Psalmów 90
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.
2 Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!
3 Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"
4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.
5 Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;
6 Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.
7 Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.
8 Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.
9 Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.
10 Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.
11 Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!
12 Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!
13 Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;
14 Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.
15 Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!
16 Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!
17 Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!
