Йов 22
1 Елифаз дин Теман а луат кувынтул ши а зис:
Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
2 „Поате ун ом сэ адукэ вреун фолос луй Думнезеу? Ну, чи ынцелептул ну-шь фолосеште декыт луй.
Por acaso o homem será de [algum] proveito a Deus? Pode ele se beneficiar de algum sábio?
3 Дакэ ешть фэрэ приханэ, аре Чел Атотпутерник вреун фолос? Ши дакэ трэешть фэрэ винэ, че ва кыштига Ел?
É útil ao Todo-Poderoso que sejas justo? Ganha ele algo se os teus caminhos forem íntegros?
4 Пентру евлавия та те педепсеште Ел оаре ши интрэ ла жудекатэ ку тине?
Acaso ele te repreende [e] vem contigo a juízo por causa da tua reverência?
5 Ну-й маре рэутатя та? Ши фэрэделеӂиле тале, фэрэ нумэр?
[Ou] não será por causa de tua grande malícia, e de tuas maldades que não têm fim?
6 Луай фэрэ причинэ зэлоаӂе де ла фраций тэй, лэсай фэрэ хайне пе чей гой.
Porque tomaste penhor a teus irmãos sem causa, e foste tu que tiraste as roupas dos nus.
7 Ну дэдяй апэ омулуй ынсетат, ну вояй сэ дай пыне омулуй флэмынд.
Não deste de beber água ao cansado, e negaste o pão ao faminto.
8 Цара ера а та фииндкэ ерай май таре, те ашезай ын еа фииндкэ ерай ку вазэ.
Porém o homem poderoso teve a terra; e o homem influente habitava nela.
9 Дэдяй афарэ пе вэдуве ку мыниле гоале ши брацеле орфанилор ле фрынӂяй.
Às viúvas despediste vazias, e os braços dos órfãos foram quebrados.
10 Пентру ачея ешть ынконжурат де курсе ши те-а апукат гроаза динтр-одатэ.
Por isso que há laços ao redor de ti, e espanto repentino te perturbou;
11 Ну везь дар ачест ынтунерик, ачесте апе мулте каре те нэпэдеск?
Ou trevas, para que não vejas; e inundação de água te cobre.
12 Ну есте Думнезеу сус ын черурь? Привеште вырфул стелелор. Че ыналт есте!
Por acaso Deus não está na altura dos céus? Olha, pois, para o cume das estrelas, como estão elevadas.
13 Ши ту зичь: ‘Че штие Думнезеу? Поате сэ жудече Ел прин ынтунерикул де норь?
Porém tu dizes: O que Deus sabe? Como ele julgará por entre a escuridão?
14 Ыл ынфэшоарэ норий, ну веде нимик, болта черяскэ абя дакэ о стрэбате!’
As nuvens são seu esconderijo, e ele não vê; ele passeia pela abóbada do céu.
15 Че, врей с-апучь пе каля стрэвеке, пе каре ау урмат-о чей нелеӂюиць,
Por acaso deste atenção para o velho caminho que pisaram os homens injustos?
16 каре ау фост луаць ынаинте де време ши ау цинут кыт цине ун пырыу каре се скурӂе?
Tais foram cortados antes de tempo; [sobre] o fundamento deles foi derramada uma enchente.
17 Ей зичяу луй Думнезеу: ‘Плякэ де ла ной! Че не поате фаче Чел Атотпутерник?’
Eles diziam a Deus: Afasta-te de nós! O que o Todo-Poderoso pode fazer por nós?
18 Ши тотушь Думнезеу ле умплусе каселе де бунэтэць. – Департе де мине сфатул челор рэй! –
Sendo ele o que havia enchido suas casas de bens. Seja, porém, longe de mim o conselho dos perversos.
19 Чей фэрэ приханэ вор фи марторь ай кэдерий лор ши се вор букура, чел невиноват ва рыде де ей
Os justos virão e se alegrarão; e o inocente os escarnecerá,
20 ши ва зиче: ‘Ятэ пе потривничий ноштри нимичиць! Ятэ-ле богэцииле арсе де фок!’
[Dizendo]: Certamente nossos adversários foram destruídos, e o que sobrou deles o fogo consumiu.
21 Ымприетенеште-те дар ку Думнезеу, ши вей авя паче; те вей букура астфел ярэшь де феричире.
Reconcilia-te, pois, com [Deus], e terás paz; assim o bem virá a ti.
22 Примеште ынвэцэтурэ дин гура Луй ши пуне-ць ла инимэ кувинтеле Луй.
Aceita, pois, a instrução de sua boca, e põe suas palavras em teu coração.
23 Вей фи ашезат ярэшь ла локул тэу дакэ те вей ынтоарче ла Чел Атотпутерник, дакэ депэртезь фэрэделеӂя дин кортул тэу.
Se te converteres ao Todo-Poderoso, serás edificado; se afastares a maldade de tua tenda,
24 Арункэ дар аурул ын цэрынэ, арункэ аурул дин Офир ын прундул пыраелор!
E lançares [teu] ouro no pó, o [ouro] de Ofir junto às rochas dos ribeiros,
25 Ши атунч, Чел Атотпутерник ва фи аурул тэу, арӂинтул тэу, богэция та.
Então o próprio Todo-Poderoso será teu ouro, e tua prata maciça.
26 Атунч, Чел Атотпутерник ва фи десфэтаря та, ши ыць вей ридика фаца спре Думнезеу.
Porque então te deleitarás no Todo-Poderoso, e levantarás teu rosto a Deus.
27 Ыл вей руга, ши те ва аскулта ши ыць вей путя ымплини журуинцеле.
Orarás a ele, e ele te ouvirá; e tu [lhe] pagarás teus votos.
28 Пе че вей пуне мына ыць ва избути, пе кэрэриле тале ва стрэлучи лумина.
Aquilo que tu determinares se cumprirá a ti, e em teus caminhos a luz brilhará.
29 Винэ смериря, ту те вей руга пентру ридикаря та: Думнезеу ажутэ пе чел ку окий плекаць.
Quando [alguém] for abatido, e tu disseres: Haja exaltação, Então [Deus] salvará ao humilde.
30 Ел ва избэви кяр ши пе чел виноват, каре ышь ва датора скэпаря курэцией мынилор тале.”
Ele libertará até ao que não é inocente, que será livrado pela pureza de tuas mãos.
