< Psalmów 94 >
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
HERRE du hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
stå op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
De fører tøjlesløs Tale, hver Udådsmand ter sig som Herre;
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
de myrder Enke og fremmed faderløse slår de ihjel;
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
de siger: "HERREN kan ikke se, Jakobs Gud kan intet mærke!"
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Forstå dog, I Tåber blandt Folket! Når bliver I kloge, I Dårer?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Hvo står mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udådsmænd?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Når jeg tænkte: "Nu vakler min Fod", støtted din Nåde mig, HERRE;
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
står du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
Jager de end den ret, færdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.