Salmos 78
1 Escutai a minha lei, povo meu: inclinai os vossos ouvidos às palavras da minha boca.
Асафово поучение. Слушайте, люде мои, поучението ми: Приклонете ушите си към думите на устата ми.
2 Abrirei a minha boca numa parábola; falarei enigmas da antiguidade.
Ще отворя устата си в притча, Ще произнеса гатанки от древността.
3 As quais temos ouvido e sabido, e nossos pais no-las tem contado.
Това, което чухме и научихме, И нашите бащи ни разказаха,
4 Não as encobriremos aos seus filhos, mostrando à geração futura os louvores do Senhor, assim como a sua força e as maravilhas que fez.
Няма да го скрием от чадата им в идното поколение, Но ще повествуваме хвалите на Господа, Неговата сила и чудесните дала, които извърши,
5 Porque ele estabeleceu um testemunho em Jacob, e pôs uma lei em Israel, a qual deu aos nossos pais para que a fizessem conhecer a seus filhos.
Защото Той постави свидетелство в Якова, И положи закон в Израиля, За които заповяда в Израиля, За които заповяда на бащите ни Да ги възвестяват чадата си,
6 Para que a geração vindoura a soubesse, os filhos que nascessem, os quais se levantassem e a contassem a seus filhos.
За да ги знае идното поколение, Децата, които щяха да се родят, - Които да настанат и да ги разказват на своите чада.
7 Para que pusessem em Deus a sua esperança, e se não esquecessem das obras de Deus, mas guardassem os seus mandamentos.
За да възложат надеждата си на Бога, И да не забравят делата на Бога, Но да пазят Неговите заповеди,
8 E não fossem como seus pais, geração contumaz e rebelde, geração que não regeu o seu coração, e cujo espírito não foi fiel com Deus
И да не станат като бащите си, Упорито и непокорно поколение, Поколение, което не утвърди сърцето си. И чийто дух не биде непоколебим за Бога.
9 Os filhos de Ephraim, armados e trazendo arcos, viraram costas no dia da peleja.
Ефремците, макар въоръжени и запъващи лъкове, Върнаха се назад в деня на боя.
10 Não guardaram o concerto de Deus, e recusaram andar na sua lei.
Не опазиха завета на Бога, И в закона Му не склониха да ходят,
11 E esqueceram-se das suas obras e das maravilhas que lhes fizera ver.
А забравиха Неговите деяния И чудесните дела, които им показа.
12 Maravilhas que ele fez à vista de seus pais na terra do Egito, no campo de Zoan.
Пред бащите им извърши чудеса В Египетската земя, в полето Танис
13 Dividiu o mar, e os fez passar por ele; fez com que as águas parassem como num montão.
Раздвои морето и ги преведе, И направи водите да стоят като грамада.
14 De dia os guiou por uma nuvem, e toda a noite por uma luz de fogo.
Води ги денем с облак, И цялата нощ с огнена виделина.
15 Fendeu as penhas no deserto; e deu-lhes de beber como de grandes abismos.
Разцепи канари в пустинята, И ги напои изобилно като от бездни.
16 Fez sair fontes da rocha, e fez correr as águas como rios.
И изведе потоци из канарата, И направи да потекат води като реки.
17 E ainda proseguiram em pecar contra ele, provocando ao altíssimo na solidão.
Но те продължиха да Му съгрешават още И да огорчават Всевишния в безводната страна.
18 E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo carne para o seu apetite.
Със сърцето си изпитаха Бога, Като искаха ястия за лакомството си,
19 E falaram contra Deus, e disseram: Acaso pode Deus preparar-nos uma mesa no deserto?
И говориха против Бога, казвайки: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?
20 Eis que feriu a penha, e águas correram dela; rebentaram ribeiros em abundância: poderá também dar-nos pão, ou preparar carne para o seu povo?
Ето, Той удари канарата, та потекоха води и потоци преляха; А може ли и хляб да даде, или да достави месо за людете Си?
21 Pelo que o Senhor os ouviu, e se indignou: e acendeu um fogo contra Jacob, e furor também subiu contra Israel;
Затова Господ чу и се разгневи, И огън пламна против Якова, А още и гняв обсипа Израиля;
22 Porquanto não creram em Deus, nem confiaram na sua salvação:
Защото не повярваха в Бога, Нито Му уповаваха, че ще ги избави.
