2 Самуел 13

1 Дупэ ачея, ятэ че с-а ынтымплат. Абсалом, фиул луй Давид, авя о сорэ фрумоасэ, нумитэ Тамар, ши Амнон, фиул луй Давид, а юбит-о.

E aconteceu depois d'isto que, tendo Absalão, filho de David, uma irmã formosa, cujo nome era Tamar, Amnon, filho de David, amou-a.

2 Амнон ера атыт де кинуит дин ачастэ причинэ, ынкыт а кэзут болнав дупэ сорэ-са Тамар, кэч ера фечоарэ ши-й веня греу луй Амнон сэ-й факэ чева.

E angustiou-se Amnon, até adoecer, por Tamar, sua irmã, porque era virgem: e parecia aos olhos de Amnon difficultoso fazer-lhe coisa alguma.

3 Амнон авя ун приетен, нумит Ионадаб, фиул луй Шимея, фрателе луй Давид. Ши Ионадаб ера ун ом фоарте ширет.

Tinha porém Amnon um amigo, cujo nome era Jonadab, filho de Simea, irmão de David: e era Jonadab homem mui sagaz.

4 Ел й-а зис: „Пентру че те усучь дин зи ын зи, ту, фиул ымпэратулуй? Ну врей сэ-мь спуй?” Амнон й-а рэспунс: „Юбеск пе Тамар, сора фрателуй меу Абсалом.”

O qual lhe disse: Porque tu de manhã em manhã tanto emmagreces, sendo filho do rei? não m'o farás saber a mim? Então lhe disse Amnon: Amo a Tamar, irmã de Absalão, meu irmão,

5 Ионадаб й-а зис: „Кулкэ-те ын пат ши фэ-те болнав. Кынд ва вени татэл тэу сэ те вадэ, сэ-й спуй: ‘Дэ вое сурорий меле Тамар сэ винэ сэ-мь дя сэ мэнынк; сэ-мь прегэтяскэ суб окий мей о мынкаре, ка с-о вэд ши с-о яу дин мына ей.’”

E Jonadab lhe disse: Deita-te na tua cama, e finge-te doente; e, quando teu pae te vier visitar, dize-lhe: Peço-te que minha irmã Tamar venha, e me dê de comer pão, e apreste a comida diante dos meus olhos, para que eu a veja e coma da sua mão

6 Амнон с-а кулкат ши с-а фэкут болнав. Ымпэратул а венит сэ-л вадэ, ши Амнон а зис ымпэратулуй: „Те рог, сэ винэ сорэ-мя Тамар сэ факэ доуэ турте суб окий мей ши сэ ле мэнынк дин мына ей.”

Deitou-se pois Amnon, e fingiu-se doente; e, vindo o rei visital-o, disse Amnon ao rei: Peço-te que minha irmã Tamar venha, e apreste dois bolos diante dos meus olhos, que eu coma de sua mão.

7 Давид а тримис сэ спунэ Тамарей ынэунтрул одэилор ей: „Ду-те ын каса фрателуй тэу Амнон ши прегэтеште-й о мынкаре.”

Mandou então David a casa, a Tamar, dizendo: Vae a casa de Amnon, teu irmão, e faze-lhe alguma comida.

8 Тамар с-а дус ын каса фрателуй ей Амнон, каре ера кулкат. А луат плэмэдялэ, а фрэмынтат-о, а прегэтит турте ынаинтя луй ши ле-а копт;

E foi Tamar a casa de Amnon, seu irmão (elle porém estava deitado), e tomou massa, e a amassou, e fez bolos diante dos seus olhos, e cozeu os bolos.

9 луынд апой тигая, ле-а рэстурнат ынаинтя луй. Дар Амнон н-а врут сэ мэнынче. Ел а зис: „Скоатець пе тоатэ лумя афарэ.” Ши тоатэ лумя а ешит де ла ел.

E tomou a sertã, e os tirou diante d'elle; porém elle recusou comer. E disse Amnon: Fazei retirar a todos da minha presença. E todos se retiraram d'elle.

10 Атунч, Амнон а зис Тамарей: „Аду-мь мынкаря ын одае ши с-о мэнынк дин мына та.” Тамар а луат туртеле пе каре ле фэкусе ши ле-а дус фрателуй сэу Амнон, ын одае.

Então disse Amnon a Tamar: Traze a comida á camara, e comerei da tua mão. E tomou Tamar os bolos que fizera, e os trouxe a Amnon, seu irmão, á camara.

11 Пе кынд и ле дэдя еа сэ ле мэнынче, ел а апукат-о ши й-а зис: „Вино, соро, ши кулкэ-те ку мине.”

E chegando-lh'os, para que comesse, pegou d'ella, e disse-lhe: Vem, deita-te comigo, irmã minha.

12 Еа й-а рэспунс: „Ну, фрате, ну мэ нечинсти, кэч ну се фаче аша ын Исраел; ну фаче мишелия ачаста.

Porém ella lhe disse: Não, irmão meu, não me forces, porque não se faz assim em Israel; não faças tal loucura.

