< Hioba 26 >
1 A Hiob tak odpowiedział:
Job antwoordde, en sprak
2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
6 Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol )
Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol )
7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?