23 Ainda que mandara às altas nuvens, e abriu as portas dos céus,
При все това Той заповяда на облаците горе, И отвори небесните врати,
24 E chovera sobre eles o maná para comerem, e lhes dera do trigo do céu.
Та им наваля манна да ядат И даде им небесно жито.
25 O homem comeu o pão dos anjos; ele lhes mandou comida a fartar.
Всеки ядеше ангелски хляб; Прати им храна до насита.
26 Fez ventar o vento do oriente nos céus, e o trouxe do sul com a sua força.
Подигна източен вятър на небето, И със силата Си докара южния вятър.
27 E choveu sobre eles carne como pó, e aves de asas como a areia do mar.
Наваля върху тях и месо изобилно като прах, И птици крилати много като морския пясък;
28 E as fez cair no meio do seu arraial, ao redor de suas habitações.
И направи ги да падат всред стана им, Около жилищата им.
29 Então comeram e se fartaram bem; pois lhes cumpriu o seu desejo.
И тъй, ядоха и се преситиха, Като им даде това, което желаеха.
30 Não refreiaram o seu apetite. Ainda lhes estava a comida na boca,
А докато още не бяха се отказали от лакомството си, И ястието им бе в устата им,
31 Quando a ira de Deus desceu sobre eles, e matou os mais gordos deles, e feriu os escolhidos de Israel.
Гневът Божий ги обсипа та изби по-тлъстите от тях, И повали отборните на Израиля.
32 Com tudo isto ainda pecaram, e não deram crédito às suas maravilhas.
При всичко това те следваха да съгрешават, И не вярваха поради чудесните Му дела.
33 Pelo que consumiu os seus dias na vaidade e os seus anos na angústia.
Затова Той изнуряваше дните им със суета, И годините им с ужас.
34 Quando os matava, então o procuravam; e voltavam, e de madrugada buscavam a Deus.
Когато ги умъртвяваше, тогава питаха за Него, Та изново търсеха Бога ревностно;
35 E se lembravam de que Deus era a sua rocha, e o Deus altíssimo o seu redentor.
И спомниха, че Бог им беше канара, И всевишният Бог техен изкупител.
36 Todavia lisongeavam-no com a boca, e com a língua lhe mentiam.
Но с устата си Го ласкаеха, И с езика си Го лъжеха;
37 Porque o seu coração não era reto para com ele, nem foram fieis no seu concerto.
Защото сърцето им не беше право пред Него, Нито бяха верни на завета Му.
38 Porém ele, que é misericordioso, perdoou a sua iniquidade: e não os destruiu, antes muitas vezes desviou deles o seu furor, e não despertou toda a sua ira
Но Той, като многомилостив, прощаваше беззаконието им и не ги погубваше; Да! много пъти въздържаше гнева Си, И не подигаше всичкото Си негодувание;
39 Porque se lembrou de que eram de carne, vento que vai e não torna.
И си спомняше, че бяха плът, Вятър, който прехожда и не се връща.
40 Quantas vezes o provocaram no deserto, e o molestaram na solidão!
Колко пъти Го огорчаваха в пустинята И Го разгневяваха в безводната страна,
41 Voltaram atráz, e tentaram a Deus; e limitaram o Santo de Israel.
Като изново изпитваха Бога, И предизвикваха Светия Израилев!
42 Não se lembraram da sua mão, nem do dia em que os livrou do adversário:
Не си спомнюваха силата на ръката Му В деня, когато ги избави от противника,
43 Como obrou os seus sinais no Egito, e as suas maravilhas no campo de Zoan;
Как показа в Египет знаменията Си, И чудесата на полето Танис,
44 E converteu os seus rios em sangue, e as suas correntes, para que não pudessem beber.
И превърна вадите им в кръв, И потоците им, та не можаха да пият;
45 Enviou entre eles enxames de moscas que os consumiram, e rãs que os destruiram.
Как прати върху тях рояци мухи, които ги изпоядоха, И жаби, които ги изпогубиха,
46 Deu também ao pulgão a sua novidade, e o seu trabalho aos gafanhotos.
И предаде произведенията им на гъсеници, И трудовете им на скакалци
47 Destruiu as suas vinhas com saraiva, e os seus sicômoros com pedrisco.
Как порази с град лозята им, И със светкавици черниците им,
48 Também entregou o seu gado à saraiva, e os seus rebanhos às brazas ardentes.
И предаде на град добитъка им, И стадата им на мълнии;
