< 2 Coríntios 7 >
1 Amados, por termos tais promessas, limpemo-nos de toda impureza da carne e do espírito, aperfeiçoando a santificação no temor de Deus.
អតឯវ ហេ ប្រិយតមាះ, ឯតាទ្ឫឝីះ ប្រតិជ្ញាះ ប្រាប្តៃរស្មាភិះ ឝរីរាត្មនោះ សវ៌្វមាលិន្យម៑ អបម្ឫជ្យេឝ្វរស្យ ភក្ត្យា បវិត្រាចារះ សាធ្យតាំ។
2 Dai lugar a nós [em vossos corações]; contra ninguém agimos mal, a ninguém corrompemos, a ninguém abusamos para nosso proveito.
យូយម៑ អស្មាន៑ គ្ឫហ្លីត។ អស្មាភិះ កស្យាប្យន្យាយោ ន ក្ឫតះ កោៜបិ ន វញ្ចិតះ។
3 Não digo [isto] para [vos] condenar; porque já disse antes que vós estais em nossos corações, para juntamente morrermos e vivermos.
យុឞ្មាន៑ ទោឞិណះ កត៌្តមហំ វាក្យមេតទ៑ វទាមីតិ នហិ យុឞ្មាភិះ សហ ជីវនាយ មរណាយ វា វយំ យុឞ្មាន៑ ស្វាន្តះករណៃ រ្ធារយាម ឥតិ បូវ៌្វំ មយោក្តំ។
4 Muita confiança eu tenho em vós; eu tenho muito orgulho de vós; eu estou cheio de consolação; excedo sobremaneira de alegria em todas as nossas aflições.
យុឞ្មាន៑ ប្រតិ មម មហេត្សាហោ ជាយតេ យុឞ្មាន៑ អធ្យហំ ពហុ ឝ្លាឃេ ច តេន សវ៌្វក្លេឝសមយេៜហំ សាន្ត្វនយា បូណ៌ោ ហឞ៌េណ ប្រផុល្លិតឝ្ច ភវាមិ។
5 Porque até quando viemos à Macedônia, nenhum repouso teve nossa carne; mas em tudo fomos afligidos: lutas por fora, temores por dentro.
អស្មាសុ មាកិទនិយាទេឝម៑ អាគតេឞ្វស្មាកំ ឝរីរស្យ កាចិទបិ ឝាន្តិ រ្នាភវត៑ កិន្តុ សវ៌្វតោ ពហិ រ្វិរោធេនាន្តឝ្ច ភីត្យា វយម៑ អបីឌ្យាមហិ។
6 Mas Deus, que consola aos abatidos, nos consolou com a vinda de Tito.
កិន្តុ នម្រាណាំ សាន្ត្វយិតា យ ឦឝ្វរះ ស តីតស្យាគមនេនាស្មាន៑ អសាន្ត្វយត៑។
7 E não somente com a vinda dele, mas também com a consolação com que foi consolado quanto a vós, contando-nos vossas saudades, vosso choro e vosso zelo por mim, de maneira que me alegrei ainda mais.
កេវលំ តស្យាគមនេន តន្នហិ កិន្តុ យុឞ្មត្តោ ជាតយា តស្យ សាន្ត្វនយាបិ, យតោៜស្មាសុ យុឞ្មាកំ ហាទ៌្ទវិលាបាសក្តត្វេឞ្វស្មាកំ សមីបេ វណ៌ិតេឞុ មម មហានន្ទោ ជាតះ។
8 Porque, ainda que eu tenha vos entristecido com a carta, não me arrependo, ainda que tenha me causado pesar; porque vejo que aquela carta vos entristeceu, ainda que por pouco tempo.
អហំ បត្រេណ យុឞ្មាន៑ ឝោកយុក្តាន៑ ក្ឫតវាន៑ ឥត្យស្មាទ៑ អន្វតប្យេ កិន្ត្វធុនា នានុតប្យេ។ តេន បត្រេណ យូយំ ក្ឞណមាត្រំ ឝោកយុក្តីភូតា ឥតិ មយា ទ្ឫឝ្យតេ។
9 Agora eu me alegro, não porque vós vos entristecestes, mas porque vos entristecestes para o arrependimento. Porque vós vos entristecestes segundo [a vontade de] Deus; de maneira que em nada sofrestes dano por nós.
