Apocalipse 16
1 E eu ouvi uma grande voz do templo, dizendo aos sete anjos: “Ide, e derramai as taças da ira de Deus sobre a terra.”
តតះ បរំ មន្ទិរាត៑ តាន៑ សប្តទូតាន៑ សម្ភាឞមាណ ឯឞ មហារវោ មយាឝ្រាវិ, យូយំ គត្វា តេភ្យះ សប្តកំសេភ្យ ឦឝ្វរស្យ ក្រោធំ ប្ឫថិវ្យាំ ស្រាវយត។
2 E foi o primeiro, e derramou sua taça sobre a terra; e se fez uma chaga ruim e maligna nos homens que tinham a marca da besta, e que adoravam a imagem dela.
តតះ ប្រថមោ ទូតោ គត្វា ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ ប្ឫថិវ្យាម៑ អស្រាវយត៑ តស្មាត៑ បឝោះ កលង្កធារិណាំ តត្ប្រតិមាបូជកានាំ មានវានាំ ឝរីរេឞុ វ្យថាជនកា ទុឞ្ដវ្រណា អភវន៑។
3 E o segundo anjo derramou sua taça sobre o mar, e [este] se tornou em sangue como de morto, e toda alma vivente no mar morreu.
តតះ បរំ ទ្វិតីយោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សមុទ្រេ ៜស្រាវយត៑ តេន ស កុណបស្ថឝោណិតរូប្យភវត៑ សមុទ្រេ ស្ថិតាឝ្ច សវ៌្វេ ប្រាណិនោ ម្ឫត្យុំ គតាះ។
4 E o terceiro anjo derramou sua taça sobre os rios, e sobre as fontes de águas, e se tornaram em sangue.
អបរំ ត្ឫតីយោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វំ នទីឞុ ជលប្រស្រវណេឞុ ចាស្រាវយត៑ តតស្តានិ រក្តមយាន្យភវន៑។ អបរំ តោយានាម៑ អធិបស្យ ទូតស្យ វាគិយំ មយា ឝ្រុតា។
5 E eu ouvi ao anjo das águas, dizendo: “Justo és tu, que és, e que eras, o Santo, porque julgaste estas coisas;
វត៌្តមានឝ្ច ភូតឝ្ច ភវិឞ្យំឝ្ច បរមេឝ្វរះ។ ត្វមេវ ន្យាយ្យការី យទ៑ ឯតាទ្ឫក៑ ត្វំ វ្យចារយះ។
6 porque eles derramaram o sangue dos santos e dos profetas, também tu lhes deste sangue a beber; porque disto são merecedores.”
ភវិឞ្យទ្វាទិសាធូនាំ រក្តំ តៃរេវ បាតិតំ។ ឝោណិតំ ត្វន្តុ តេភ្យោ ៜទាស្តត្បានំ តេឞុ យុជ្យតេ៕
7 E ouvi um outro do altar, dizendo: “Sim, Senhor Deus Todo-Poderoso, verdadeiros e justos são os teus juízos!”
អនន្តរំ វេទីតោ ភាឞមាណស្យ កស្យចិទ៑ អយំ រវោ មយា ឝ្រុតះ, ហេ បរឝ្វរ សត្យំ តត៑ ហេ សវ៌្វឝក្តិមន៑ ប្រភោ។ សត្យា ន្យាយ្យាឝ្ច សវ៌្វា ហិ វិចារាជ្ញាស្ត្វទីយកាះ៕
8 E o quarto anjo derramou sua taça sobre o sol; e foi-lhe concedido que queimasse os seres humanos com fogo.
អនន្តរំ ចតុត៌្ហោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វំ សូយ៌្យេ ៜស្រាវយត៑ តស្មៃ ច វហ្និនា មានវាន៑ ទគ្ធុំ សាមត៌្ហ្យម៑ អទាយិ។
9 E os seres humanos foram queimados com grande calor, e blasfemaram do nome de Deus, que tem poder sobre estas pagas; e eles não se arrependeram, para lhe darem glória.
តេន មនុឞ្យា មហាតាបេន តាបិតាស្តេឞាំ ទណ្ឌានាម៑ អាធិបត្យវិឝិឞ្ដស្យេឝ្វរស្យ នាមានិន្ទន៑ តត្ប្រឝំសាត៌្ហញ្ច មនះបរិវត៌្តនំ នាកុវ៌្វន៑។
10 E o quinto anjo derramou sua taça sobre o trono da besta, e seu reino se tornou em trevas, e mordiam de dor suas línguas.
តតះ បរំ បញ្ចមោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វំ បឝោះ សិំហាសនេ ៜស្រាវយត៑ តេន តស្យ រាឞ្ដ្រំ តិមិរាច្ឆន្នម៑ អភវត៑ លោកាឝ្ច វេទនាការណាត៑ ស្វរសនា អទំទឝ្យត។
11 E eles blasfemaram a Deus do céu por causa de suas dores e por causa de suas chagas; e não se arrependeram de suas obras.
