< Sofoniasza 2 >

1 Wejrzyjcie w się, wejrzyjcie w się, mówię, o narody przemierzłe!
Fakataha ʻakimoutolu, ʻio, fakataha, ʻae puleʻanga ʻoku ʻikai ke holi;
2 Pierwej, niżeli wyjdzie dekret, i niż dzień jako plewa przeminie; pierwej niż przyjdzie na was gniew zapalczywości Pańskiej, pierwej niż przyjdzie na was dzień gniewu Pańskiego.
‌ʻI he teʻeki ke ʻomi ʻae tuʻutuʻuni ʻe he ʻaho, ʻaia ʻalu atu ʻo hangē ko e kafukafu, ʻi he teʻeki ke hoko kiate kimoutolu ʻae houhau kakaha ʻo Sihova, ʻi he teʻeki ke hoko kiate kimoutolu ʻae ʻaho ʻoe tuputāmaki ʻo Sihova.
3 Szukajcie Pana wszyscy pokorni na ziemi, którzy sąd jego czynicie; szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, snać się ukryjecie w dzień zapalczywości Pańskiej;
Mou kumi kia Sihova, ʻakimoutolu kotoa pē ʻae angamalū ʻoe fonua, kuo mou fai ʻa ʻene fakamaau; kumi ki he māʻoniʻoni, kumi ki he angamalū: heiʻilo ʻe fufū ʻakimoutolu ʻi he ʻaho ʻoe houhau ʻo Sihova.
4 Bo Gaza opuszczona będzie, i Aszkalon spustoszony, Azot w południe wyrzucą, a Akkaron wykorzeniony będzie.
Koeʻuhi ʻe liʻaki ʻa Kesa, pea fakaʻauha ʻa ʻAsikeloni: te nau kapusi ʻa ʻAsitoti ʻi he hoʻatā, pea ʻe taʻaki fuʻu ʻa Ekiloni.
5 Biada mieszkającym w krainie pomorskiej, narodowi Ceretejczyków! słowo Pańskie przeciwko wam jest, o ziemio Chananejska Filystyńczyków! że cię tak wytracę, aby nie było obywatela.
Ke malaʻia ki he kakai ʻoe matātahi, ko e puleʻanga ʻoe kakai Kiliti! ʻOku ʻiate kimoutolu ʻae folofola ʻa Sihova; ʻE Kēnani, ko e fonua ʻoe kakai Filisitia, naʻa mo koe, te u fakaʻauha koe, ke ʻoua naʻa ai ha taha ʻe nofo ai.
6 I będzie kraina pomorska owczarniami i budami pasterskiemi, i oborą dla trzód.
Pea ʻe hoko ʻae matātahi ko e ngaahi nofoʻanga, mo e ngaahi fale maʻa e kau tauhi sipi, mo e ngaahi lotoʻā maʻa e fanga sipi.
7 Będzie też i ostatkowi domu Judzkiego krainą dla pasienia; w domach Aszkalon na wieczór legać będą, gdyż ich nawiedzi Pan, Bóg ich, i przywróci zaś więźniów ich.
Pea ʻe tuku ʻae fonua maʻa e toenga ʻoe fale ʻo Siuta; te nau kai ai: te nau tokoto ʻi he ngaahi fale ʻo ʻAsikeloni ʻi he efiafi: koeʻuhi ʻe ʻaʻahi kiate kinautolu ʻa honau ʻOtua ko Sihova, pea ʻe liliu ai honau fakapōpula.
8 Słyszałem urąganie Moabczyków i hańbienia synów Amonowych, któremi urągali ludowi mojemu, i wynosili się na granicach ich.
Kuo u fanongo ki he valoki ʻa Moape, mo e ngaahi manuki ʻae fānau ʻa ʻAmoni, ʻaia kuo nau lauʻikoviʻi ai ʻa hoku kakai, mo fakahikihiki ʻakinautolu ki honau fonua.
