< 37 >

1 Disto também o meu coração treme, e salta de seu lugar.
Hete hnonaw ni hai ka lungthin a pâyaw sak teh, lung paluekpaluek ati sak.
2 Ouvi atentamente o estrondo de sua voz, e o som que sai de sua boca,
Khoparit pawlawk hah kahawicalah thai haw, a pahni dawk hoi ka tâcawt e ka cairing e naw hah.
3 Ao qual envia por debaixo de todos os céus; e sua luz até os confins da terra.
Kalvan rahim pueng a tha teh, a angnae teh talai apout touh.
4 Depois disso brama com estrondo; troveja com sua majestosa voz; e ele não retém [seus relâmpagos] quando sua voz é ouvida.
Hahoi lawk a tâco teh, a lentoenae lawk hah a kampaw sak. A lawk a thai awh nakunghai kâhat sak hoeh.
5 Deus troveja maravilhosamente com sua voz; ele faz coisas tão grandes que nós não compreendemos.
Cathut ni kângairunae hoi a lawk a kampaw sak, a lentoenae hno panue thai awh hoeh e hah a sak.
6 Pois ele diz à neve: Cai sobre à terra; Como também à chuva: Sê chuva forte.
Bangkongtetpawiteh, tadamtui koe vah, talai dawk bawt haw telah ati. Hot patetlah, athaonae hoi khorak kayoun hoi khorak kapap koehai a dei pouh.
7 Ele sela as mãos de todo ser humano, para que todas as pessoas conheçam sua obra.
Tami pueng ni a sak e a panue awh thai nahanelah, tami pueng e kut hah mitnout a ta pouh.
8 E os animais selvagens entram nos esconderijos, e ficam em suas tocas.
Moithangnaw ni lungngoum thung a kâen awh teh, a onae hmuen dawk lengkaleng ao awh.
9 Da recâmara vem o redemoinho, e dos [ventos] que espalham [vem] o frio.
Aka lahoi bongparui a tâco teh, Atunglah hoi kahlî pâding a tâco.
10 Pelo sopro de Deus se dá o gelo, e as largas águas se congelam.
Cathut e a kâha ni tui a kamkak sak teh, kakawpoung lah kâkadai e tui hah a kamkak sak.
11 Ele também carrega de umidade as espessas nuvens, [e] por entre as nuvens ele espalha seu relâmpago.
Tâmai dawk hoi kho a rak sak teh, a raeng hoi tâmai a kâhin sak.
12 Então elas se movem ao redor segundo sua condução, para que façam quanto ele lhes manda sobre a superfície do mundo, na terra;
Talaivan pueng dawkvah kâ a poe e naw pueng hah a sak awh nahanelah, amae hrawinae dawk hoi a kamlang awh teh, meng a ban awh.
13 Seja que ou por vara de castigo, ou para sua terra, ou por bondade as faça vir.
Hring tounnae dawk thoseh, a ram hane dawk thoseh, a lungmanae dawk thoseh, ao sak e doeh.
14 Escuta isto, Jó; fica parado, e considera as maravilhas de Deus.
Oe Job, hetheh thai haw, duem awm nateh, kangdout haw. Kângairu Cathut ni a sak e hah pouk haw.
15 Por acaso sabes tu quando Deus dá ordem a elas, e faz brilhar o relâmpago de sua nuvem?
Cathut ni ka ang e tâmai hah ang hanelah, nâtuek vaimoe a patoun tie hah na panue maw.
16 Conheces tu os equilíbrios das nuvens, as maravilhas daquele que é perfeito no conhecimento?
Tâmai a tawmnae hoi panuenae kakueplah ka tawn e ni, a sak e kângairunae hah na panue maw.
17 Tu, cujas vestes se aquecem quando a terra se aquieta por causa do [vento] sul,
Bangdawkmaw na hnicunaw a phubet teh, nâtuek maw akalae kahlî ni talai a pâding sak.
18 acaso podes estender com ele os céus, que estão firmes como um espelho fundido?
Hlun e rahum hlalang patetlah a tha ka sai e kalvan hah ama hoi reirei na phai roi boimaw.
19 Ensina-nos o que devemos dizer a ele; [pois discurso] nenhum podemos propor, por causa das [nossas] trevas.
Ama koe dei awh hanelah na cangkhai awh haw, bangkongtetpawiteh, hmonae kecu dawk, banghai kârakueng thai awh hoeh.
20 Seria contado a ele o que eu haveria de falar? Por acaso alguém falaria para ser devorado?
Dei han ka ngai telah, ama koe dei hane na maw. Tami buetbuet touh dei sak boipawiteh, a payon roeroe han.
21 E agora não se pode olhar para o sol, quando brilha nos céus, quando o vento passa e os limpa.
Kahlî a tho teh kalvan hah pin a kâhin sak torei teh, tami ni a angnae hah khen thai hoeh.
22 Do norte vem o esplendor dourado; em Deus há majestade temível.
Atung lahoi sui raimonae patetlah a tâco teh, Cathut hoi takitho taluenae lah ao.
23 Não podemos alcançar ao Todo-Poderoso; ele é grande em poder; porém ele a ninguém oprime [em] juízo e grandeza de justiça.
Athakasaipounge, teh hmawt thai hoeh. Ama teh ahlawilah hnotithainae a tawn teh, a lannae hoi lawkcengnae dawk hnephnapnae awm hoeh.
24 Por isso as pessoas o temem; ele não dá atenção aos que [se acham] sábios de coração.
Hatdawkvah, ama teh tami ni a taki awh. A lungkaang e taminaw koe hai, kapeknae tawn hoeh telah ati.

< 37 >