ស្វកីយវ្យថាវ្រណការណាច្ច ស្វគ៌ស្ថម៑ អនិន្ទន៑ ស្វក្រិយាភ្យឝ្ច មនាំសិ ន បរាវត៌្តយន៑។
12 E o sexto anjo derramou sua taça sobre o grande rio Eufrates; e sua água se secou, para que se preparasse o caminho dos reis do [oriente], onde o sol nasce.
តតះ បរំ ឞឞ្ឋោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វំ ផរាតាខ្យោ មហានទេ ៜស្រាវយត៑ តេន សូយ៌្យោទយទិឝ អាគមិឞ្យតាំ រាជ្ញាំ មាគ៌សុគមាត៌្ហំ តស្យ តោយានិ បយ៌្យឝុឞ្យន៑។
13 E da boca do dragão, e da boca da besta, e da boca do falso profeta, eu vi [saírem] três espíritos imundos, semelhantes a rãs.
អនន្តរំ នាគស្យ វទនាត៑ បឝោ រ្វទនាត៑ មិថ្យាភវិឞ្យទ្វាទិនឝ្ច វទនាត៑ និគ៌ច្ឆន្តស្ត្រយោ ៜឝុចយ អាត្មានោ មយា ទ្ឫឞ្ដាស្តេ មណ្ឌូកាការាះ។
14 Porque são espíritos de demônios, e fazem sinais sobrenaturais, os quais vão aos reis da terra, e de todo o mundo, para os ajuntarem à batalha daquele grande dia do Deus Todo-Poderoso.
ត អាឝ្ចយ៌្យកម៌្មការិណោ ភូតានាម៑ អាត្មានះ សន្តិ សវ៌្វឝក្តិមត ឦឝ្វរស្យ មហាទិនេ យេន យុទ្ធេន ភវិតវ្យំ តត្ក្ឫតេ ក្ឫត្ស្រជគតោ រាជ្ញាះ សំគ្រហីតុំ តេឞាំ សន្និធិំ និគ៌ច្ឆន្តិ។
15 “(Eis que eu venho como ladrão. Bendito é aquele que vigia e guarda suas roupas, para que não ande nu, e vejam seu impudor).”
អបរម៑ ឥព្រិភាឞយា ហម៌្មគិទ្ទោនាមកស្ថនេ តេ សង្គ្ឫហីតាះ។
16 E foram reunidos no lugar que em hebraico se chama Armagedom.
បឝ្យាហំ ចៃរវទ៑ អាគច្ឆាមិ យោ ជនះ ប្រពុទ្ធស្តិឞ្ឋតិ យថា ច នគ្នះ សន៑ ន បយ៌្យដតិ តស្យ លជ្ជា ច យថា ទ្ឫឝ្យា ន ភវតិ តថា ស្វវាសាំសិ រក្ឞតិ ស ធន្យះ។
17 E o sétimo anjo derramou sua taça sobre o ar; e saiu uma grande voz do templo do céu, do trono, dizendo: “Está feito.”
តតះ បរំ សប្តមោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វម៑ អាកាឝេ ៜស្រាវយត៑ តេន ស្វគ៌ីយមន្ទិរមធ្យស្ថសិំហាសនាត៑ មហារវោ ៜយំ និគ៌តះ សមាប្តិរភវទិតិ។
18 E houve vozes, e trovões, e relâmpagos; e houve um grande terremoto, o qual nunca tinha acontecido desde que existia a humanidade sobre a terra, de tão forte e tão grande.
តទនន្តរំ តឌិតោ រវាះ ស្តនិតានិ ចាភវន៑, យស្មិន៑ កាលេ ច ប្ឫថិវ្យាំ មនុឞ្យាះ ស្ឫឞ្ដាស្តម៑ អារភ្យ យាទ្ឫង្មហាភូមិកម្បះ កទាបិ នាភវត៑ តាទ្ឫគ៑ ភូកម្បោ ៜភវត៑។
19 E a grande cidade se fendeu em três partes, e as cidades das nações caíram; e a grande Babilônia veio em memória diante de Deus, para dar a ela o cálice do vinho da indignação da sua ira.
តទានីំ មហានគរី ត្រិខណ្ឌា ជាតា ភិន្នជាតីយានាំ នគរាណិ ច ន្យបតន៑ មហាពាពិល៑ ចេឝ្វរេណ ស្វកីយប្រចណ្ឌកោបមទិរាបាត្រទានាត៌្ហំ សំស្ម្ឫតា។
20 E toda ilha fugiu, e os montes não foram achados.
ទ្វីបាឝ្ច បលាយិតា គិរយឝ្ចាន្តហិតាះ។
21 E uma grande granizo, como de peso de um talento, caiu do céu sobre os homens; e os seres humanos blasfemaram a Deus por causa da praga do granizo, porque a sua praga era muito grande.
គគនមណ្ឌលាច្ច មនុឞ្យាណាម៑ ឧបយ៌្យេកៃកទ្រោណបរិមិតឝិលានាំ មហាវ្ឫឞ្ដិរភវត៑ តច្ឆិលាវ្ឫឞ្ដេះ ក្លេឝាត៑ មនុឞ្យា ឦឝ្វរម៑ អនិន្ទម៑ យតស្តជ្ជាតះ ក្លេឝោ ៜតីវ មហាន៑។
