< Иосуа 17 >
1 О парте а кэзут прин сорць семинцией луй Манасе, кэч ел ера ынтыюл нэскут ал луй Иосиф. Макир, ынтыюл нэскут ал луй Манасе ши татэл луй Галаад, авусесе Галаадул ши Басанул, пентру кэ ера ун бэрбат де рэзбой.
Tambem caiu a sorte á tribu de Manasseh, porquanto era o primogenito de José, a saber: Machir, o primogenito de Manasseh, pae de Gilead, porquanto era homem de guerra, teve a Gilead e Basan.
2 Ау дат прин сорць о парте челорлалць фий ай луй Манасе, дупэ фамилииле лор: фиилор луй Абиезер, фиилор луй Хелек, фиилор луй Асриел, фиилор луй Сихем, фиилор луй Хефер, фиилор луй Шемида; ачештя сунт копиий де парте бэрбэтяскэ ай луй Манасе, фиул луй Иосиф, дупэ фамилииле лор.
Tambem os mais filhos de Manasseh tiveram sorte, segundo as suas familias, a saber: os filhos d'Abiezer, e os filhos de Helek, e os filhos d'Asriel, e os filhos de Sechem, e os filhos de Hepher, e os filhos de Semida: estes são os filhos machos de Manasseh, filho de José, segundo as suas familias.
3 Целофхад, фиул луй Хефер, фиул луй Галаад, фиул луй Макир, фиул луй Манасе, н-а авут фий, дар а авут фийче, але кэрор нуме сунт ачестя: Махла, Ноа, Хогла, Милка ши Тирца.
Selofad, porém, filho d'Hepher, o filho de Gilead, filho de Machir, o filho de Manasseh, não teve filhos, mas só filhas: e estes são os nomes de suas filhas: Machla, Noa, Hogla, Milka e Tirsa.
4 Еле с-ау ынфэцишат ынаинтя преотулуй Елеазар, ынаинтя луй Иосуа, фиул луй Нун, ши ынаинтя май-марилор ши ау зис: „Домнул а порунчит луй Мойсе сэ не дя о моштенире ынтре фраций ноштри.” Ши ли с-а дат, дупэ порунка Домнулуй, о моштенире ынтре фраций татэлуй лор.
Estas, pois, chegaram diante d'Eleazar, o sacerdote, e diante de Josué, filho de Nun, e diante dos principes, dizendo: O Senhor ordenou a Moysés que se nos désse herança no meio de nossos irmãos: pelo que, conforme ao dito do Senhor, lhes deu herança no meio dos irmãos de seu pae.
5 Ау кэзут зече пэрць луй Манасе, афарэ де цара Галаадулуй ши а Басанулуй, каре есте де чялалтэ парте а Йорданулуй.
E cairam a Manasseh dez quinhões, afóra a terra de Gilead, e Basan que está d'além do Jordão:
6 Кэч фетеле луй Манасе ау авут о моштенире ынтре фиий луй ши цара Галаадулуй а фост пентру чейлалць фий ай луй Манасе.
Porque as filhas de Manasseh no meio de seus filhos possuiram herança: e a terra de Gilead tiveram os outros filhos de Manasseh.
7 Хотарул луй Манасе се ынтиндя де ла Ашер пынэ ла Микметат, каре есте ла рэсэрит де Сихем, ши дучя ла дряпта пынэ ла локуиторий дин Ен-Тапуах.
E o termo de Manasseh foi desde Aser até Mikmetath, que está diante de Sechem: e vae este termo á mão direita, até aos moradores d'En-tappuah.
8 Цара Тапуахулуй ера а фиилор луй Манасе, дар Тапуахул де пе хотарул луй Манасе ера ал фиилор луй Ефраим.
Tinha Manasseh a terra de Tappuah: porém a Tappuah, no termo de Manasseh, tinham os filhos d'Ephraim.
9 Хотарул се кобора пынэ ла пырыул Кана, ла мязэзи де пырыу. Четэциле ачестя але луй Ефраим ерау ын мижлокул четэцилор луй Манасе. Хотарул луй Манасе ера пе партя де мязэноапте а пырыулуй ши ешя ла маре.
