< Hioba 39 >

1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? Or canst thou mark when the hinds do calve?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Canst thou number the months that they fulfil? Or knowest thou the time when they bring forth?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
They bow themselves, they bring forth their young, they cast out their fruit.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Their young ones wax strong, they grow up in the open field; they go forth, and return not again.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Who hath sent out the wild ass free? Or who hath loosed the bands of the wild ass?
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
Whose house I have made the wilderness, and the salt land his dwelling-place.
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
He scorneth the tumult of the city, neither heareth he the shoutings of the driver.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Will the wild-ox be willing to serve thee? Or will he abide by thy crib?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Canst thou bind the wild-ox with his band in the furrow? Or will he harrow the valleys after thee?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Wilt thou trust him, because his strength is great? Or wilt thou leave thy labour to him?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Wilt thou rely on him, that he will bring home thy seed, and gather the corn of thy threshing-floor?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
The wing of the ostrich beateth joyously; but are her pinions and feathers the kindly stork's?
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
For she leaveth her eggs on the earth, and warmeth them in dust,
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may trample them.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
She is hardened against her young ones, as if they were not hers; though her labour be in vain, she is without fear;
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
Because God hath deprived her of wisdom, neither hath He imparted to her understanding.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
When the time cometh, she raiseth her wings on high, and scorneth the horse and his rider.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Hast thou given the horse his strength? Hast thou clothed his neck with fierceness?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Hast thou made him to leap as a locust? The glory of his snorting is terrible.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength; he goeth out to meet the clash of arms.
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
The quiver rattleth upon him, the glittering spear and the javelin.
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
He swalloweth the ground with storm and rage; neither believeth he that it is the voice of the horn.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
As oft as he heareth the horn he saith: 'Ha, ha!' and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
Doth the hawk soar by thy wisdom, and stretch her wings toward the south?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
Doth the vulture mount up at thy command, and make her nest on high?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the stronghold.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
From thence she spieth out the prey; her eyes behold it afar off.
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
Her young ones also suck up blood; and where the slain are, there is she.

< Hioba 39 >