13 Унде мэ вой дуче еу ку рушиня мя? Ши ту вей трече дрепт ун мишел ын Исраел. Акум, ворбеште, те рог, ымпэратулуй, ши ну се ва ымпотриви сэ фиу а та.”

Porque, aonde iria eu com a minha vergonha? E tu serias como um dos loucos d'Israel. Agora, pois, peço-te que falles ao rei, porque não me negará a ti

14 Дар ел н-а врут с-о аскулте; а силит-о, а нечинстит-о ши с-а кулкат ку еа.

Porém elle não quiz dar ouvidos á sua voz; antes, sendo mais forte do que ella, a forçou, e se deitou com ella.

15 Апой Амнон а урыт-о фоарте мулт, май мулт декыт о юбисе. Ши й-а зис: „Скоалэ-те ши ду-те!”

Depois Amnon a aborreceu com grandissimo aborrecimento, porque maior era o aborrecimento com que a aborrecia do que o amor com que a amara, E disse-lhe Amnon: Levanta-te, e vae-te.

16 Еа й-а рэспунс: „Ну май мэри рэул пе каре л-ай фэкут изгонинду-мэ.”

Então ella lhe disse: Não ha razão de me despedires assim; maior seria este mal do que o outro que já me tens feito. Porém não lhe quiz dar ouvidos.

17 Ел н-а врут с-о аскулте ши, кемынд бэятул каре-й служя, а зис: „Изгонеште де ла мине пе фемея ачаста, скоате-о афарэ ши ынкуе уша дупэ еа!”

E chamou a seu moço que o servia, e disse: Deita a esta fóra, e fecha a porta após ella.

18 Еа авя о рокие пестрицэ, кэч ачаста ера хайна пе каре о пуртау фетеле ымпэратулуй кытэ време ерау фечоаре. Служиторул луй Амнон а скос-о афарэ ши а ынкуят уша дупэ еа.

E trazia ella uma roupa de muitas côres (porque assim se vestiam as filhas virgens dos reis, com capas), e seu creado a deitou fóra, e fechou a porta após ella.

19 Тамар шь-а пресэрат ченушэ пе кап ши шь-а сфышият хайна пестрицэ; а пус мына ын кап ши а плекат ципынд.

Então Tamar tomou cinza sobre a sua cabeça, e a roupa de muitas côres que trazia rasgou: e poz as mãos sobre a cabeça, e foi-se andando e clamando.

20 Фрателе ей Абсалом й-а зис: „А стат фрателе тэу Амнон ку тине? Акум, соро, тачь, кэч есте фрателе тэу; ну те пря трече ку фиря дин причина ачаста.” Ши Тамар, немынгыятэ, а локуит ын каса фрателуй ей Абсалом.

E Absalão, seu irmão, lhe disse: Esteve Amnon, teu irmão, comtigo? Ora pois, irmã minha, cala-te; é teu irmão. Não se angustie o teu coração por isto. Assim ficou Tamar, e esteve solitaria em casa d'Absalão seu irmão

21 Ымпэратул Давид а афлат тоате ачесте лукрурь ши с-а мыният фоарте таре.

E, ouvindo o rei David todas estas coisas, muito se accendeu em ira.

22 Абсалом н-а ворбит нич бине, нич рэу ку Амнон, дар а ынчепут сэ-л ураскэ, пентру кэ нечинстисе пе сорэ-са Тамар.

Porém Absalão não fallou com Amnon, nem mal nem bem; porque Absalão aborrecia a Amnon, por ter forçado a Tamar sua irmã

23 Дупэ дой ань, пе кынд Абсалом авя тунсул оилор ла Баал-Хацор, лынгэ Ефраим, а пофтит пе тоць фиий ымпэратулуй.

E aconteceu que, passados dois annos inteiros, Absalão tinha tosquiadores em Bal-hasor, que está junto a Ephraim: e convidou Absalão a todos os filhos do rei.

24 Абсалом с-а дус ла ымпэрат ши а зис: „Ятэ, робул тэу аре тунсул оилор; сэ винэ ымпэратул ши служиторий луй ла робул тэу.”

E veiu Absalão ao rei, e disse: Eis que teu servo tem tosquiadores: peço que o rei e os seus servos venham com o teu servo.

25 Ши ымпэратул а зис луй Абсалом: „Ну, фиуле, ну вом вени тоць, ка сэ ну-ць фие греу.” Абсалом а стэруит де ел, дар ымпэратул н-а врут сэ се дукэ ши л-а бинекувынтат.

O rei porém disse a Absalão: Não, filho meu, não vamos todos juntos, para não te sermos pezados. E instou com elle; porém elle não quiz ir, mas o abençoou.

26 Абсалом а зис: „Дэ вое мэкар фрателуй меу Амнон сэ винэ ку ной.” Ымпэратул й-а рэспунс: „Пентру че сэ винэ ел ку тине?”

Então disse Absalão: Quando não, deixa ir comnosco Amnon, meu irmão. Porém o rei lhe disse: Para que iria comtigo?