Então desce este termo ao ribeiro de Cana, para o sul do ribeiro: d'Ephraim são estas cidades no meio das cidades de Manasseh: e o termo de Manasseh está ao norte do ribeiro, sendo as suas saidas no mar.
10 Цинутул де ла мязэзи ера ал луй Ефраим, чел де ла мязэноапте ал луй Манасе ши маря ле служя ка хотар; ла мязэноапте се ынтылняу ку Ашер ши ла рэсэрит ку Исахар.
Ephraim ao sul, e Manasseh ao norte, e o mar é o seu termo: pelo norte tocam em Aser, e pelo oriente em Issacar.
11 Манасе стэпыня ын Исахар ши ын Ашер: Бет-Шеан ку сателе луй, Иблеам ку сателе луй, локуиторий Дорулуй ку сателе луй, локуиторий дин Ен-Дор ку сателе луй, локуиторий дин Таанак ку сателе луй ши локуиторий дин Мегидо ку сателе луй, челе трей ынэлцимь.
Porque em Issacar e em Aser tinha Manasseh a Beth-sean e os logares da sua jurisdicção, e Ibleam e os logares da sua jurisdicção, e os habitantes de Dor e os logares da sua jurisdicção, e os habitantes d'En-dor e os logares da sua jurisdicção, e os habitantes de Thaanak e os logares da sua jurisdicção, e os habitantes de Megiddo e os logares da sua jurisdicção: tres comarcas.
12 Фиий луй Манасе н-ау путут сэ изгоняскэ пе локуиторий дин ачесте четэць, ши канааниций ау избутит астфел сэ рэмынэ ын цара ачаста.
E os filhos de Manasseh não poderam expellir os habitantes d'aquellas cidades: porquanto os cananeos queriam habitar na mesma terra.
13 Кынд копиий луй Исраел ау фост дестул де тарь, ау супус пе канааниць ла ун бир, дар ну й-ау изгонит.
E succedeu que, engrossando em forças os filhos de Israel, fizeram tributarios aos cananeos; porém não os expelliram de todo.
14 Фиий луй Иосиф ау ворбит луй Иосуа ши й-ау зис: „Пентру че не-ай дат де моштенире нумай ун сорц ши нумай о парте, кынд ной сунтем ун попор маре ла нумэр ши Домнул не-а бинекувынтат пынэ акум?”
Então os filhos de José fallaram a Josué, dizendo: Porque me déste por herança só uma sorte e um quinhão, sendo eu um tão grande povo, visto que o Senhor até aqui me tem abençoado?
15 Иосуа ле-а зис: „Дакэ сунтець ун попор маре ла нумэр, суици-вэ ын пэдуре ши тэяць-о, ка сэ вэ фачець лок ын цара ферезицилор ши а рефаимицилор, фииндкэ мунтеле луй Ефраим есте пря стрымт пентру вой.”
E disse-lhes Josué: Se tão grande povo és, sobe ao bosque, e corta para ti ali logar na terra dos phereseos e dos rephains: pois que as montanhas de Ephraim te são tão estreitas.
16 Фиий луй Иосиф ау зис: „Мунтеле ну не ва ажунӂе, ши тоць канааниций каре локуеск ын вале, чей че сунт ла Бет-Шеан ши ын сателе луй ши чей че сунт ын валя луй Изреел ау каре де фер.”
Então disseram os filhos de José: As montanhas nos não bastariam: tambem carros ferrados ha entre todos os cananeos que habitam na terra do valle, entre os de Beth-sean e os logares da sua jurisdicção, e entre os que estão no valle de Jezreel.
17 Иосуа а зис касей луй Иосиф, луй Ефраим ши луй Манасе: „Вой сунтець ун попор маре ла нумэр ши путеря воастрэ есте маре, ну вець авя ун сингур сорц.
Então Josué fallou á casa de José, a Ephraim e a Manasseh, dizendo: Grande povo és, e grande força tens; uma só sorte não terás;
18 Чи вець авя мунтеле, кэч вець тэя пэдуря ши ешириле ей вор фи але воастре, ши вець изгони пе канааниць, ку тоате кареле лор де фер ши ку тоатэ тэрия лор.”
Porém as montanhas serão tuas: e, pois que bosque é, corta-o, e as suas saidas serão tuas: porque expellirás os cananeos, ainda que tenham carros ferrados, ainda que sejam fortes.