Hioba 41

1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

Kan du draga upp Leviatan med krok och med en metrev betvinga hans tunga?

2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

Kan du sätta en sävhank i hans nos eller borra en hake genom hans käft?

3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

Menar du att han skall slösa på dig många böner eller tala till dig med mjuka ord?

4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

Att han skall vilja sluta fördrag med dig, så att du finge honom till din träl för alltid?

5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

Kan du hava honom till leksak såsom en fågel och sätta honom i band åt dina tärnor?

6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

Pläga fiskarlag köpslå om honom och stycka ut hans kropp mellan krämare?

7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

Kan du skjuta hans hud full med spjut och hans huvud med fiskharpuner?

8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

Ja, försök att bära hand på honom du skall minnas den striden och skall ej föra så mer.

9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

Nej, den sådant vågar, hans hopp bliver sviket, han fälles till marken redan vid hans åsyn.

10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

Så oförvägen är ingen, att han törs reta denne. Vem vågar då sätta sig upp mot mig själv?

11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

Vem har först givit mig något, som jag alltså bör betala igen? Mitt är ju allt vad som finnes under himmelen.

12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

Jag vill ej höra upp att tala om hans lemmar, om huru väldig han är, och huru härligt han är danad.

13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

Vem mäktar rycka av honom hans pansar? Vem vågar sig in mellan hans käkars par?

14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

Hans gaps dörrar, vem vill öppna dem? Runtom hans tänder bor ju förskräckelse.

15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

Stolta sitta på honom sköldarnas rader; hopslutna äro de med fast försegling.

16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

Tätt fogar sig den ena intill den andra, icke en vindfläkt tränger in mellan dem.

17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

Var och en håller ihop med den nästa, de gripa in i varandra och skiljas ej åt.

18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

När han fnyser, strålar det av ljus; hans blickar äro såsom morgonrodnadens ögonbryn.

19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

Bloss fara ut ur hans gap, eldgnistor springa fram därur.

20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

Från hans näsborrar utgår rök såsom ur en sjudande panna på bränslet.

21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

Hans andedräkt framgnistrar eldkol, och lågor bryta fram ur hans gap.

22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

På hans hals har kraften sin boning, och framför honom stapplar försagdhet.

23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

Själva det veka på hans buk är ett stadigt fogverk, det sitter orubbligt, såsom gjutet på honom.

24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

Hans hjärta är fast såsom sten, fast såsom bottenstenen i kvarnen.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

När han reser sig, bäva hjältar, av ångest mista de all sans.

26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

Angripes han med ett svärd, så håller det ej stånd, ej heller spjut eller pil eller pansar.

27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

Han aktar järn såsom halm och koppar såsom murket trä.

28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

Bågskott skrämma honom ej bort, slungstenar förvandlas för honom till strå;

29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

ja, stridsklubbor aktar han såsom strå, han ler åt rasslet av lansar.

30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

På sin buk bär han skarpa eggar, spår såsom av en tröskvagn ristar han i dyn.

31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

Han gör djupet sjudande som en gryta, likt en salvokokares kittel förvandlar han vattnet.

32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

Bakom honom strålar vägen av ljus, djupet synes bära silverhår.

33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

Ja, på jorden finnes intet som är honom likt, otillgänglig för fruktan skapades han.

34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.

På allt vad högt är ser han med förakt, konung är han över alla stolta vilddjur.