Hioba 13
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
| הן כל ראתה עיני שמעה אזני ותבן לה׃ |
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
| כדעתכם ידעתי גם אני לא נפל אנכי מכם׃ |
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
| אולם אני אל שדי אדבר והוכח אל אל אחפץ׃ |
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
| ואולם אתם טפלי שקר רפאי אלל כלכם׃ |
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
| מי יתן החרש תחרישון ותהי לכם לחכמה׃ |
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
| שמעו נא תוכחתי ורבות שפתי הקשיבו׃ |
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
| הלאל תדברו עולה ולו תדברו רמיה׃ |
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
| הפניו תשאון אם לאל תריבון׃ |
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
| הטוב כי יחקר אתכם אם כהתל באנוש תהתלו בו׃ |
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
| הוכח יוכיח אתכם אם בסתר פנים תשאון׃ |
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
| הלא שאתו תבעת אתכם ופחדו יפל עליכם׃ |
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
| זכרניכם משלי אפר לגבי חמר גביכם׃ |
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
| החרישו ממני ואדברה אני ויעבר עלי מה׃ |
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
| על מה אשא בשרי בשני ונפשי אשים בכפי׃ |
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
| הן יקטלני לא איחל אך דרכי אל פניו אוכיח׃ |
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
| גם הוא לי לישועה כי לא לפניו חנף יבוא׃ |
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
| שמעו שמוע מלתי ואחותי באזניכם׃ |
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
| הנה נא ערכתי משפט ידעתי כי אני אצדק׃ |
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
| מי הוא יריב עמדי כי עתה אחריש ואגוע׃ |
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
| אך שתים אל תעש עמדי אז מפניך לא אסתר׃ |
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
| כפך מעלי הרחק ואמתך אל תבעתני׃ |
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
| וקרא ואנכי אענה או אדבר והשיבני׃ |
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
| כמה לי עונות וחטאות פשעי וחטאתי הדיעני׃ |
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
| למה פניך תסתיר ותחשבני לאויב לך׃ |
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
| העלה נדף תערוץ ואת קש יבש תרדף׃ |
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
| כי תכתב עלי מררות ותורישני עונות נעורי׃ |
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
| ותשם בסד רגלי ותשמור כל ארחותי על שרשי רגלי תתחקה׃ |
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
| והוא כרקב יבלה כבגד אכלו עש׃ |
