< 21 >

1 Porém Jó respondeu, dizendo:
Hahoi Job ni a pathung teh,
2 Ouvi atentamente minhas palavras, e seja isto vossas consolações.
Ka lawk he kahawicalah na thai pouh haw, Hetheh nangmouh lungmawng nahanelah awmseh.
3 Suportai-me, e eu falarei; e depois de eu ter falado, [então] zombai.
Ka dei navah panguep awh ei, be ka dei hnukkhu hoi na panuikhai awh vai nei.
4 Por acaso eu me queixo de algum ser humano? Porém ainda que [assim fosse], por que meu espírito não se angustiaria?
Ka phuenangnae heh tami tarannae lah maw ao. Hottelah awm pawiteh, bang kecu dawk maw, ka lung a saw thai hoeh.
5 Olhai-me, e espantai-vos; e ponde a mão sobre a boca.
Na khen awh haw, kângairu awh naseh. Na pahni hah tabuem awh.
6 Pois quando eu me lembro [disto], me assombro, e minha carne é tomada de tremor.
Ka pouk nah ka pâyaw takinae ni ka kâha a uek sak.
7 Por que razão os perversos vivem, envelhecem, e ainda crescem em poder?
Bang kecu dawk maw tamikathoutnaw ni a matawng totouh a hring awh teh, thaonae dawk bahu ao han vaw.
8 Seus filhos progridem com eles diante de seus rostos; e seus descendentes diante de seus olhos.
A ca catounnaw hah amamae mithmu vah a kung acaksak awh, amamae miphun hah amamae hmalah acaksak awh.
9 Suas casas têm paz, sem temor, e a vara de Deus não está contra eles.
A imnaw hah takinae thung hoi a hlout teh, Cathut e sonron hah ahnimae a lathueng bawt boihoeh.
10 Seus touros procriam, e não falham; suas vacas geram filhotes, e não abortam.
Maitotan ni cati tu laipalah awm boihoeh. Maitomanu ni ca khe laipalah awm boihoeh.
11 Suas crianças saem como um rebanho, e seus filhos saem dançando.
Saringhu patetlah a canaw a tâco sak teh, a canaw teh a lam awh.
12 Levantam [a voz] ao [som] de tamboril e de harpa e se alegram ao som de flauta.
Tamawi hoi ratoung kueng laihoi la a sak awh, Tamawi e a lawk dawk hoi a lunghawi awh.
13 Em prosperidade gastam seus dias, e em um momento descem ao Xeol. (Sheol h7585)
Hringnawmnae hoi atueng aloum sak awh teh dongdengca dawk phuen vah a cei awh. (Sheol h7585)
14 Assim dizem a Deus: Afasta-te de nós, porque não queremos conhecer teus caminhos.
Hateiteh, Cathut koe na cettakhai yawkaw, na lamthung panue hane heh ka ngai awh hoeh.
15 Quem é o Todo-Poderoso, para que o sirvamos? E de que nos aproveitará que oremos a ele?
Athakasaipounge, a thaw ka tawk pouh hane teh apimaw, Ama koe ka ratoum navah ahawinae bangmaw ka mek telah ati awh.
16 Eis que sua prosperidade não se deve às mãos deles. Longe de mim esteja o conselho dos perversos!
A tawn awh e hno hah amamae kut dawk kaawm e ka tang nahoeh, tami kathoutnaw khokhangnae teh, kaimouh koehoi kahlatpoung la ao.
17 Quantas vezes sucede que a lâmpada dos perversos se apaga, e sua perdição vem sobre eles, [e] Deus em sua ira [lhes] reparte dores?
Tamikathoutnaw e hmaiim teh, bangmaw atuhoitu a due teh, amamae rawkphainae teh, bangmaw atuhoitu a pha. Lungmathoenae hah Cathut ni a lungkhueknae dawk hoi lawk ouk a ceng boimaw
18 Eles serão como palha diante do vento, como o restos de palha que o turbilhão arrebata.
Kahlî dawk e cakong patetlah ao teh, kahlî ni palek e vaikong patetlah ao awh.
