Екзодул 15
1 Атунч, Мойсе ши копиий луй Исраел ау кынтат Домнулуй кынтаря ачаста. Ей ау зис: „Вой кынта Домнулуй, кэч Шь-а арэтат слава: А нэпустит ын маре пе кал ши пе кэлэрец.
Silloin veisasi Moses ja Israelin lapset Herralle tämän virren, ja sanoivat: Minä veisaan Herralle, sillä hän on sangen jalon työn tehnyt, hevosen ja miehen hän mereen syöksi.
2 Домнул есте тэрия мя ши темеюл кынтэрилор меле де лаудэ: Ел м-а скэпат. Ел есте Думнезеул меу: пе Ел Ыл вой лэуда. Ел есте Думнезеул татэлуй меу: пе Ел Ыл вой прямэри.
Herra on minun väkevyyteni ja kiitosvirteni, ja on minun autuuteni. Hän on minun Jumalani, ja minä rakennan hänelle majan, hän on minun Isäni Jumala, ja minä ylistän häntä.
3 Домнул есте ун рэзбойник витяз: Нумеле Луй есте Домнул.
Herra on äsken sotamies: Herra on hänen nimensä.
4 Ел а арункат ын маре кареле луй Фараон ши оастя луй; Луптэторий луй алешь ау фост ынгициць ын Маря Рошие.
Pharaon vaunut ja hänen sotaväkensä syöksi hän mereen. Hänen valitut päämiehensä ovat upotetut Punaiseen mereen.
5 Й-ау акоперит валуриле Ши с-ау коборыт ын фундул апелор, ка о пятрэ.
Syvyys on heitä peittänyt, ja vajosivat pohjaan, niinkuin kivi.
6 Дряпта Та, Доамне, шь-а фэкут веститэ тэрия; Мына Та чя дряптэ, Доамне, а здробит пе врэжмашь.
Herra, sinun oikia kätes osotti hänensä voimalliseksi väkevyydessä: Herra, sinun oikia kätes on lyönyt vihollisen.
7 Прин мэримя мэрецией Тале, Ту трынтешть ла пэмынт пе врэжмаший Тэй; Ыць дезлэнцуй мыния Ши еа-й мистуе ка пе о трестие.
Ja sinun suurella kunniallas olet sinä sinun vihollises kukistanut, sillä koska sinä lähetit hirmuisuutes, kulutti se heidät niinkuin korren.
8 Ла суфларя нэрилор Тале, с-ау ынгрэмэдит апеле, С-ау ридикат талазуриле ка ун зид Ши с-ау ынкегат валуриле ын мижлокул мэрий.
Ja sinun vihas puhalluksen kautta kokoontuivat vedet; ja virrat seisoivat niinkuin roukkioissa, syvyydet niinkuin hyytyivät keskelle merta.
9 Врэжмашул зичя: ‘Ый вой урмэри, ый вой ажунӂе, Вой ымпэрци прада де рэзбой; Мэ вой рэзбуна пе ей, Вой скоате сабия ши-й вой нимичи ку мына мя!’
Vihollinen sanoi: minä ajan takaa ja saavutan heitä, ja saalista jaan, ja heihin minun mieleni jäähdytän: minä vedän ulos miekkani, ja minun käteni pitää heitä hukuttaman.
10 Дар Ту ай суфлат ку суфларя Та Ши маря й-а акоперит; Ка плумбул с-ау афундат Ын адынчимя апелор.
Silloin sinun tuules puhalsi, ja meri peitti heidät, ja he pohjaan vajosivat, niinkuin lyijy, väkevissä vesissä.
11 Чине есте ка Тине ынтре думнезей, Доамне? Чине есте ка Тине минунат ын сфинцение, Богат ын фапте де лаудэ Ши фэкэтор де минунь?
Herra, kuka on sinun vertas jumalten seassa? Kuka on sinun kaltaises, joka olet niin korkia ja pyhä, hirmullinen, kiitettävä ja ihmetten tekiä?
12 Ту Ць-ай ынтинс мына дряптэ, Ши й-а ынгицит пэмынтул.
Koskas oikian kätes ojensit, niin maa heidät nieli.
13 Прин ындураря Та, Ту ай кэлэузит Ши ай избэвит пе попорул ачеста, Яр прин путеря Та ыл ындрепць Спре локашул сфинценией Тале.
Sinä olet johdattanut laupiudessas tämän kansan, jonkas pelastit, ja olet vienyt heidän väkevyydessäs sinun pyhään asumisees.
14 Попоареле вор афла лукрул ачеста ши се вор кутремура: Апукэ гроаза пе филистень,
Koska kansat sen kuulevat, vapisevat he: ahdistus käsittää Philistealaiset.
15 Се ынспэймынтэ кэпетенииле Едомулуй Ши ун тремур апукэ пе рэзбойничий луй Моаб. Тоць локуиторий Канаанулуй лешинэ де ла инимэ.
Silloin hämmästyvät Edomin ruhtinaat, ja vapistus tarttuu Moabin sankareihin: kaikki kanaanin maan asuvaiset raukeavat.
