Psalmów 2
1 Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
Why are the nations in an uproar? And why do the peoples mutter in vain?
2 Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
The kings of the earth stand up, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against His anointed:
3 Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
'Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.'
4 Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
He that sitteth in heaven laugheth, the Lord hath them in derision.
5 Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
Then will He speak unto them in His wrath, and affright them in His sore displeasure:
6 Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
'Truly it is I that have established My king upon Zion, My holy mountain.'
7 Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
I will tell of the decree: the LORD said unto me: 'Thou art My son, this day have I begotten thee.
8 Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
Ask of Me, and I will give the nations for thine inheritance, and the ends of the earth for thy possession.
9 Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel.'
10 Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
Now therefore, O ye kings, be wise; be admonished, ye judges of the earth.
11 Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.
12 Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.
Do homage in purity, lest He be angry, and ye perish in the way, when suddenly His wrath is kindled. Happy are all they that take refuge in Him.
