Psalmów 38
1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Ein Psalm Davids. Zum Bekennen (der Sünde).
2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
Jahwe, strafe mich nicht in deinem Zorn / Und züchtige mich nicht in deinem Grimm!
3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
Denn deine Pfeile haben mich getroffen, / Und deine Hand liegt schwer auf mir.
4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
Nichts Gesundes ist an meinem Leib ob deines Grolls, / Nichts Heiles in meinem Gebein ob meiner Sünde.
5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
Denn meine Schuld geht über mein Haupt, / Wie schwere Last ist sie mir zu schwer.
6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
Es stinken, es eitern meine Wunden / Um meiner Torheit willen.
7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
Ich bin gekrümmt, bin sehr gebeugt, / Den ganzen Tag geh ich traurig einher.
8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
Denn meine Lenden sind voll Brand, / Nichts Heiles ist an meinem Leib.
9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
Ohnmächtig bin ich, ganz zerschlagen, / Ich schrei vor dem Schmerz, der in mir tobt.
10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
O Herr, du kennst all mein Verlangen, / Mein Seufzen ist dir nicht verborgen.
11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
Mein Herz pocht laut, meine Kraft ist weg, / Und das Licht meiner Augen, auch das ist dahin!
12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
Meine Lieben und Freunde stehn fern meiner Pein, / Weit weg treten meine Verwandten.
13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
Es legen Schlingen, die mir nach dem Leben trachten; / Die mein Unglück wünschen, beschließen Verderben / Und haben allzeit Tücke im Sinn.
14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
Ich aber höre es nicht, als wäre ich taub, / Ich bin wie ein Stummer, der seinen Mund nicht öffnet.
15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
Ich bin wie ein Mann, der nicht hören kann, / In dessen Mund keine Widerrede.
16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
Denn auf dich, o Jahwe, harr ich, / Du wirst mich erhören, o Herr, mein Gott.
17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
Denn ich spreche: "Laß sie mein sich nicht freun, / Wenn mein Fuß wankt, nicht wider mich großtun."
18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
Ich bin ja nahe dem Fallen, / Und mein Kummer verläßt mich nie.
19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
Denn meine Missetat mache ich kund, / Ich härme mich ob meiner Sünde.
20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
Meine Feinde aber strotzen von Lebenskraft, / Und zahlreich sind, die mich grundlos hassen.
21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
Sie vergelten mir Gutes mit Bösem, / Sie feinden mich an, weil ich Gutes erstrebe.
22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
Verlaß mich nicht, o Jahwe! / Mein Gott, sei nicht ferne von mir! Eile, mir beizustehn, / Herr, meine Hilfe!
