Jana 17

1 To powiedziawszy, Jezus podniósł swoje oczy ku niebu i rzekł: Ojcze, nadeszła godzina. Uwielbij swego Syna, aby też twój Syn uwielbił ciebie;

Tukun Jesus el fahk ma inge, el ngetak nu inkusrao ac fahk, “Papa, pa inge pacl sac ke kom ac fahkak wolana lun Wen nutum, tuh Wen fah oayapa fahkak wolana lom.

2 Jak mu dałeś władzę nad wszelkim ciałem, aby dał życie wieczne tym wszystkim, których mu dałeś. (aiōnios g166)

Tuh kom sang nu sel tuh in oasr ku lal fin mwet nukewa, tuh El fah sang moul ma pahtpat nu selos nukewa su kom sang nu sel. (aiōnios g166)

3 A to jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. (aiōnios g166)

Ac kalmen moul ma pahtpat pa inge: in etekom, God pwaye sefanna, ac in etu Jesus Christ, su kom supwama. (aiōnios g166)

4 Ja uwielbiłem ciebie na ziemi i dokończyłem dzieła, które mi dałeś do wykonania.

Nga fahkak tari wolana lom nu faclu, ke nga aksafyela orekma ma kom ase nu sik in oru.

5 A teraz ty, Ojcze, uwielbij mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim powstał świat.

Inge, ye motom O Papa, sifilpa ase nu sik wolana lom — wolana su tuh oan yuruk ke nga muta yurum meet liki faclu orekla.

6 Objawiłem twoje imię ludziom, których mi dałeś ze świata. Twoimi byli i dałeś mi ich, a oni zachowali twoje słowa.

“Nga fahkkomyak tuh elos su kom ase nu sik liki faclu in etekom. Elos tuh ma lom, ac kom eisalosme nu sik. Elos akos tari kas lom,

7 A teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, pochodzi od ciebie.

ac inge elos etu lah ma nukewa kom ase nu sik tuku sum me.

8 Dałem im bowiem słowa, które mi dałeś, a oni [je] przyjęli i prawdziwie poznali, że wyszedłem od ciebie, i uwierzyli, że ty mnie posłałeś.

Nga sang nu selos mwe fahkak ma kom tuh se nu sik, ac elos eis tari. Elos etu lah pwaye nga tuku yurum me, ac elos lulalfongi lah kom supweyume.

9 Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi.

“Nga pre kaclos. Nga tia pre ke faclu, a kaclos su kom ase nu sik, mweyen elos ma lom.

10 I wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje i jestem uwielbiony w nich.

Ma nukewa yuruk ma lom, ac ma nukewa lom ma luk; ac wolana luk sikyak kalem in elos.

11 A nie jestem już na świecie, ale oni są na świecie, a ja idę do ciebie. Ojcze święty, zachowaj w twoim imieniu tych, których mi dałeś, aby byli jedno jak i my.

Ac inge, tari muta luk fin faclu ac nga fahsrot nu yurum. A elos ac mutana faclu. Papa Mutal! Karinganulos ke ku lun Inem, Ine se su kom tuh ase nu sik. Tuh elos fah ma sefanna, oana ke nga kom ma sefanna.

12 Gdy byłem z nimi na świecie, ja zachowywałem ich w twoim imieniu. Strzegłem [tych], których mi dałeś, i żaden z nich nie zginął prócz syna zatracenia, żeby się wypełniło Pismo.

Pacl se ke nga welulos, nga liyalosyang ke ku lun Inem — Ine se ma kom se nu sik. Nga karinganulos ac tia sie selos tuhlac, sayen el su nuna kalem mu ac tuhlac — tuh Ma Simusla fah akpwayeiyuk.

13 Ale teraz idę do ciebie i mówię to na świecie, aby mieli w sobie moją radość w pełni.

Ac inge nga fahsrot nu yurum, ac nga fahk ma inge fin faclu, tuh elos fah sesseslana ke engan lulap luk.

14 Ja dałem im twoje słowo, a świat ich znienawidził, bo nie są ze świata, jak [i] ja nie jestem ze świata.

Nga sang kas lom nu selos tari, ac faclu srungalos, mweyen elos tia ma lun faclu, oana ke nga tia ma lun faclu.

15 Nie proszę, abyś zabrał ich ze świata, ale abyś zachował ich od złego.

Nga tia siyuk kom in eisalosla liki faclu, tusruktu nga siyuk kom in liyalosyang liki el su Koluklana.

16 Nie są ze świata, jak [i] ja nie jestem ze świata.

In oana ke nga tia ma lun faclu, elos tia pac ma lun faclu.

17 Uświęć ich w twojej prawdzie. Twoje słowo jest prawdą.

Eisalos nu sum sifacna ke ma pwaye. Kas lom ma pwaye.

18 Jak ty posłałeś mnie na świat, [tak] i ja posłałem ich na świat.

Nga supwaloselik nu fin faclu, oana ke kom supweyume nu faclu.

19 A ja za nich uświęcam samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.

Ac ke sripalos nga eisyuwot sifacna nu sum, tuh elos fah ku pac in sifacna eisaloswot na pwaye nu sum.

20 A nie tylko za nimi proszę, lecz i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie;

“Nga tia pre kaclos inge mukena, a nga oayapa pre kaclos su lulalfongi keik ke sripen fahkak lalos.

21 Aby wszyscy byli jedno, jak ty, Ojcze, we mnie, a ja w tobie, aby i oni byli w nas jedno, aby świat uwierzył, że ty mnie posłałeś.

Nga pre tuh elos nukewa fah ku in ma sefanna. Papa, lela elos in muta in kut, oana ke kom muta in nga ac nga in kom. Lela elos in ma sefanna, tuh faclu fah lulalfongi lah kom supweyume.

22 I dałem im tę chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jesteśmy jedno.

Wolana se ma kom tuh ase nu sik, nga sang nu selos, tuh elos fah ku in ma sefanna, oana ke nga kom ma sefanna:

23 Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonali w jedno, żeby świat poznał, że ty mnie posłałeś i że umiłowałeś ich, jak [i] mnie umiłowałeś.

aok, nga muta in elos ac kom muta in nga, tuh elos fah ku in ma sefanna, tuh faclu fah ku in etu lah kom supweyume, ac lah kom lungse elos oana ke kom lungse nga.

24 Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie ja jestem, aby oglądali moją chwałę, którą mi dałeś, ponieważ umiłowałeś mnie przed założeniem świata.

“Papa! Kom eisalosma nu sik, ac nga lungse elos in wiyu yen nga muta we, tuh elos fah ku in liye wolana luk — wolana su kom ase nu sik, tuh kom lungse nga meet liki orekla faclu.

25 Ojcze sprawiedliwy, świat ciebie nie poznał, ale ja cię poznałem i oni poznali, że ty mnie posłałeś.

O Papa Suwoswos! Faclu tia etekom, a nga etekom, ac elos inge etu lah kom supweyume.

26 Objawiłem im twoje imię i [jeszcze] objawię, aby miłość, którą mnie umiłowałeś, była w nich i ja w nich.

Nga fahkkomyak tuh elos in etekom, ac nga fah tafwelana in oru, tuh lungse lom nu sik fah ku in oan in elos, ac tuh nga fah oayapa ku in muta in elos.”