ឥត្យស្មិន៑ យុឞ្មាកំ ឝោកេនាហំ ហ្ឫឞ្យាមិ តន្នហិ កិន្តុ មនះបរិវត៌្តនាយ យុឞ្មាកំ ឝោកោៜភវទ៑ ឥត្យនេន ហ្ឫឞ្យាមិ យតោៜស្មត្តោ យុឞ្មាកំ កាបិ ហានិ រ្យន្ន ភវេត៑ តទត៌្ហំ យុឞ្មាកម៑ ឦឝ្វរីយះ ឝោកោ ជាតះ។
10 Pois a tristeza segundo [a vontade de] Deus opera arrependimento para a salvação, de que ninguém se arrepende; mas a tristeza do mundo opera a morte.
ស ឦឝ្វរីយះ ឝោកះ បរិត្រាណជនកំ និរនុតាបំ មនះបរិវត៌្តនំ សាធយតិ កិន្តុ សាំសារិកះ ឝោកោ ម្ឫត្យុំ សាធយតិ។
11 Porque vede isto mesmo, quanto empenho que vossa tristeza segundo Deus produziu em vós! E também defesa [própria], indignação, temor, saudades, zelo, e desejo de justiça! Em tudo vos mostrastes estar puros quanto a este assunto.
បឝ្យត តេនេឝ្វរីយេណ ឝោកេន យុឞ្មាកំ កិំ ន សាធិតំ? យត្នោ ទោឞប្រក្ឞាលនម៑ អសន្តុឞ្ដត្វំ ហាទ៌្ទម៑ អាសក្តត្វំ ផលទានញ្ចៃតានិ សវ៌្វាណិ។ តស្មិន៑ កម៌្មណិ យូយំ និម៌្មលា ឥតិ ប្រមាណំ សវ៌្វេណ ប្រការេណ យុឞ្មាភិ រ្ទត្តំ។
12 Portanto, ainda que tenha escrito para vós, eu não [fiz isso] por causa daquele que fez o dano, nem por causa daquele que sofreu o dano; mas sim para que nosso empenho por vós diante de Deus vos fosse revelado.
យេនាបរាទ្ធំ តស្យ ក្ឫតេ កិំវា យស្យាបរាទ្ធំ តស្យ ក្ឫតេ មយា បត្រម៑ អលេខិ តន្នហិ កិន្តុ យុឞ្មានធ្យស្មាកំ យត្នោ យទ៑ ឦឝ្វរស្យ សាក្ឞាទ៑ យុឞ្មត្សមីបេ ប្រកាឝេត តទត៌្ហមេវ។
13 Por isso fomos consolados com vosso consolo; e muito mais nos alegramos com a alegria de Tito, de que seu espírito foi revigorado por todos vós.
ឧក្តការណាទ៑ វយំ សាន្ត្វនាំ ប្រាប្តាះ; តាញ្ច សាន្ត្វនាំ វិនាវរោ មហាហ្លាទស្តីតស្យាហ្លាទាទស្មាភិ រ្លព្ធះ, យតស្តស្យាត្មា សវ៌្វៃ រ្យុឞ្មាភិស្ត្ឫប្តះ។
14 Porque se em alguma coisa me orgulhei de vós diante dele, não fiquei envergonhado; mas assim como falamos de vós com verdade, assim também nosso orgulho diante de Tito se confirmou verdadeiro.
បូវ៌្វំ តស្យ សមីបេៜហំ យុឞ្មាភិយ៌ទ៑ អឝ្លាឃេ តេន នាលជ្ជេ កិន្តុ វយំ យទ្វទ៑ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ សត្យភាវេន សកលម៑ អភាឞាមហិ តទ្វត៑ តីតស្យ សមីបេៜស្មាកំ ឝ្លាឃនមបិ សត្យំ ជាតំ។
15 E os sentimentos dele por vós estão ainda maiores, por se lembrar da obediência de todos vós, de como o recebestes com temor e tremor.
យូយំ កីទ្ឫក៑ តស្យាជ្ញា អបាលយត ភយកម្បាភ្យាំ តំ គ្ឫហីតវន្តឝ្ចៃតស្យ ស្មរណាទ៑ យុឞ្មាសុ តស្យ ស្នេហោ ពាហុល្យេន វត៌្តតេ។
16 Por isso eu me alegro de que em tudo posso confiar em vós.
យុឞ្មាស្វហំ សវ៌្វមាឝំសេ, ឥត្យស្មិន៑ មមាហ្លាទោ ជាយតេ។