49 Lançou sobre eles o ardor da sua ira, furor, indignação, e angústia, mandando maus anjos contra eles.
Как изля върху тях пламенния Си гняв, Негодувание, ярост и неволя, - Нашествие на ангелите на злощастието,
50 Preparou caminho à sua ira; não retirou as suas almas da morte, mas entregou à pestilência as suas vidas.
Изравни пътя за гнева Си, Но пощади от смърт душата им, Но предаде на мор живота им;
51 E feriu a todo o primogênito no Egito, primícias da sua força nas tendas de Cão.
Как порази всеки първороден заведе ги като стадо в Египет, Първака на силите им в шатрите на Хама,
52 Mas fez com que o seu povo saísse como ovelhas, e os guiou pelo deserto como um rebanho.
А людете Си изведе като овци и заведе ги като стадо в пустинята,
53 E os guiou com segurança, que não temeram; mas o mar cobriu os seus inimigos.
И води ги безопасно, така щото не се бояха, А неприятелите им - морето ги покри;
54 E o trouxe até ao termo do seu santuário, até este monte que a sua dextra adquiriu.
Как ги въведе в светия Си предел. В тая поляна, която десницата Му придоби,
55 E expulsou as nações de diante deles, e as partiu em herança por linha, e fez habitar em suas tendas as tribos de Israel.
И изгони пред тях народите, Та им ги раздели за наследство с въже, И в шатрите им настани Израилевите племена.
56 Contudo tentaram e provocaram o Deus altíssimo, e não guardaram os seus testemunhos.
Но въпреки това те изпитваха Всевишния Бог и се бунтуваха против Него, И не пазеха наредбите Му,
57 Mas retiraram-se para traz, e portaram-se infielmente como seus pais: viraram-se como um arco enganoso.
Но връщаха се назад, и обхождаха се неверно както бащите им; Измятаха се като неверен лък.
58 Pois o provocaram à ira com os seus altos, e moveram o seu zelo com as suas imagens de escultura.
Защото Го разгневиха с високите си места, И с ваяните си идоли Го подбуждаха към ревност.
59 Deus ouviu isto e se indignou; e aborreceu a Israel em grande maneira.
Чу Бог и възнегодува, И много се погнуси от Израиля,
60 Pelo que desamparou o tabernáculo em Silo, a tenda que estabeleceu entre os homens.
Тъй че напусна скинията в Сило, Шатъра, който бе поставил между човеците,
61 E deu a sua força ao cativeiro; e a sua glória à mão do inimigo.
И предаде на пленение Силата Си, Славата Си в неприятелска ръка.
62 E entregou o seu povo à espada; e se enfureceu contra a sua herança.
Тоже и людете Си предаде на меч, Като се разгневи на наследстовото Си.
63 O fogo consumiu os seus mancebos, e as suas donzelas não foram dadas em casamento.
Огън пояде момците им, И девиците им не се възпяваха с венчални песни.
64 Os seus sacerdotes cairam à espada, e as suas viúvas não fizeram lamentação.
Свещениците им паднаха от нож; И вдовиците им не плакаха.
65 Então o Senhor despertou, como quem acaba de dormir, como um valente que se alegra com o vinho.
Тогава се събуди Господ като от сън, Като силен мъж, който ободрен от вино, вика;
66 E feriu os seus adversários por detraz, e pô-los em perpétuo desprezo.
И, като порази враговете Си, отблъсна ги назад, Та ги предаде на вечно посрамяване.
67 Além disto, recusou o tabernáculo de José, e não elegeu a tribo de Ephraim.
При това Той се отказа от Иосифовия шатър, И Ефремовото племе не избра;
68 Antes elegeu a tribo de Judá; o monte de Sião, que ele amava.
Но избра Юдовото племе, Хълма Сион, който възлюби.
69 E edificou o seu santuário como altos palácios, como a terra que fundou para sempre.
Съгради светилището Си като небесните възвишения, Като земята, която е утвърдил за винаги.
70 Também elegeu a David seu servo, e o tirou dos apriscos das ovelhas:
Избра и слугата Си Давида, И го взе от кошарите на овците;
71 E o tirou do cuidado das que se achavam prenhes; para apascentar a Jacob, seu povo, e a Israel, sua herança.
Отподир дойните овци го доведе За да пасе людете Му Якова и наследството Му Израиля.
72 Assim os apascentou, segundo a integridade do seu coração, e os guiou pela indústria de suas mãos.
Така той ги пасеше според незлобието на сърцето си, И ги водеше с изкуството на ръцете си.
