Przysłów 31
1 Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
Dies sind die Worte des Königs Lamuel, die Lehre, die ihn seine Mutter lehrte.
2 Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
Ach mein Auserwählter, ach du Sohn meines Leibes, ach mein gewünschter Sohn,
3 Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów.
laß nicht den Weibern deine Kraft und gehe die Wege nicht, darin sich die Könige verderben!
4 Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
O, nicht den Königen, Lamuel, nicht den Königen ziemt es, Wein zu trinken, noch den Fürsten starkes Getränk!
5 By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
Sie möchten trinken und der Rechte vergessen und verändern die Sache aller elenden Leute.
6 Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
Gebt starkes Getränk denen, die am Umkommen sind, und den Wein den betrübten Seelen,
7 Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
daß sie trinken und ihres Elends vergessen und ihres Unglücks nicht mehr gedenken.
8 Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Tue deinen Mund auf für die Stummen und für die Sache aller, die verlassen sind.
9 Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
Tue deinen Mund auf und richte recht und räche den Elenden und Armen.
10 Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
Wem ein tugendsam Weib beschert ist, die ist viel edler denn die köstlichsten Perlen.
11 Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
Ihres Mannes Herz darf sich auf sie verlassen, und Nahrung wird ihm nicht mangeln.
12 Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
Sie tut ihm Liebes und kein Leides ihr Leben lang.
13 Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
Sie geht mit Wolle und Flachs um und arbeitet gern mit ihren Händen.
14 Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
Sie ist wie ein Kaufmannsschiff, das seine Nahrung von ferne bringt.
15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
Sie steht vor Tages auf und gibt Speise ihrem Hause und Essen ihren Dirnen.
16 Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
Sie denkt nach einem Acker und kauft ihn und pflanzt einen Weinberg von den Früchten ihrer Hände.
17 Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
Sie gürtet ihre Lenden mit Kraft und stärkt ihre Arme.
18 Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
Sie merkt, wie ihr Handel Frommen bringt; ihre Leuchte verlischt des Nachts nicht.
19 Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
Sie streckt ihre Hand nach dem Rocken, und ihre Finger fassen die Spindel.
20 Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
Sie breitet ihre Hände aus zu dem Armen und reicht ihre Hand dem Dürftigen.
21 Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
Sie fürchtet für ihr Haus nicht den Schnee; denn ihr ganzes Haus hat zwiefache Kleider.
22 Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
Sie macht sich selbst Decken; feine Leinwand und Purpur ist ihr Kleid.
23 Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
Ihr Mann ist bekannt in den Toren, wenn er sitzt bei den Ältesten des Landes.
24 Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
Sie macht einen Rock und verkauft ihn; einen Gürtel gibt sie dem Krämer.
25 Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
Kraft und Schöne sind ihr Gewand, und sie lacht des kommenden Tages.
26 Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia.
Sie tut ihren Mund auf mit Weisheit, und auf ihrer Zunge ist holdselige Lehre.
27 Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
Sie schaut, wie es in ihrem Hause zugeht, und ißt ihr Brot nicht mit Faulheit.
28 Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
Ihre Söhne stehen auf und preisen sie selig; ihr Mann lobt sie:
29 Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
“Viele Töchter halten sich tugendsam; du aber übertriffst sie alle.”
30 Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
Lieblich und schön sein ist nichts; ein Weib, das den HERRN fürchtet, soll man loben.
31 Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.
Sie wird gerühmt werden von den Früchten ihrer Hände, und ihre Werke werden sie loben in den Toren.
