< Isaías 6 >

1 No ano em que o rei Uzias morreu, eu vi o Senhor sentado sobre um alto e elevado trono; e as bordas de seu manto enchiam o templo.
Uzziah siangpahrang a duenae kum dawkvah, tawm lah kaawm e BAWIPA teh bawitungkhung van a tahung e hah ka hmu. A khohna ni bawkim dawk muen akawi.
2 Serafins estavam por cima dele, cada um tinha seis asas; com duas cobriam seus rostos, com duas cobriam seus pés, e com duas voavam.
Tungkhung e avoivang lah, Seraphimnaw teh a kangdue awh. Hote Seraphimnaw teh, rathei taruk touh rip a tawn awh. Rathei kahni touh hoi a minhmai, kahni touh hoi a khoknaw hah a ramuk awh teh, kahni touh hoi a kamleng awh.
3 E clamavam uns aos outros, dizendo: Santo! Santo! Santo é o SENHOR dos exércitos! Toda a terra está cheia de sua glória!
Buet touh ni buet touh koe, Rasahu BAWIPA teh a thoung, a thoung, a thoung, talai van pueng teh a bawilennae hoi akawi telah a hramkhai awh.
4 E as molduras das portas se moviam com a voz do que clamava; e a casa se encheu de fumaça.
Hottelah hram e lawk ni longkha e khomdunaw a kâhuet sak teh, hmaikhu hoi im teh akawi.
5 Então eu disse: Ai de mim, que vou perecer! Pois sou homem de lábios impuros, e moro no meio de um povo de lábios impuros, e meus olhos viram ao Rei, o SENHOR dos exércitos!
Hat toteh, kai ni, Oe hettelah doeh ka o toe. Kai ka cungkeihoeh toe. Bangkongtetpawiteh, kakhin e pahni doeh ka tawn. Ka khin e pahni ka tawn e miphun koe doeh ka o. Rasahu BAWIPA, siangpahrang hah ka mit ni a hmu toe ka ti.
6 Porém um dos serafins voou até mim, trazendo em sua mão uma brasa viva, [a qual] ele tinha tirado do altar com uma tenaz.
Hattoteh Seraphim buet touh ni, thuengnae khoungroe dawk e paitei hoi a sin e hmaisaan hah a kut hoi a kuet teh kai ka onae koe kamleng laihoi a tho teh,
7 E com ela tocou em minha boca, e disse: Eis que isto tocou em teus lábios; assim já foi afastada [de ti] tua culpa, e purificado estás de teu pecado.
ka pahni hah a nep teh, hete hmaisaan ni na pahni a kânep toe. Na payonnae teh takhoe lah ao toe. Na yon hai thoungsak lah ao toe ati.
8 Depois disso ouvi a voz do Senhor, que dizia: A quem enviarei? E quem irá por nós? Então eu disse: Eis-me aqui! Envia-me!
Hahoi, BAWIPA ni dei e lawk bout ka thai. Kai ni apimaw ka patoun han. Kai hanelah apimaw ka cet han, ati navah, kai ni kai ka o, kai na patoun loe ka ti pouh.
9 Então ele me disse: Vai, e diz a este povo: certamente ouvireis, mas não entendereis; certamente vereis, mas não percebereis.
BAWIPA ni, hote miphunnaw onae koe cet nateh, na thai awh eiteh, na thai panuek awh hoeh. Na hmu awh eiteh, na nout awh hoeh tet pouh.
10 Faze o coração deste povo se encher de gordura, e os ouvidos deles ficarem pesados, para que não vejam com seus olhos, nem ouçam com seus ouvidos, nem entendam com seus corações, e [assim] não se convertam, nem eu os cure.
A mit hmawt awh hoeh, a hna thai awh hoeh, a nuen kâthung awh hoeh, a patawnae karoumsak hoeh nahan totouh, a lungthin mom sak, a hnâpang sak, a mitdawn sak pouh ati.
11 E eu disse: Até quando, Senhor? E ele respondeu: Até que as cidades sejam devastadas, [e] não fique morador algum, nem homem algum nas casas, e a terra seja devastada por completo.
Hatnavah, kai ni, Oe BAWIPA nâtotouh maw telah ka pacei navah, kho thung khoca o hoeh nahanelah, im thung imkung o hoeh nahanelah, koung raphoe vaiteh, ram thung tami kingkadi lah ao totouh thoseh,
12 Porque o SENHOR removerá as pessoas [dela], e no meio da terra será grande o abandono.
BAWIPA ni taminaw hah ahlanae koe a thak vaiteh, ram teh kingkadi lah ao totouh thoseh a saw han ati.
13 Mas ainda a décima parte ficará nela, e voltará a ser consumida; [e] como uma grande árvore ou como o carvalho, em que depois de serem derrubados, [ainda] fica a base do tronco, [assim] a santa semente será a base dela.
Hote ram dawk hra touh dawk buet touh ka cawi rah nakunghai, hote ka cawi e hah boutbout raphoe lah ao han. Hatei, hmaica thing hoi bengkeng thingnaw tâtueng teh, a thongmui a cawi e patetlah kathounge catoun teh hote ram dawk thongmui lah ao han.

< Isaías 6 >