< 22 >

1 Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
Le hoe ty natoi’ i Elifaze nte-Temane:
2 Por acaso o homem será de [algum] proveito a Deus? Pode ele se beneficiar de algum sábio?
Mahasoa an’Andrianañahare hao t’indaty? mahafitoloñ’aze hao t’ie bey moko?
3 É útil ao Todo-Poderoso que sejas justo? Ganha ele algo se os teus caminhos forem íntegros?
Mahafale i El-Sadai hao t’ie vantañe? aman-tambe’e hao te fonire’o tsy aman-kila o sata’oo?
4 Acaso ele te repreende [e] vem contigo a juízo por causa da tua reverência?
Ty fañeveña’o ama’e hao ty añendaha’e azo hizaka’e?
5 [Ou] não será por causa de tua grande malícia, e de tuas maldades que não têm fim?
Tsy mitoabotse hao o tahi’oo? Tsi-vatse o hakeo’oo!
6 Porque tomaste penhor a teus irmãos sem causa, e foste tu que tiraste as roupas dos nus.
Nangala’o tsoake ami’ty tsy vente’e i rahalahi’oy, vaho hinoli’o hiboridañe.
7 Não deste de beber água ao cansado, e negaste o pão ao faminto.
Tsy nanjotsoa’o rano ty taliñiereñe hinoma’e, vaho nitana’o amy salikoeñey ty mahakama.
8 Porém o homem poderoso teve a terra; e o homem influente habitava nela.
Tompo’ ty tane toy ty fanalolahy; vaho mpioneñe ao ty aman-kasy.
9 Às viúvas despediste vazias, e os braços dos órfãos foram quebrados.
Nampolie’o hara’e o vantotseo, vaho navitso’o ty taña’ o bode-raeo.
10 Por isso que há laços ao redor de ti, e espanto repentino te perturbou;
Toly t’ie arikoboñem-pandrike, naho itsoborean-ka’endrahañe;
11 Ou trevas, para que não vejas; e inundação de água te cobre.
an-kamoromoroñañe tsy hahaisaha’o, vaho mandipots’azo ty rano bey.
12 Por acaso Deus não está na altura dos céus? Olha, pois, para o cume das estrelas, como estão elevadas.
Tsy andindin-dikerañe ao hao t’i Andrianañahare? Isaho ka ty haabo’ o vasiañeo, t’ie an-tiotiots’ eñe.
13 Porém tu dizes: O que Deus sabe? Como ele julgará por entre a escuridão?
Hoe irehe: Ino ty arofoanan’ Añahare? hahafiranga o ieñe milodolodoo hao ty fizakà’e?
14 As nuvens são seu esconderijo, e ele não vê; ele passeia pela abóbada do céu.
Mañibok’ aze o rahoñe mikopokeo tsy hahavazohoa’e, vaho an-kivoho’ i likerañey ty fidraidraita’e.
15 Por acaso deste atenção para o velho caminho que pisaram os homens injustos?
Horihe’o hao i lalañe haehae nilià’ ondaty tsereheñeoy?
16 Tais foram cortados antes de tempo; [sobre] o fundamento deles foi derramada uma enchente.
O sinintoñe aolo’ ty andro’eo; ie sinaon-drano-vohitse o faha’eo,
17 Eles diziam a Deus: Afasta-te de nós! O que o Todo-Poderoso pode fazer por nós?
ie nanao ty hoe aman’ Añahare: Ihankaño zahay; naho, Ino ty mete hanoa’ i El-Sadai?
18 Sendo ele o que havia enchido suas casas de bens. Seja, porém, longe de mim o conselho dos perversos.
Mbe natsafe’e hasoa avao ty anjomba’e. Fe lavits’ ahy ty famerea’ o tsivokatseo.
19 Os justos virão e se alegrarão; e o inocente os escarnecerá,
Oni’ o vañoñeo Izay, le fale, iankahafa’ o malioo añ’ inje,
20 [Dizendo]: Certamente nossos adversários foram destruídos, e o que sobrou deles o fogo consumiu.
[ami’ty hoe]: Toe naitoeñe o malaiñe anaio, niforototoe’ ty afo o vara’ iareoo.
21 Reconcilia-te, pois, com [Deus], e terás paz; assim o bem virá a ti.
Aa le mifampilongoa ama’e, hanintsiña’o, hitotsaha’ ty soa.
22 Aceita, pois, a instrução de sua boca, e põe suas palavras em teu coração.
Ehe, rambeso am-palie’e ty Hake, vaho ahajao añ’arofo’o ao o tsara’eo.
23 Se te converteres ao Todo-Poderoso, serás edificado; se afastares a maldade de tua tenda,
Mimpolia amy El-Sadai le ho vaoen-drehe, ampisitaho lavitse i kiboho’oy ty tsy to.
24 E lançares [teu] ouro no pó, o [ouro] de Ofir junto às rochas dos ribeiros,
Ahajao an-debok’ ao ty vara, ty volamena’ i Ofire amo vato an-torahañeo.
25 Então o próprio Todo-Poderoso será teu ouro, e tua prata maciça.
Le i El-Sadai ty ho vara’o, ie ty volafoty ki’e ama’o,
26 Porque então te deleitarás no Todo-Poderoso, e levantarás teu rosto a Deus.
vaho hifalea’o t’i El-Sadai, le hampiandrae’o aman’ Añahare ty lahara’o.
27 Orarás a ele, e ele te ouvirá; e tu [lhe] pagarás teus votos.
Hihalaly ama’e irehe, le hijanjiña’e, ie havaha’o o nifantà’oo.
28 Aquilo que tu determinares se cumprirá a ti, e em teus caminhos a luz brilhará.
Hisafiry irehe, le ho tafetetse vaho hireandreañe amo lala’oo ty hazavàñe.
29 Quando [alguém] for abatido, e tu disseres: Haja exaltação, Então [Deus] salvará ao humilde.
Naho eo ty areke, le hanoa’o ty hoe: tsiringèvotse! ty mirè-batañe ro haha.
30 Ele libertará até ao que não é inocente, que será livrado pela pureza de tuas mãos.
Havotso’e hao ty tsy malio tahiñe, hañaha azo ty faliom-pità’o.

< 22 >