16 Ый ва апука тяма ши спайма; Яр вэзынд мэреция брацулуй Тэу, Вор ста муць ка о пятрэ, Пынэ ва трече попорул Тэу, Доамне! Пынэ ва трече Попорул пе каре Ци л-ай рэскумпэрат.
Tulkoon hämmästys heidän päällensä, ja pelko sinun väkevän käsivartes kautta, he vaijetkoon niinkuin kivi, siihenasti että sinun kansas, Herra, lävitse käy, jonka sinä saanut olet.
17 Ту ый вей адуче ши-й вей ашеза пе мунтеле моштенирий Тале, Ын локул пе каре Ци л-ай прегэтит ка локаш, Доамне, Ла Темплул пе каре мыниле Тале л-ау ынтемеят, Доамне!
Johdata heitä ja istuta heitä sinun perimises vuorelle, jonka sinä Herra asumisekses tehnyt olet: sinun pyhyytes tykö, Herra, jonka sinun kätes vahvistaneet ovat.
18 Ши Домнул ва ымпэрэци ын вяк ши ын вечь де вечь.
Herra hallitsee alati ja ijankaikkisesti.
19 Кэч каий луй Фараон, кареле ши кэлэреций луй ау интрат ын маре, Ши Домнул а адус песте ей апеле мэрий; Дар копиий луй Исраел ау мерс ка пе ускат прин мижлокул мэрий.”
Sillä Pharaon hevoset menivät mereen, vaunuinensa ja ratsasmiehinensä, ja Herra palautti meren vedet heidän päällensä. Mutta Israelin lapset kävivät kuivaa myöten keskeltä merta.
20 Мария, пророчица, сора луй Аарон, а луат ын мынэ ун тимпан ши тоате фемеиле ау венит дупэ еа ку тимпане ши жукынд.
Ja MirJam prophetissa, Aaronin sisar, otti kanteleen käteensä, ja kaikki vaimot seurasivat häntä kanteleilla ja hypyllä.
21 Мария рэспундя копиилор луй Исраел: „Кынтаць Домнулуй, кэч Шь-а арэтат слава: А нэпустит ын маре пе кал ши пе кэлэрец.”
Ja MirJam vastasi heitä: Veisatkaat Herralle: sillä hän on sangen jalon työn tehnyt, hevosen ja miehen hän mereen syöksi.
22 Мойсе а порнит пе Исраел де ла Маря Рошие. Ау апукат ынспре пустиул Шур ши, дупэ трей зиле де мерс ын пустиу, н-ау гэсит апэ.
Niin Moses antoi Israelin lasten vaeltaa Punaisen meren tyköä, ja he menivät Suurin korpeen: ja matkustivat kolme päivää korvessa, ja ei löytäneet vettä.
23 Ау ажунс ла Мара, дар н-ау путут сэ бя апэ дин Мара, пентру кэ ера амарэ. Де ачея локул ачела а фост нумит Мара.
Niin he tulivat Maraan, vaan eivät saaneet juoda sitä vettä Marassa, sillä se oli ylen karvas; josta se paikka kutsutaan Mara.
24 Попорул а кыртит ымпотрива луй Мойсе, зикынд: „Че авем сэ бем?”
Siinä napisi kansa Mosesta vastaan, sanoen: mitä me juomme?
25 Мойсе а стригат кэтре Домнул, ши Домнул й-а арэтат ун лемн, пе каре л-а арункат ын апэ. Ши апа с-а фэкут дулче. Аколо а дат Домнул попорулуй леӂь ши порунчь ши аколо л-а пус ла ынчеркаре.
Mutta hän huusi Herran tykö, ja Herra osotti hänelle puun, jonka hän heitti veteen, ja vedet tulivat makiaksi. Siinä pani hän heidän eteensä käskyn ja oikeuden, ja kiusasi siinä heitä.
26 Ел а зис: „Дакэ вей аскулта ку луаре аминте гласул Домнулуй Думнезеулуй тэу, дакэ вей фаче че есте бине ынаинтя Луй, дакэ вей аскулта де порунчиле Луй ши дакэ вей пэзи тоате леӂиле Луй, ну те вой лови ку ничуна дин болиле ку каре ам ловит пе еӂиптень, кэч Еу сунт Домнул, каре те виндекэ.”
Ja sanoi: jos sinä kuulet sinun Herras Jumalas äänen, ja teet mikä oikeus on hänen edessänsä, ja panet hänen käskynsä sinun korviis, ja pidät kaikki hänen säätynsä: niin en minä pane sinun päälles yhtäkään vitsausta niistä, jotka minä Egyptiläisten päälle pannut olen; sillä minä olen Herra sinun parantajas.
27 Ау ажунс ла Елим, унде ерау доуэспрезече извоаре де апэ ши шаптезечь де финичь. Ши ау тэбэрыт аколо, лынгэ апэ.
Ja he tulivat Elimiin, siellä on kaksitoistakymmentä lähdettä, ja seitsemänkymmentä palmupuuta: siellä he sioittivat itsensä vetten tykö.