19 [Vós dizeis]: Deus guarda sua violência para seus filhos. Que [Deus] pague ao próprio [perverso], para que o conheça.
Cathut ni a canaw hanelah, payonpakai nahan a ta telah a ti. Panuethai awh nahanelah, ahnimouh teh ama ni patho naseh.
20 Seus olhos vejam sua ruína, e beba da ira do Todo-Poderoso.
A ronae hah a mit hoi hmawt sak awh, Athakasaipounge lungkhueknae manang hah net sak awh.
21 Pois que interesse teria ele em sua casa depois de si, quando o número for cortado o número de seus meses?
Bangkongtetpawiteh, a thapa akuep totouh atueng baw sak lah o teh, ama a rawk hnukkhu hoi a im teh, banglahai tho hoeh.
22 Poderia alguém ensinar conhecimento a Deus, que julga [até] os que estão no alto?
Karasang lah kaawm e hai lawkcengkung Cathut teh apinimaw panuenae a cangkhai thai han.
23 Alguém morre na sua força plena, estando todo tranquilo e próspero,
Lungmawngcalah hoi karoumcalah ao nah koe, tami buet touh a thao lahun nah a due.
24 Seus baldes estando cheios de leite, e o tutano de seus ossos umedecido.
A sanunaw hai sanutui abuem awh teh, a hrunaw hai rakhing hoi akawi.
25 Porém outro morre com amargura de alma, nunca tendo experimentado a prosperidade.
Tami alouke buet touh, a nawmnae roeroe awm laipalah, lungmathoe nalaihoi a due.
26 Juntamente jazem no pó, e os vermes os cobrem.
Vaiphu dawk reikâvan lah a i roi, tangraet ni muen a kayo.
27 Eis que eu sei vossos pensamentos, e os mais intentos que planejais contra mim.
Khenhaw! na pouknae naw hah ka panue. Ka lan hoeh poung e kai dawk sak han na noe e hah ka panue.
28 Porque dizeis: Onde está a casa do príncipe?, e: Onde está tenda das moradas dos perversos?
Nâmaw bawi im teh a o, nâmaw tamikathoutnaw khosaknae rim teh ao telah na ti awh.
29 Por acaso não perguntastes aos que passam pelo caminho, e não conheceis seus sinais?
Kahlawng ka cet e hah na pacei boihoeh na maw. Mitnoutnae naw hah na panuek awh hoeh maw
30 Que os maus são preservados no dia da destruição, [e] são livrados no dia das fúrias?
Tamikathoutnaw teh, lawkcengnae hnin hanelah pouk tangcoung e lah ao awh. Lungkhueknae hnin nah tâcokhai lah ao awh han, tie hah na panuek hoeh maw
31 Quem lhe denunciará seu caminho em sua face? E quem lhe pagará pelo que ele fez?
Apinimaw a hmaitung vah na lamthung hah hawihoeh atipouh han. Apinimaw a sak e hah a patho han.
32 Finalmente ele é levado à sepultura, e no túmulo fazem vigilância.
Hateiteh, phuen koe ceikhai lah ao teh, phuen hah meng kountouk hanelah ao.
33 Os torrões do vale lhe são doces; e todos o seguem; e adiante dele estão inúmeros.
Ayawn dawk e kacoumnaw hah, ahnimouh hanlah, a radip vaiteh, tami pueng ni a kâbang han. A hmalah touklek hoeh e ka cet tangcoungnaw patetlah taminaw pueng a duksawn han telah a ti.
34 Como, pois, me consolais em vão, já que vossas em vossas respostas [só] resta falsidade?
Hottelah namamae pahni dawk laithoe pou ao lahun nah, bangtelamaw hrawnghrang lawk hoi lung khuet na pahawi thai awh han, telah a ti.

< 21 >