso eu te honrar?
38 Балаам а рэспунс луй Балак: „Ятэ кэ ам венит ла тине. Акум ымь ва фи оаре ынгэдуит сэ спун чева? Вой спуне кувинтеле пе каре ми ле ва пуне Думнезеу ын гурэ.”
E Balaão respondeu a Balaque: Eis que eu vim a ti: mas poderei agora falar alguma coisa? A palavra que Deus puser em minha boca, essa falarei.
39 Балаам а мерс ку Балак ши ау ажунс ла Кириат-Хуцот.
E foi Balaão com Balaque, e vieram à Quiriate-Huzote.
40 Балак а жертфит бой ши ой ши а тримис дин ей луй Балаам ши кэпетениилор каре ерау ку ел.
E Balaque fez matar bois e ovelhas, e enviou a Balaão, e aos príncipes que estavam com ele.
41 Диминяца, Балак а луат пе Балаам ши л-а суит пе Бамот-Баал, де унде Балаам путя сэ вадэ о парте дин попор.
E no dia seguinte Balaque tomou a Balaão, e o fez subir aos lugares altos de Baal, e desde ali viu a extremidade do povo.
