< Psalmów 73 >
1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
psalmus Asaph quam bonus Israhel Deus his qui recto sunt corde
2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
mei autem paene moti sunt pedes paene effusi sunt gressus mei
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
quia zelavi super iniquis pacem peccatorum videns
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
quia non est respectus morti eorum et firmamentum in plaga eorum
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
ideo tenuit eos superbia operti sunt iniquitate et impietate sua
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
prodiet quasi ex adipe iniquitas eorum transierunt in affectum cordis
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
cogitaverunt et locuti sunt in nequitia iniquitatem in excelso locuti sunt
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
posuerunt in caelum os suum et lingua eorum transivit in terra
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
ideo convertetur populus meus hic et dies pleni invenientur in eis
11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
et dixerunt quomodo scit Deus et si est scientia in Excelso
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo obtinuerunt divitias
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
et dixi ergo sine causa iustificavi cor meum et lavi inter innocentes manus meas
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
et fui flagellatus tota die et castigatio mea in matutino
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
si dicebam narrabo sic ecce nationem filiorum tuorum reprobavi
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
et existimabam cognoscere hoc labor est ante me
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
donec intrem in sanctuarium Dei intellegam in novissimis eorum
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
verumtamen propter dolos posuisti eis deiecisti eos dum adlevarentur
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
quomodo facti sunt in desolationem subito defecerunt perierunt propter iniquitatem suam
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
velut somnium surgentium Domine in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
quia inflammatum est cor meum et renes mei commutati sunt
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
et ego ad nihilum redactus sum et nescivi
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
ut iumentum factus sum apud te et ego semper tecum
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
tenuisti manum dexteram meam et in voluntate tua deduxisti me et cum gloria suscepisti me
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
quid enim mihi est in caelo et a te quid volui super terram
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
defecit caro mea et cor meum Deus cordis mei et pars mea Deus in aeternum
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
quia ecce qui elongant se a te peribunt perdidisti omnem qui fornicatur abs te
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
mihi autem adherere Deo bonum est ponere in Domino Deo spem meam ut adnuntiem omnes praedicationes tuas in portis filiae Sion