Psalmów 50

1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

Ein Psalm Asaphs: Der HERR, der starke Gott, hat geredet und ruft der Welt zu vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.

2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

Aus Zion, der Schönheit Vollendung, bricht Gottes Glanz hervor.

3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

Unser Gott kommt und schweigt nicht; verzehrendes Feuer ist vor ihm, und es stürmt gewaltig um ihn her.

4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

Er ruft den Himmel droben und die Erde zum Gericht seines Volkes herbei.

5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

Versammelt mir meine Frommen, die einen Bund mit mir gemacht haben über dem Opfer.

6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

Da verkündigten die Himmel seine Gerechtigkeit, daß Gott selbst Richter ist. (Pause)

7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

Höre, mein Volk, so will ich reden; Israel, ich lege gegen dich Zeugnis ab: Ich, Gott, bin dein Gott.

8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

Deiner Opfer halben will ich dich nicht strafen, sind doch deine Brandopfer stets vor mir.

9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

Ich will keinen Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Ställen!

10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen zu Tausenden.

11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich auf dem Felde regt, ist mir bekannt.

12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

Wenn mich hungerte, so würde ich es dir nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.

13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

Soll ich Ochsenfleisch essen oder Bocksblut trinken?

14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde;

15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

und rufe mich an am Tage der Not, so will ich dich erretten, und du sollst mich ehren!

16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

Aber zum Gottlosen spricht Gott: Was zählst du meine Satzungen her und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?

18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

Wenn du einen Dieb siehst, so befreundest du dich mit ihm und hast Gemeinschaft mit Ehebrechern;

19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge flicht Betrug;

20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

du sitzest und redest wider deinen Bruder, deiner Mutter Sohn verleumdest du!

21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

Das hast du getan, und ich habe geschwiegen; da meintest du, ich sei gleich wie du; aber ich will dich strafen und es dir vor Augen stellen!

22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht hinwegraffe und kein Erretter da sei!

23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.

Wer Dank opfert, der ehrt mich, und wer den Weg bahnt, dem zeige ich Gottes Heil!