Hioba 27
1 Hiob ciągnął dalej swoją odpowiedź:
Et Job, ajoutant à ce préambule, dit:
2 Jak żyje Bóg, [który] odrzucił mój sąd, i Wszechmocny, [który] rozgoryczył moją duszę;
Vive le Seigneur qui m'a ainsi jugé, le Tout-Puissant qui a rempli mon âme d'amertume!
3 Dopóki jest we mnie tchnienie i duch Boży w moich nozdrzach;
Aussi longtemps que je conserverai le souffle, que l'esprit divin résidera en moi,
4 Moje wargi nie będą mówiły niegodziwości, a mój język nie wypowie fałszu.
Mes lèvres ne laisseront échapper aucune parole déréglée; mon âme ne concevra aucune pensée inique.
5 Nie daj Boże, abym miał was usprawiedliwiać; do śmierci nie odstąpię od swej niewinności.
Dieu me garde jusqu'à la mort de vous croire justes; je ne cesserai pas de protester de mon innocence.
6 Będę trzymał się swojej sprawiedliwości i nie puszczę jej; moje serce nie oskarży mnie, póki żyję.
Je ne me suis jamais écarté de l'amour de la justice; ma conscience ne me dit pas que j'aie rien fait de mal.
7 Niech mój wróg będzie jak niegodziwiec, a ten, który powstaje przeciwko mnie, jak niesprawiedliwy.
Puissent donc ceux qui me haïssent être renversés comme des impies! puissent ceux qui s'élèvent contre moi périr comme des pervers!
8 Jaka bowiem jest nadzieja obłudnika, choćby zysk osiągnął, gdy Bóg zabiera mu duszę?
Car quelle peut être l'espérance de l'impie dans ses entreprises? S'est- il appuyé sur le Seigneur pour réussir?
9 Czy Bóg usłyszy jego wołanie, gdy spadnie na niego nieszczęście?
Dieu exaucerait-il sa prière? Et aux jours de l'adversité
10 Czy będzie się rozkoszować Wszechmocnym? Czy będzie wciąż wzywał Boga?
Oserait-il s'adresser librement au Seigneur? S'il l'invoquait, serait-il écouté?
11 Pouczę was, [będąc] w ręce Boga, nie zataję niczego o Wszechmocnym.
Mais je vais vous apprendre ce que tient en sa main le Seigneur, ce que le Tout-Puissant a auprès de lui; je ne dirai rien que de véritable.
12 Oto wy wszyscy [to] widzicie; po co więc te próżne słowa?
Et ne le savez-vous pas, vous qui prononcez vainement des choses vaines?
13 Taki jest dział niegodziwca u Boga i takie dziedzictwo, które otrzymają od Wszechmocnego ciemięzcy.
Voici le sort que le Seigneur réserve aux impies; voici la part que le Tout-Puissant fera aux grands de la terre.
14 Jeśli rozmnożą się jego synowie, [pójdą] pod miecz; a jego potomstwo nie nasyci się chlebem.
Si les fils de l'impie sont nombreux, ils périront par l'épée; s'ils arrivent à l'âge d'homme, ils seront des mendiants.
15 Ci, którzy po nim pozostaną, będą pogrzebani w śmierci, a jego wdowy nie będą [go] opłakiwały;
Ceux des siens qui lui survivront auront comme lui une mort funeste; nul pour sa veuve n'aura de commisération.
16 Choćby nagromadził srebra jak prochu i przygotował sobie szat jak gliny;
S'il a amassé de l'argent comme des monceaux de terre, et de l'or comme des tas d'argile,
17 To choć je przygotuje, włoży je sprawiedliwy, a niewinny będzie dzielić srebro.
Les justes se les approprieront; les hommes sincères vivront de ses richesses.
18 Zbuduje swój dom jak mól, jak szałas, który stawia stróż.
Car sa famille aura disparu comme des vermisseaux, comme des toiles d'araignées.
19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebany; otworzy oczy, ale [już] go nie ma.
Il s'est couché riche et il touchait à sa fin; il a ouvert les yeux et déjà il n'est plus.
20 Ogarnie go strach jak wody, w nocy porwie go wicher.
Les douleurs ont accouru sur lui comme un torrent; la nuit il a été surpris par un tourbillon.
21 Uniesie go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher wyrwie go z jego miejsca.
Le vent brûlant le saisira et l'enlèvera de sa maison comme la paille qu'à séparée le vanneur.
22 To bowiem [Bóg] rzuci na niego i nie oszczędzi [go], choć bardzo chciał uciekać przed jego ręką.
Et il l'accablera sans lui faire grâce, quelque effort qu'il fasse pour échapper à ses atteintes.
23 Będą klaskać nad nim w dłonie i wygwizdywać go z jego miejsca.
Et il frappera à coups redoublés; et, en sifflant il le chassera de la ville qu'il habitait.
