Łukasza 14
1 I stało się tak, że gdy Jezus wszedł w szabat do domu pewnego przywódcy faryzeuszy, aby jeść chleb, oni go obserwowali.
ⲁ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ ⲛⲟⲩⲁⲣⲭⲱⲛ ⲙⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲙⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲩⲙⲟⲉⲓⲕ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲉⲩⲡⲁⲣⲁⲧⲏⲣⲓ ⲉⲣⲟϥ
2 A oto był przed nim pewien człowiek chory na puchlinę.
ⲃ̅ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ⲛϩⲩⲇⲣⲱⲡⲓⲕⲟⲥ ϩⲁⲧⲉϥϩⲏ
3 Wtedy Jezus zapytał znawców prawa i faryzeuszy: Czy wolno uzdrawiać w szabat?
ⲅ̅ⲁⲓⲏⲥ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲛⲛⲟⲙⲓⲕⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲝⲉⲥⲧⲓ ⲉⲣⲡⲁϩⲣⲉ ϩⲙ ⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ϫⲉⲛⲟⲩⲕ ⲉⲝⲉⲥⲧⲓ
4 Lecz oni milczeli. [On] zaś ujął go, uzdrowił i odprawił.
ⲇ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲕⲁⲣⲱⲟⲩ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲇⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟϥ ⲁϥⲕⲁⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ
5 I powiedział im: Któż z was, jeśli jego osioł albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go natychmiast w dzień szabatu?
ⲉ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲟⲩⲧⲛ ⲡⲉⲧⲉⲣⲉ ⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ ⲏ ⲡⲉϥⲙⲁⲥⲉ ⲛⲁϩⲉ ⲉⲩϣⲱⲧⲉ ⲉⲛϥⲛⲁⲛⲧϥ ⲁⲛ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ
6 I nie mogli mu na to odpowiedzieć.
ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲟⲩⲟϣⲃⲉϥ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲛⲁⲉⲓ
7 Gdy zauważył, jak zaproszeni wybierali pierwsze miejsca, opowiedział im przypowieść:
ⲍ̅ⲁϥϫⲱ ⲇⲉ ⲛⲟⲩⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲛⲉⲧⲧⲁϩⲙ ⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲑⲉ ⲉⲧⲟⲩⲥⲱⲧⲡ ⲛⲁⲩ ⲛⲙⲙⲁ ⲛⲛⲟϫⲟⲩ ⲛⲧⲡⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ
8 Gdy ktoś cię zaprosi na wesele, nie siadaj na pierwszym miejscu, aby czasem ktoś ważniejszy od ciebie nie był zaproszony przez niego.
ⲏ̅ϫⲉ ϩⲟⲧⲁⲛ ⲉⲣϣⲁⲛⲟⲩⲁ ⲧⲁϩⲙⲉⲕ ⲙⲡⲣⲛⲟϫⲕ ⲛⲧⲡⲉ ⲙⲏⲡⲟⲧⲉ ⲁϥⲧⲁϩⲙⲟⲩⲁ ⲉϥⲧⲁⲓⲏⲩ ⲉⲣⲟⲕ
9 Wówczas przyjdzie ten, który ciebie i jego zaprosił, i powie ci: Ustąp temu miejsca; i wtedy ze wstydem musiałbyś zająć ostatnie miejsce.
ⲑ̅ⲛϥⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲁϩⲙⲉⲕ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲛϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲕ ⲛϥϫⲟⲟⲥ ⲛⲁⲕ ϫⲉ ⲕⲁⲡⲙⲁ ⲙⲡⲁⲓ ⲧⲟⲧⲉ ⲕⲛⲁⲁⲣⲭⲓ ϩⲛ ⲟⲩϣⲓⲡⲉ ⲉϫⲓ ⲙⲡⲙⲁ ⲛϩⲁⲉ
10 Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu, a gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: Przyjacielu, przesiądź się wyżej. Wtedy doznasz czci wobec współbiesiadników.
