< Przysłów 14 >
1 Mądra kobieta buduje swój dom, a głupia burzy go własnymi rękami.
Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
2 Kto postępuje w sposób prawy, boi się PANA, a przewrotny na swoich drogach gardzi nim.
Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
3 W ustach głupiego jest rózga pychy, a mądrych strzegą ich wargi.
Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
4 Gdzie nie ma wołów, żłób jest pusty, lecz dzięki sile wołów mnoży się obfitość zboża.
Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
5 Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.
Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
6 Szyderca szuka mądrości, a nie [znajduje], lecz rozumnemu wiedza [przychodzi] łatwo.
Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
7 Odsuń się od głupiego, gdyż nie znajdziesz [u niego] warg rozumnych.
Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8 Mądrość roztropnego [to] poznanie swojej drogi, a głupotą głupich [jest] oszustwo.
Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9 Głupcy szydzą z grzechu, a u prawych [jest] przychylność.
Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10 Serce zna własną gorycz, a obcy nie wtrąca się w jego radość.
Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11 Dom niegodziwych będzie zgładzony, a mieszkanie prawych zakwitnie.
Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12 Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13 Nawet w śmiechu serce boleje, a końcem [takiej] wesołości [jest] smutek.
Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14 Serce odstępcy nasyci się jego drogami, a dobry człowiek – swoimi.
Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15 Prosty wierzy każdemu słowu, a roztropny zważa na swoje kroki.
Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16 Mądry boi się i odwraca się od zła, ale głupi w swym szaleństwie jest pewny siebie.
Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17 [Człowiek] porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest znienawidzony.
Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
18 Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.
Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
19 Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.
Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
20 Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.
Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
21 Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.
Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
22 Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.
Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
23 Każda praca [przynosi] pożytek, a [puste] słowa [prowadzą] do nędzy.
Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
24 Koroną mądrych [jest ich] bogactwo, ale głupota głupich [pozostaje] głupotą.
Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
25 Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.
Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
26 W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.
Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
27 Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
28 Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.
Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
29 Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.
Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
30 Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.
Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
31 Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.
Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
32 Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję [nawet] w [czasie] swojej śmierci.
Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
33 Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a [co jest] w sercu głupich, wychodzi na jaw.
Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród, a grzech jest hańbą narodów.
Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
35 Król jest przychylny dla roztropnego sługi, lecz gniewa się [na tego], który [przynosi] hańbę.
Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.