< Psalmów 109 >
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!
2 Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
Thi en gudløs, svigefuld Mund har de åbnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,
3 Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;
4 Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;
5 Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.
6 Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager stå ved hans højre,
7 Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
lad ham gå dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;
8 Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
hans Livsdage blive kun få, hans Embede tage en anden;
9 Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;
10 Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;
11 Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
Ågerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;
12 Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;
13 Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
hans Afkom gå til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt:
14 Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,
15 Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
altid være de, HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,
16 Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;
17 Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
han elsked Forbandelse, så lad den nå ham; Velsignelse yndede han ikke, den blive ham fjern!
18 Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
Han tage Forbandelse på som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;
19 Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
den blive en Dragt, han tager på, et Bælte, han altid bærer!
20 Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.
21 Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Nåde, frels mig for dit Navns Skyld!
22 [Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vånder sig i mig;
23 Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;
24 Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;
25 Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
til Spot for dem er jeg blevet, de ryster på Hovedet, når de
26 Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,
27 Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
så de sander, det var din Hånd, dig, HERRE, som gjorde det!
28 Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
Lad dem forbande, du vil velsigne, mine uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;
29 Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!
30 Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;
31 Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
thi han står ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.