ⲓ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩϣⲁⲛⲧⲁϩⲙⲉⲕ ⲃⲱⲕ ⲛⲅⲛⲟϫⲕ ⲙⲡⲙⲁ ⲛϩⲁⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣϣⲁⲛ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲁϩⲙⲉⲕ ⲉⲓ ⲛϥϫⲟⲟⲥ ⲛⲁⲕ ϫⲉ ⲡⲉϣⲃⲏⲣ ⲟⲗⲉⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡϫⲓⲥⲉ ⲧⲟⲧⲉ ⲟⲩⲛⲟⲩⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲕ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲧⲛⲏϫ ⲛⲙⲙⲁⲕ ⲧⲏⲣⲟⲩ
11 Bo każdy, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
ⲓ̅ⲁ̅ϫⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧϫⲓⲥⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲥⲉⲛⲁⲑⲃⲃⲓⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲑⲃⲃⲓⲟ ⲙⲙⲟϥ ⲥⲉⲛⲁϫⲁⲥⲧϥ
12 Powiedział też do tego, który go zaprosił: Gdy wydajesz obiad albo kolację, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani bogatych sąsiadów, żeby cię czasem i oni w zamian nie zaprosili, i miałbyś odpłatę.
ⲓ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲟⲛ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲁϩⲙⲉϥ ϫⲉ ⲉⲕϣⲁⲛⲣ ⲟⲩⲁⲣⲓⲥⲧⲟⲛ ⲏ ⲟⲩⲇⲉⲓⲡⲛⲟⲛ ⲙⲡⲣⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲉⲕϣⲃⲉⲉⲣ ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲉⲕⲥⲛⲏⲟⲩ ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲉⲕⲥⲩⲅⲅⲉⲛⲏⲥ ⲟⲩⲇⲉ ⲣⲣⲙⲙⲁⲟ ⲉⲧϩⲓⲧⲟⲩⲱⲕ ⲙⲏⲡⲟⲧⲉ ϩⲱⲟⲩ ⲛⲥⲉⲧⲁϩⲙⲉⲕ ⲛⲧⲉⲟⲩⲧⲟⲩⲓⲟ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲕ
13 Lecz gdy wydajesz ucztę, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i ślepych.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲕϣⲁⲛⲣ ⲟⲩϣⲟⲡⲥ ⲧⲉϩⲙ ⲛϩⲏⲕⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲕϩ ⲛⲙⲛϭⲁⲗⲉ ⲛⲙⲛⲃⲃⲗⲗⲉ
14 A będziesz błogosławiony, bo nie mają ci czym odpłacić, ale otrzymasz odpłatę przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲕⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲁⲕⲁⲣⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲙⲛⲧⲁⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲱⲱⲃⲉ ⲛⲁⲕ ⲥⲉⲛⲁⲧⲟⲟⲃⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲕ ϩⲛ ⲧⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲛⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ
15 Gdy usłyszał to jeden ze współbiesiadników, powiedział do niego: Błogosławiony ten, kto będzie jadł chleb w królestwie Bożym.
ⲓ̅ⲉ̅ⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲉϥⲛⲏϫ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲁϥⲥⲱⲧⲙ ⲉⲛⲁⲓ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲛⲁⲓⲁⲧϥ ⲙⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱⲙ ⲛⲟⲩⲟⲓⲕ ϩⲛ ⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
16 Wtedy on mu powiedział: Pewien człowiek wydał wielką ucztę i zaprosił wielu.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉ ⲛⲧⲁϥⲣⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲇⲓⲡⲛⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲧⲉϩⲙ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ
17 A gdy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, żeby powiedział zaproszonym: Chodźcie, bo już wszystko gotowe.
ⲓ̅ⲍ̅ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲙⲡⲉϥϩⲙϩⲁⲗ ⲙⲡⲛⲁⲩ ⲙⲡⲇⲉⲓⲡⲛⲟⲛ ⲉϫⲟⲟⲥ ⲛⲛⲉⲧⲧⲁϩⲙ ϫⲉ ⲁⲙϩⲓⲧⲛ ϫⲉ ⲁⲛⲕⲁ ⲛⲓⲙ ⲥⲟⲃⲧⲉ
18 A oni zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy mu powiedział: Kupiłem pole i muszę iść je obejrzeć. Proszę cię, uważaj mnie za wytłumaczonego.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲩⲁⲣⲭⲓ ⲇⲉ ϩⲓⲟⲩⲥⲟⲡ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲡⲁⲣⲁⲓⲧⲓ ⲡⲉϫⲉⲡϣⲟⲣⲡ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲓϣⲉⲡⲟⲩⲥⲱϣⲉ ϯⲛⲁϫⲡⲓⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲥ ϯⲥⲟⲡⲥ ⲙⲙⲟⲕ ⲕⲁⲁⲧ ⲛⲧⲟⲟⲧⲕ ϩⲱⲥⲉⲓⲡⲁⲣⲁⲓⲧⲓ
19 Drugi zaś powiedział: Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować. Proszę cię, uważaj mnie za wytłumaczonego.
