Jó 12
1 Porém Jó respondeu, dizendo:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 Verdadeiramente vós sois o povo; e convosco morrerá a sabedoria.
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 Também eu tenho entendimento como vós; e não sou inferior a vós; e quem há que não saiba coisas como essas?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Eu sou o motivo de riso de meus amigos, eu que invocava a Deus, e ele me respondia; o justo e íntegro serve de riso.
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Na opinião de quem está descansado, a desgraça é desprezada, [como se] estivesse preparada aos que cujos pés escorregam.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 As tendas dos ladrões têm descanso, e os que irritam a Deus estão seguros; os que trazem [seu] deus em suas mãos.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Verdadeiramente pergunta agora aos animais, que eles te ensinarão; e às aves dos céus, que elas te explicarão;
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 Ou fala com a terra, que ela te ensinará; até os peixes do mar te contarão.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Quem entre todas estas coisas não entende que a mão do SENHOR faz isto?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 Em sua mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda carne humana.
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 Por acaso o ouvido não distingue as palavras, e o paladar prova as comidas?
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 Nos velhos está o conhecimento, e na longa idade o entendimento.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 Com [Deus] está a sabedoria e a força; o conselho e o entendimento lhe pertencem.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 Eis que o que ele derruba não pode ser reconstruído; e ninguém pode libertar o homem a quem ele aprisiona.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Eis que, [quando] ele detém as águas, elas se secam; [quando] ele as deixa sair, elas transtornam a terra.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 Com ele está a força e a sabedoria; Seu é o que erra, e o que faz errar.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 Ele leva os conselheiros despojados, e faz os juízes enlouquecerem.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Ele solta a atadura dos reis, e ata um cinto a seus lombos.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 Ele leva os sacerdotes despojados, e transtorna os poderosos.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 Ele tira a fala daqueles a quem os outros confiam, e tira o juízo dos anciãos.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 Ele derrama menosprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos fortes.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 Ele revela as profundezas das trevas, e traz a sombra de morte à luz.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 Ele multiplica as nações, e ele as destrói; ele dispersa as nações, e as reúne.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 Ele tira o entendimento dos líderes do povo da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Nas trevas andam apalpando, sem terem luz; e os faz cambalear como a bêbados.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
