< Lamentacje 3 >

1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.

< Lamentacje 3 >