ⲓ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲉⲡⲕⲉⲩⲁ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲓϣⲉⲡϯⲟⲩ ⲛⲥⲟⲓϣ ⲛⲉϩⲉ ϯⲛⲁⲃⲱⲕ ⲧⲁϫⲟⲛⲧⲟⲩ ϯⲥⲟⲡⲥ ⲙⲙⲟⲕ ⲕⲁⲁⲧ ⲛⲧⲟⲟⲧⲕ ϩⲱⲥⲉⲓⲡⲁⲣⲁⲓⲧⲓ
20 A jeszcze inny powiedział: Pojąłem żonę i dlatego nie mogę przyjść.
ⲕ̅ⲡⲉϫⲉⲡⲕⲉⲟⲩⲁ ⲇⲉ ϫⲉ ⲁⲓϩⲙⲟⲟⲥ ⲛⲙⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲉⲧⲃⲉ ϫⲉⲙⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲉⲓ
21 A gdy sługa wrócił, oznajmił to swemu panu. Wtedy gospodarz rozgniewał się i powiedział do swego sługi: Wyjdź szybko na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, chromych i ślepych.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲡϩⲙϩⲁⲗ ⲇⲉ ⲉⲓ ⲁϥϫⲱ ⲛⲛⲁⲓ ⲉⲡⲉϥϫⲟⲉⲓⲥ ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲟⲩϭⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡⲉϥϩⲙϩⲁⲗ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϭⲉⲡⲏ ⲉⲛⲉⲡⲗⲁⲧⲓⲁ ⲛⲙⲛϩⲓⲣ ⲛⲙⲙⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛⲕⲛⲛϩⲏⲕⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲙⲛⲉⲧⲙⲟⲕϩ ⲛⲙⲛⲃⲗⲗⲉ ⲛⲙⲛϭⲁⲗⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ
22 I powiedział sługa: Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce.
ⲕ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲉⲡϩⲙϩⲁⲗ ⲇⲉ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲡⲉⲛⲧⲁⲕϫⲟⲟϥ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲟⲛ ⲟⲩⲙⲙⲁ
23 Wtedy Pan powiedział do sługi: Wyjdź na drogi i [między] opłotki i przymuszaj do wejścia, aby mój dom się zapełnił.
ⲕ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲉⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲙⲡϩⲙϩⲁⲗ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲛⲉϩⲓⲟⲟⲩⲉ ⲛⲙⲙⲁ ⲙⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲅⲁⲛⲁⲅⲕⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲡⲁⲏⲓ ⲙⲟⲩϩ
24 Mówię wam bowiem, że żaden z tych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty.
ⲕ̅ⲇ̅ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲙⲙⲛⲗⲁⲁⲩ ⲛⲛⲉⲧⲧⲁϩⲙ ⲛⲁϫⲓϯⲡⲉ ⲙⲡⲁⲇⲉⲓⲡⲛⲟⲛ
25 I szły z nim wielkie tłumy. A on, odwróciwszy się, powiedział do nich:
ⲕ̅ⲉ̅ⲛⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲡⲉ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲁϥⲕⲟⲧϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ
26 Jeśli ktoś przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, a nawet swego życia, nie może być moim uczniem.
ⲕ̅ⲋ̅ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲏⲟⲩ ϣⲁⲣⲟⲓ ⲉⲛϥⲙⲟⲥⲧⲉ ⲁⲛ ⲙⲡⲉϥⲓⲱⲧ ⲛⲙ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ⲛⲙ ⲧⲉϥⲥϩⲓⲙⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϥϣⲏⲣⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲥⲛⲏⲟⲩ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲥⲱⲛⲉ ⲉⲧⲓ ⲇⲉ ⲧⲉϥⲕⲉⲯⲩⲭⲏ ⲙⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲉⲧⲣⲉϥⲣⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲁⲓ
27 Kto nie niesie swego krzyża, a idzie za mną, nie może być moim uczniem.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲉⲛϥⲛⲁϥⲓ ⲁⲛ ⲙⲡⲉϥⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲥ ⲙⲙⲏⲛⲉ ⲛϥⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲓ ⲙⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲓ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
28 Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, najpierw nie usiądzie i nie obliczy wydatków, czy mu wystarczy na ukończenie?
ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲓⲙ ⲅⲁⲣ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉϥⲟⲩⲉϣⲕⲉⲧ ⲟⲩⲡⲩⲣⲅⲟⲥ ⲙⲏ ⲛϥⲛⲁϩⲙⲟⲟⲥ ⲁⲛ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲛϥϥⲓⲡⲱⲡ ⲛⲧⲉϥⲧⲁⲡⲁⲛⲏ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲁϥ ⲉϫⲟⲕϥ ⲉⲃⲟⲗ
29 Aby czasem, gdyby położył fundament, a nie mógłby ukończyć, wszyscy, którzy by to widzieli, nie zaczęli się z niego naśmiewać;
ⲕ̅ⲑ̅ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉϥⲥⲙⲛⲥⲛⲧⲉ ⲛϥⲧⲙϭⲙϭⲟⲙ ⲉϫⲟⲕϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲉⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲥⲱⲃⲉ ⲛⲥⲱϥ
30 Mówiąc: Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał ukończyć.
ⲗ̅ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲁⲣⲭⲓ ⲛⲕⲱⲧ ⲙⲡϥⲉϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉϫⲟⲕϥ ⲉⲃⲟⲗ
31 Albo który król, wyruszając na wojnę z drugim królem, najpierw nie usiądzie i nie naradzi się, czy w dziesięć tysięcy może zmierzyć się z tym, który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciwko niemu?
ⲗ̅ⲁ̅ⲏ ⲛⲓⲙ ⲛⲣⲣⲟ ⲉϥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲙⲓϣⲉ ⲛⲙⲕⲉⲣⲣⲟ ⲙⲏ ⲛϥⲛⲁϩⲙⲟⲟⲥ ⲁⲛ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲛϥϫⲓϣⲟϫⲛⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲛϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲱⲙⲧ ϩⲛ ⲟⲩⲧⲃⲁ ⲉⲡⲉⲧⲛⲏⲟⲩ ⲉϫⲱϥ ⲛⲙ ⲧⲃⲁ ⲥⲛⲁⲩ
32 A jeśli nie, to gdy tamten jeszcze jest daleko, wysyła poselstwo i prosi o warunki pokoju.
ⲗ̅ⲃ̅ⲉϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟⲛ ⲉⲧⲓ ⲉϥⲙⲡⲟⲩⲉ ϥⲛⲁϫⲟⲟⲩ ⲛϩⲉⲛϥⲁⲓϣⲓⲛⲉ ⲉϥⲥⲟⲡⲥ ϫⲉ ⲁⲣⲓⲉⲓⲣⲏⲛⲏ
33 Tak i każdy z was, kto nie wyrzeknie się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem.
ⲗ̅ⲅ̅ⲧⲁⲓ ϭⲉ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲛϥⲛⲁⲁⲡⲟⲧⲁⲥⲥⲉ ⲁⲛ ⲛⲛⲉϥϩⲩⲡⲁⲣⲭ ⲟⲛⲧⲁ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲙⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲓ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
34 Dobra jest sól. Lecz jeśli sól zwietrzeje, czym się ją przyprawi?
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲁⲛⲟⲩⲡⲉϩⲙⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲣϣⲁⲛⲡⲕⲉϩⲙⲟⲩ ⲇⲉ ⲃⲁⲁⲃⲉ ⲉⲩⲛⲁⲙⲟⲗϩϥ ⲛⲟⲩ
35 Nie nadaje się ani do ziemi, ani do nawozu; precz się ją wyrzuca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.
ⲗ̅ⲉ̅ⲙⲉϥⲣϣⲁⲩ ⲉⲡⲕⲁϩ ⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲕⲟⲡⲣⲓⲁ ⲉϣⲁⲩⲛⲟϫϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲛ ⲙⲁⲁϫⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲥⲱⲧⲙ ⲙⲁⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ
