< Psalmów 74 >

1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃

< Psalmów 74 >