< Oséias 5 >
1 Ouvi isto, ó sacerdotes, e escutai, ó casa de Israel, e escutai, ó casa do rei, porque a vós toca este juízo, visto que fostes um laço para Mispah, e rede estendida sobre Tabor.
“Muntie, mo asɔfo! Monhyɛ eyi nso, mo Israelfo! Monyɛ asow, adehyefi! Saa atemmu yi tia mo: Moayɛ afiri wɔ Mispa, ne asau a wɔagu no Tabor so.
2 E, matando sacrifícios errados, abaixaram até ao profundo; mas eu serei a correção de todos eles.
Atuatewfo adɔ mogyahwiegu mu asukɔ. Mɛtwe wɔn nyinaa aso.
3 Eu conheço a Ephraim, e Israel não se me esconde; porque agora tens fornicado, ó Ephraim, e se contaminou Israel.
Minim Efraim ho nsɛm nyinaa; wɔmfaa Israel nhintaw me ɛ. Efraim, mprempren de wobɔ aguaman; na Israel aporɔw.
4 Não querem ordenar as suas ações afim de voltarem para o seu Deus, porque o espírito das fornicações está no meio deles, e não conhecem ao Senhor
“Wɔn nneyɛe mma wɔ kwan mma wɔnnkɔ Nyankopɔn nkyɛn. Aguamammɔ honhom wɔ wɔn koma mu; wonnye Awurade nto mu.
5 A soberba de Israel testificará pois no seu rosto: e Israel e Ephraim cairão pela sua injustiça, e Judá cairá juntamente com eles.
Israel ahantan di tia no. Israelfo no, mpo Efraim hintihintiw wɔ wɔn amumɔyɛ mu; Yuda nso ne wɔn hintiw saa ara.
6 Então irão com as suas ovelhas, e com as suas vacas, para buscarem ao Senhor, mas não o acharão: ele se retirou deles.
Sɛ wɔne wɔn nguan ne wɔn anantwi kɔhwehwɛ Awurade a Wɔrenhu no, efisɛ watwe ne ho afi wɔn ho.
7 Aleivosamente se houveram contra o Senhor, porque geraram filhos estranhos: agora a lua nova os consumirá com as suas porções.
Wɔanni Awurade nokware. Wɔwowoo aguaman mma. Sɛ wodi wɔn Ɔsram Foforo Afahyɛ a, ɔbɛsɛe wɔn nsase.
8 Tocai a buzina em Gibeath, a trombeta em Rama: gritai altamente em Beth-aven; após ti, a Benjamin.
“Hyɛn torobɛnto no wɔ Gibea. Hyɛn mmɛn no wɔ Rama. Momma ɔko nteɛmu so wɔ Bet Awen; Benyamin, monsɔre nni anim.
9 Ephraim será para assolação no dia do castigo: entre as tribos de Israel manifestei o que certo está.
Efraim bɛda mpan wɔ akontaabu da. Israel mmusuakuw no mu no mepae mu ka nea ɛwɔ mu.
10 Os príncipes de Judá foram feitos como os que traspassam os limites: derramarei pois o meu furor sobre eles como água.
Yuda sodifo no te sɛ wɔn a woyiyi ahye so abo. Mehwie mʼabufuw agu wɔn so te sɛ nsuyiri.
11 Ephraim oprimido e quebrantado é no juízo, porque assim quis: andou após o mandamento.
Wɔhyɛ Efraim so, wotiatia ne so wɔ atemmu mu, wasi nʼadwene pi sɛ obedi ahoni akyi.
12 Portanto a Ephraim serei como a traça, e à casa de Judá como a podridão.
Mɛyɛ sɛ nwewee ama Efraim na mayɛ Yudafo sɛ dua a aporɔw.
13 Vendo pois Ephraim a sua enfermidade, e Judá a sua inchação, subiu Ephraim à Assyria e enviou ao rei Jareb; mas ele não poderá sarar-vos, nem vos curará a inchação.
“Bere a Efraim huu ne yare, na Yuda nso huu nʼakuru no, Efraim de nʼani kyerɛɛ Asiria. Ɔsoma kɔɔ ɔhenkɛse no hɔ kɔpɛɛ mmoa. Nanso wantumi ansa no yare, na akuru no nso anwuwu.
14 Porque a Ephraim serei como um leão, e como um leãozinho à casa de Judah!: eu, eu o despedaçarei, e ir-me-ei embora; eu levarei, e não haverá quem livre
Enti mɛyɛ sɛ gyata ama Efraim na mayɛ sɛ gyata hoɔdenfo ama Yuda. Mɛtetew wɔn mu nketenkete, na makɔ; Mɛsoa wɔn akɔ, na obiara rentumi nnye wɔn.
15 Andarei, e tornarei ao meu lugar, até que se reconheçam culpados e busquem a minha face: estando eles angustiados, de madrugada me buscarão.
Afei mɛsan akɔ me nkyi kosi sɛ wobenya ahonu. Na wɔbɛhwehwɛ mʼakyi kwan; wɔn awerɛhow mu, wɔbɛhwehwɛ me anibere so.”