Psalmów 77
1 Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.
Mi voz a Dios, y clamé: mi voz a Dios, y él me escuchará.
2 W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.
En el día de mi angustia al Señor busqué: mi llaga se desangraba de noche, sin estancarse: mi alma no quería consuelo.
3 Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)
Acordábame de Dios, y me sobresaltaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)
4 Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.
Tenías los párpados de mis ojos: estaba quebrantado, y no hablaba.
5 Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.
Contaba los días desde el principio: los años de los siglos.
6 Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:
Acordábame de mis canciones de noche: meditaba con mi corazón, y mi espíritu escudriñaba.
7 Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?
¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más a amar?
8 Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?
¿Háse acabado para siempre su misericordia? ¿Háse acabado la palabra para generación y generación?
9 Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)
¿Ha olvidado Dios el haber misericordia? ¿Ha encerrado con la ira sus misericordias? (Selah)
10 I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.
Y dije: Enfermedad mía es. En los años de la diestra del Altísimo.
11 Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.
Acordábame de las obras de Jehová: por tanto me acordé de tus maravillas antiguas.
12 Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.
Y meditaba en todas tus obras, y hablaba de tus hechos.
13 Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?
O! Dios, en santidad es tu camino, ¿Quién es Dios grande, como el Dios nuestro?
14 Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.
Tú eres el Dios que hace maravillas, haciendo notoria en los pueblos tu fortaleza.
15 Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)
Redímiste con brazo tu pueblo, los hijos de Jacob y de José. (Selah)
16 Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.
Viéronte las aguas, o! Dios, las aguas te vieron, temieron, también temblaron los abismos.
17 Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.
Las nubes echaron inundaciones de aguas: los cielos dieron voz; asimismo discurrieron tus rayos.
18 Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.
El sonido de tus truenos anduvo en cerco: los relámpagos alumbraron al mundo: la tierra se estremeció, y tembló.
19 Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.
En la mar estuvo tu camino: y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.
20 Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.
Llevaste, como ovejas, tu pueblo, por mano de Moisés, y de Aarón.