27 Ын урма стэруинцелор луй Абсалом, ымпэратул а лэсат сэ мяргэ ку ел пе Амнон ши тоць фиий сэй.

E, instando Absalão com elle, deixou ir com elle a Amnon, e a todos os filhos do rei.

28 Абсалом а дат урмэтоаря порункэ служиторилор сэй: „Луаць сяма, кынд се ва весели инима луй Амнон де вин ши кынд вэ вой зиче: ‘Ловиць пе Амнон!’ атунч сэ-л оморыць; сэ ну вэ темець де нимик. Оаре ну вэ порунческ еу? Фиць тарь ши арэтаци-вэ оамень де инимэ!”

E Absalão deu ordem aos seus moços, dizendo: Tomae sentido; quando o coração d'Amnon estiver alegre do vinho, e eu vos disser: Feri a Amnon, então o matareis; não temaes; porque porventura não sou eu quem vol-o ordenei? Esforçae-vos, e sede valentes.

29 Служиторий луй Абсалом ау фэкут луй Амнон кум ле порунчисе Абсалом. Ши тоць фиий ымпэратулуй с-ау скулат, ау ынкэлекат фиекаре пе катырул луй ши ау фуӂит.

E os moços d'Absalão fizeram a Amnon como Absalão lh'o havia ordenado. Então todos os filhos do rei se levantaram, e montaram cada um no seu mulo, e fugiram.

30 Пе кынд ерау пе друм, а ажунс звонул ла Давид кэ Абсалом а учис пе тоць фиий ымпэратулуй ши кэ н-а май рэмас ничунул дин ей.

E aconteceu que, estando elles ainda no caminho, veiu a nova a David, dizendo-se: Absalão feriu a todos os filhos do rei, e nenhum d'elles ficou.

31 Ымпэратул с-а скулат, шь-а рупт хайнеле ши с-а кулкат пе пэмынт, ши тоць служиторий луй стэтяу аколо ку хайнеле сфышияте.

Então o rei se levantou, e rasgou os seus vestidos, e se lançou por terra: da mesma maneira todos os seus servos estavam com vestidos rotos.

32 Ионадаб, фиул луй Шимея, фрателе луй Давид, а луат кувынтул ши а зис: „Сэ ну крядэ домнул меу кэ тоць тинерий, фиий ымпэратулуй, ау фост учишь, кэч нумай Амнон а мурит; ачаста есте урмаря уней хотэрырь а луй Абсалом дин зиуа кынд Амнон а нечинстит пе сорэ-са Тамар.

Mas Jonadab, filho de Simea, irmão de David, respondeu, e disse: Não diga o meu senhor que mataram a todos os mancebos filhos do rei, porque só morreu Amnon: porque assim o tinha resolvido fazer Absalão, desde o dia em que forçou a Tamar sua irmã

33 Сэ ну се май мунчяскэ дар ымпэратул, домнул меу, ку гындул кэ тоць фиий ымпэратулуй ау мурит, кэч нумай Амнон а мурит.”

Não se lhe metta pois agora no coração do rei meu senhor tal coisa, dizendo: Morreram todos os filhos do rei: porque só morreu Amnon.

34 Абсалом а фуӂит. Ши тынэрул пус де стражэ а ридикат окий ши с-а уйтат. Ши ятэ кэ о маре чатэ веня пе друмул динапоя луй, динспре мунте.

E Absalão fugiu: e o mancebo que estava de guarda, levantou os seus olhos, e olhou; e eis que muito povo vinha pelo caminho por detraz d'elle, pela banda do monte.

35 Ионадаб а зис ымпэратулуй: „Ятэ кэ вин фиий ымпэратулуй! Астфел се адевереште че спуня робул тэу.”

Então disse Jonadab ao rei: Eis aqui veem os filhos do rei: conforme á palavra de teu servo, assim succedeu.

36 Пе кынд испрэвя ел ворба, ятэ кэ фиий ымпэратулуй ау венит. Ау ридикат гласул ши ау плынс, ши ымпэратул ши тоць служиторий луй ау плынс мулт.

E aconteceu que, como acabou de fallar, os filhos do rei vieram, e levantaram a sua voz, e choraram: e tambem o rei e todos os seus servos choraram com mui grande choro.

37 Абсалом фуӂисе ши с-а дус ла Талмай, фиул луй Амихур, ымпэратул Гешурулуй. Ши Давид желя ын фиекаре зи пе фиул сэу.

Assim Absalão fugiu, e se foi a Talmai, filho d'Ammihur, rei de Gesur. E David trouxe dó por seu filho todos aquelles dias.

38 Абсалом а стат трей ань ла Гешур, унде се дусесе дупэ че фуӂисе.

Assim Absalão fugiu, e foi para Gesur: esteve ali tres annos.

39 Ымпэратул Давид а ынчетат сэ май урмэряскэ пе Абсалом, кэч се мынгыясе де моартя луй Амнон.

Então tinha o rei David saudades de Absalão: porque já se tinha consolado ácerca de Amnon, que era morto.