Psalmów 59
1 Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złota pieśń Dawidowa, gdy posłał Saul, aby strzeżono domu jego, a zabito go. Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, o Boże mój! a od powstawających przeciwko mnie uczyń mię bezpiecznym.
in finem ne disperdas David in tituli inscriptione quando misit Saul et custodivit domum eius ut interficeret eum eripe me de inimicis meis Deus et ab insurgentibus in me libera me
2 Wyrwij mię od tych, którzy broją nieprawość, a od mężów krwawych wybaw mię.
eripe me de operantibus iniquitatem et de viris sanguinum salva me
3 Albowiem oto czyhają na duszę moję; zbierają się przeciwko mnie mocarze bez przestępstwa mego i bez grzechu mego, o Panie!
quia ecce ceperunt animam meam inruerunt in me fortes
4 Bez wszelkiej nieprawości mojej zbiegają się, i gotują się; powstańże, zabież mi, a obacz.
neque iniquitas mea neque peccatum meum Domine sine iniquitate cucurri et direxi
5 Ty sam, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski! ocuć się, abyś nawiedził te wszystkie narody; a nie miej litości nad żadnym z onych przestępców złośliwych. (Sela)
exsurge in occursum meum et vide et tu Domine Deus virtutum Deus Israhel intende ad visitandas omnes gentes non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem diapsalma
6 Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta.
convertentur ad vesperam et famem patientur ut canes et circuibunt civitatem
7 Oto blegocą usty swemi, miecze są w wargach ich; albowiem mówią: Któż słyszy?
ecce loquentur in ore suo et gladius in labiis eorum quoniam quis audivit
8 Ale ty, Panie! naśmiewasz się z nich; naśmiewasz się ze wszystkich narodów.
et tu Domine deridebis eos ad nihilum deduces omnes gentes
9 Gdy on moc przewodzi, na ciebie pozór mieć będę; boś ty, Boże! twierdzą moją.
fortitudinem meam ad te custodiam quia Deus susceptor meus
10 Bóg mój miłosierny uprzedzi mię; Bóg mi da oglądać pomstę nad nieprzyjaciółmi mymi.
Deus meus voluntas eius praeveniet me
11 Nie zabijajże ich, aby nie zapomniał lud mój; ale ich rozprosz mocą twoją, i zrzuć ich, tarczo nasza, o Panie!
Deus ostendet mihi super inimicos meos ne occidas eos nequando obliviscantur populi mei disperge illos in virtute tua et depone eos protector meus Domine
12 Grzech ust swych, słowa warg swych (pojmani będąc w hardości swej dla złorzeczeństwa i kłamstwa) niech wyznawają.
delictum oris eorum sermonem labiorum ipsorum et conprehendantur in superbia sua et de execratione et mendacio adnuntiabuntur
13 Wytraćże ich w popędliwości, wytrać ich, aż ich nie stanie. Niech poznają, że Bóg panuje w Jakóbie, i po krajach ziemi. (Sela)
in consummatione in ira consummationis et non erunt et scient quia Deus dominatur Iacob finium terrae diapsalma
14 I niech się zaś nawrócą pod wieczór; niech warczą jako psy, a biegają około miasta.
convertentur ad vesperam et famem patientur ut canes et circuibunt civitatem
15 Niech oni ciekają, chcąc się najeść, wszakże głodni będąc ukłaść się muszą.
ipsi dispergentur ad manducandum si vero non fuerint saturati et murmurabunt
16 Ale ja będę śpiewał o mocy twojej; zaraz z poranku wysławiać będę miłosierdzie twoje; boś ty był twierdzą moją, i ucieczką w dzień ucisku mego.
ego autem cantabo fortitudinem tuam et exultabo mane misericordiam tuam quia factus es susceptor meus et refugium meum in die tribulationis meae
17 O mocy moja! tobie będę śpiewał; boś ty, Boże! twierdza moja, Bóg mój miłosierny.
adiutor meus tibi psallam quia Deus susceptor meus es Deus meus misericordia mea
