Isaías 21

1 O fardo da natureza selvagem do mar. À medida que os redemoinhos no Sul varrem, ele vem do sertão, de uma terra fantástica.

سروشێک سەبارەت بە چۆڵەوانی نزیکی دەریا: وەک گەردەلوول لە باشوور هەڵدەکات، لە چۆڵەوانییەوە دێت، لە خاکێکی ترسناک.

2 Uma visão dolorosa é declarada a mim. O homem traiçoeiro lida traiçoeiramente, e o destruidor destrói. Sobe, Elam; ataca! Eu parei todos os suspiros da Mídia.

ئەم بینینە ترسناکەم بۆ ئاشکرا کراوە: ناپاک ناپاکی دەکات و تاڵانکەر تاڵان دەکات. سەربکەوە ئەی ئیلام! گەمارۆ بدە ئەی میدیا! کۆتاییم هێنا بە هەموو ئاخ هەڵکێشانەکەی.

3 Portanto, minhas coxas estão cheias de angústia. As dores me tomaram, como as dores de uma mulher em trabalho de parto. Estou com tanta dor que não consigo ouvir. Estou tão consternado que não consigo ver.

لەبەر ئەوە کەلەکەم پڕ بووە لە ئازار، ژانێک منی گرت، وەک ژانی منداڵبوون، سەرسام بووم لە گوێگرتن، واقم وڕما لە بینین.

4 Meu coração treme. O horror me assustou. O crepúsculo que eu desejava se transformou em tremor para mim.

سەرم لێ شێوا، ترس منی لەرزاند، زەردەپەڕی خۆشیی منی کردە تۆقین.

5 Eles preparam a mesa. Eles preparam o relógio. Eles comem. Eles bebem. Levantem-se, seus príncipes, olear o escudo!

خوان ئامادە دەکەن، ڕایەخ ڕادەخەن، دەخۆن و دەخۆنەوە! هەستن ئەی میران! قەڵغان چەور بکەن!

6 Pois o Senhor me disse: “Vão, ponham um vigia. Deixem-no declarar o que ele vê.

پاشان پەروەردگار ئەمەم پێ دەفەرموێت: «بڕۆ ئێشکگر بە پێوە ڕابگرە، ئەوەی دەیبینێت با ڕایبگەیەنێت.

7 Quando ele vir uma tropa, cavaleiros aos pares, uma tropa de burros, uma tropa de camelos, ele escutará diligentemente com grande atenção”.

کاتێک چەند گالیسکەیەک دەبینێت، لەگەڵ ئەسپ سوار جووت جووت، سواری گوێدرێژ یان سواری وشتر، با بە تەواوی گوێی شل بکات، زۆر شلی بکات.»

8 Ele chorou como um leão: “Senhor, eu fico continuamente na torre de vigia durante o dia, e todas as noites fico no meu posto.

ئینجا ئێشکگرەکە هاواری کرد: «گەورەم، من ڕۆژانە لەسەر قوللەی چاودێرییەکە ڕاوەستاوم، هەموو شەوانیش لە بنکەی پاسەوانێتییەکەم دەمێنمەوە.

9 Eis que aí vem uma tropa de homens, cavaleiros em pares”. Ele respondeu: “Caído, caído é Babilônia; e todas as imagens gravadas de seus deuses são quebradas até o chão”.

ئەوەتا پیاوێک بە سواری گالیسکە هاتووە، لەگەڵ ئەسپ سوار جووت جووت. وەڵامی دەداتەوە و دەڵێت:”کەوتووە، بابل کەوتووە! هەموو وێنەی خوداوەندەکانی بەرەو زەوی شکان!“»

10 Você é minha debulha, e o grão do meu chão”! O que ouvi de Javé dos Exércitos, o Deus de Israel, eu o declarei a vocês”.

ئەی خەڵکینە، کە لەسەر جۆخین جەنجەرکراون، ئەوەی لە یەزدانی سوپاسالارەوە بیستوومە لە خودای ئیسرائیلەوە پێتان ڕادەگەیەنم.

11 O fardo da Dumah. Uma pessoa me chama de Seir: “Vigia, e a noite? Guardião, e a noite?”

سروشێک سەبارەت بە دوما: لە سێعیرەوە هاوارم بۆ دەکرێت، «ئێشکگر، شەو چەندی ماوە؟ ئێشکگر، شەو چەندی ماوە؟»

12 O vigia disse: “A manhã vem, e também a noite”. Se você quiser perguntar, pergunte. Volte novamente”.

ئێشکگرەکەش وەڵام دەداتەوە: «بەیانی دێت، هەروەها شەویش. ئەگەر داواکارن، داوا بکەن، بگەڕێنەوە، وەرن.»

13 The carga sobre a Arábia. Vocês se hospedarão na mata da Arábia, suas caravanas de Dedanites.

سروشێک سەبارەت بە عەرەبستان: ئەی کاروانی دیدانییەکان، ئەوانەی لەنێو دەوەنەکانی عەرەبستان شەو بەسەردەبەن،

14 Eles trouxeram água para aquele que tinha sede. Os habitantes da terra de Tema encontraram os fugitivos com seu pão.

بەرەوپیری تینوو، ئاو بهێنن. ئەی دانیشتووانی خاکی تێما، بە نانەوە بەرەو ڕووی هەڵاتوو بچن،

15 Pois eles fugiram das espadas, da espada desembainhada, do arco dobrado e do calor da batalha.

چونکە لە ڕووی شمشێر هەڵاتوون، لە ڕووی شمشێری هەڵکێشراو، لە ڕووی کەوانی توندکراو، لە ڕووی سەختی جەنگ.

16 Pois o Senhor me disse: “Dentro de um ano, como um trabalhador vinculado por contrato o contaria, toda a glória de Kedar falhará,

پەروەردگار ئەمەم پێ دەفەرموێت: «دوای یەک ساڵی ڕەبەق، هەموو شکۆمەندی قێدار بەسەردەچێت و

17 e o resíduo do número dos arqueiros, os homens poderosos dos filhos de Kedar, serão poucos; pois Yahweh, o Deus de Israel, o disse”.

پاشماوەی پاڵەوانە کەوان بەدەستەکانی نەوەی قێدار ژمارەیان کەم دەبن، چونکە یەزدانی پەروەردگاری ئیسرائیل فەرمووی.»