Psalmów 78
1 Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
intellectus Asaph adtendite populus meus legem meam inclinate aurem vestram in verba oris mei
2 Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
aperiam in parabola os meum eloquar propositiones ab initio
3 Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
quanta audivimus et cognovimus ea et patres nostri narraverunt nobis
4 Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
non sunt occultata a filiis eorum in generationem alteram narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius quae fecit
5 Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
et suscitavit testimonium in Iacob et legem posuit in Israhel quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis
6 Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
ut cognoscat generatio altera filii qui nascentur et exsurgent et narrabunt filiis suis
7 Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur opera Dei et mandata eius exquirant
8 Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
ne fiant sicut patres eorum generatio prava et exasperans generatio quae non direxit cor suum et non est creditus cum Deo spiritus eius
9 Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
filii Effrem intendentes et mittentes arcus conversi sunt in die belli
10 Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
non custodierunt testamentum Dei et in lege eius noluerunt ambulare
11 Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
et obliti sunt benefactorum eius et mirabilium eius quae ostendit eis
12 Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
coram patribus eorum quae fecit mirabilia in terra Aegypti in campo Taneos
13 Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
interrupit mare et perduxit eos statuit aquas quasi utrem
14 Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
et deduxit eos in nube diei et tota nocte in inluminatione ignis
15 Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
interrupit petram in heremo et adaquavit eos velut in abysso multa
16 Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
et eduxit aquam de petra et deduxit tamquam flumina aquas
17 A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
et adposuerunt adhuc peccare ei in ira excitaverunt Excelsum in inaquoso
18 I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
et temptaverunt Deum in cordibus suis ut peterent escas animabus suis
19 A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
et male locuti sunt de Deo dixerunt numquid poterit Deus parare mensam in deserto
20 Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
quoniam percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem potest dare aut parare mensam populo suo
21 Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
ideo audivit Dominus et distulit et ignis accensus est in Iacob et ira ascendit in Israhel
22 Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutare eius
23 Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
et mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit
24 I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis
25 Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
panem angelorum manducavit homo cibaria misit eis in abundantiam
26 Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
transtulit austrum de caelo et induxit in virtute sua africum
27 I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut harenam maris volatilia pinnata
28 Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
et ceciderunt in medio castrorum eorum circa tabernacula eorum
29 I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
et manducaverunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis
30 A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
non sunt fraudati a desiderio suo adhuc escae eorum erant in ore ipsorum
31 Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
et ira Dei ascendit in eos et occidit pingues eorum et electos Israhel inpedivit
32 Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
in omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt mirabilibus eius
33 Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
et defecerunt in vanitate dies eorum et anni eorum cum festinatione
34 Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
cum occideret eos quaerebant eum et revertebantur et diluculo veniebant ad Deum
35 Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum et Deus excelsus redemptor eorum est
36 (Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
et dilexerunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei
37 A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
cor autem ipsorum non erat rectum cum eo nec fideles habiti sunt in testamento eius
38 On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
ipse autem est misericors et propitius fiet peccatis eorum et non perdet eos et abundabit ut avertat iram suam et non accendet omnem iram suam
39 Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
et recordatus est quia caro sunt spiritus vadens et non rediens
40 Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
quotiens exacerbaverunt eum in deserto in ira concitaverunt eum in inaquoso
41 Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel exacerbaverunt
42 Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
non sunt recordati manus eius die qua redemit eos de manu tribulantis
43 Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
sicut posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos
44 Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
et convertit in sanguine flumina eorum et imbres eorum ne biberent
45 Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
misit in eos cynomiam et comedit eos et ranam et disperdit eos
46 I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
et dedit erugini fructus eorum et labores eorum lucustae
47 Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
et occidit in grandine vineam eorum et moros eorum in pruina
48 I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
et tradidit grandini iumenta eorum et possessionem eorum igni
49 Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
misit in eos iram indignationis suae indignationem et iram et tribulationem inmissionem per angelos malos
50 Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
viam fecit semitae irae suae non pepercit a morte animarum eorum et iumenta eorum in morte conclusit
51 I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
et percussit omne primitivum in terra Aegypti primitias laborum eorum in tabernaculis Cham
52 Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
et abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto
53 Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
et deduxit eos in spe et non timuerunt et inimicos eorum operuit mare
54 Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
et induxit eos in montem sanctificationis suae montem quem adquisivit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis
55 I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israhel
56 A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
et temptaverunt et exacerbaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt
57 Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
et averterunt se et non servaverunt pactum quemadmodum patres eorum conversi sunt in arcum pravum
58 Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
et in ira concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt
59 Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
audivit Deus et sprevit et ad nihilum redegit valde Israhel
60 Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
et reppulit tabernaculum Selo tabernaculum suum ubi habitavit in hominibus
61 Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
et tradidit in captivitatem virtutem eorum et pulchritudinem eorum in manus inimici
62 Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
et conclusit in gladio populum suum et hereditatem suam sprevit
63 Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
iuvenes eorum comedit ignis et virgines eorum non sunt lamentatae
64 Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
sacerdotes eorum in gladio ceciderunt et viduae eorum non plorabuntur
65 Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
et excitatus est tamquam dormiens Dominus tamquam potens crapulatus a vino
66 I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
et percussit inimicos suos in posteriora obprobrium sempiternum dedit illis
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Effrem non elegit
68 Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
et elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit
69 I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
et aedificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra quam fundavit in saecula
70 I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium de post fetantes accepit eum
71 Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
pascere Iacob servum suum et Israhel hereditatem suam
72 Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
et pavit eos in innocentia cordis sui et in intellectibus manuum suarum deduxit eos