9 Przetoż jako żyję Ja, mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski, że się Moab stanie jako Sodoma, a synowie Ammonowi jako Gomora, miejscem pokrzyw i jamą solną i pustynią aż na wieki; ostatki ludu mego rozchwycą ich, i pozostali z ludu mego osiędą ich.
Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, ʻOku ou moʻui, pea ko e moʻoni ʻe hangē ko Sotoma ʻa Moape, pea ko e fānau ʻa ʻAmoni ʻe hangē ko Komola, ʻio, ko e potu ʻoe ʻakau veli, mo e ngaahi luo māsima, mo e fakaʻauha tuʻumaʻu: ʻe maumauʻi ʻakinautolu ʻe he toe ʻo ʻeku kakai, pea ʻe maʻu ʻakinautolu ʻe he toenga ʻo ʻeku kakai.
10 To ich spotka za pychę ich, iż lżyli i wynosili się nad lud Pana zastępów.
‌ʻE maʻu eni ʻekinautolu, ko e meʻa ʻi heʻenau fielahi, koeʻuhi kuo nau valoki, mo fakahikihiki ʻakinautolu, ki he kakai ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau.
11 Straszny im będzie Pan, bo sprawi, że schudną wszyscy bogowie ziemi; i będzie mu się kłaniał każdy z miejsca swego, wszystkie wyspy narodów.
‌ʻE fakailifia ʻa Sihova kiate kinautolu: he te ne fakahonge ʻae ngaahi ʻotua kotoa pē ʻoe fonua; pea ʻe lotu ʻae kakai kiate ia, taki taha ʻi hono potu, ʻio, ko e ngaahi ʻotu motu kotoa pē ʻoe hiteni.
12 I wy też, Murzynowie! mieczem moim pobici będziecie;
ʻAkimoutolu foki, ʻae kakai ʻItiopea, ʻe tāmateʻi ʻakimoutolu ʻe heʻeku heletā.
13 Bo wyciągnę rękę moję na północy, i wytracę Assura, i podam Niniwę w spustoszenie i suszę, jako pustynię.
Pea ʻe mafao atu ʻe ia ʻa hono nima ki he tokelau, mo maumauʻi ʻa ʻAsilia; pea te ne ngaohi ʻa Ninive ko e fakaʻauha, pea mōmoa ʻo hangē ko e toafa.
14 I będą trzody legały w pośrodku jego, i wszystek zwierz narodów, i pelikan i sowa na gałkach jego przebywać będą, głos ptastwa w oknach słyszany będzie, podwoje jego spustoszeją, gdy cedrowe listwowania jego odedrą.
Pea ʻe tokoto ʻae fanga sipi ʻi he lotolotonga ʻo ia, ʻae fanga manu kotoa pē ʻoe ngaahi puleʻanga; ʻe fakatou nofo ʻae komolane mo e pitane ʻi he funga matapā ʻi ʻolunga; ʻe hiva ʻa honau leʻo ʻi he ngaahi matapā sioʻata; ʻe ʻi he ngaahi lakaʻanga ʻoe matapā ʻae fakaʻauha: he te ne veteki ʻae ngāue ʻoe sita.
15 Takieć będzie ono miasto weselące się, które siedzi bezpiecznie, mówiące w sercu swojem: Jam miasto, a oprócz mnie niemasz takiego. Jakoć się stało spustoszeniem! jaskinią zwierzowi! każdy przechodzący przez nie zaświśnie, i kiwać będzie ręką swo ją.
Ko eni ʻae kolo fakafiefia ʻaia naʻe nofo fakafiemālie kovi, ʻaia naʻe pehē ʻi hono loto, Ko au, pea ʻoku ʻikai ha tokotaha mo au: hono ʻikai kuo hoko ia ko e fakaʻauha, ko e potu ke tokoto ai ʻae fanga manu! ʻE taki taha ʻiseʻisa mo ʻalu atu ʻiate ia, mo tupetupeʻi hono nima.

< Sofoniasza 2 >