Psalmów 37

1 Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.

(Af David.) Græm dig ikke over Ugerningsmænd, misund ikke dem, der gør Uret!

2 Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.

Thi hastigt svides de af som Græsset, visner som det friske Grønne.

3 Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.

Stol på HERREN og gør det gode, bo i Landet og læg Vind på Troskab,

4 Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,

da skal du have din Fryd i HERREN, og han skal give dig, hvad dit Hjerte attrår.

5 Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;

Vælt din Vej på HERREN, stol på ham, så griber han ind

6 I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.

og fører din Retfærdighed frem som Lyset, din Ret som den klare Dag.

7 Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.

Vær stille for HERREN og bi på ham, græm dig ej over den, der har Held, over den, der farer med Rænker.

8 Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.

Tæm din Harme, lad Vreden fare, græm dig ikke, det volder kun Harm.

9 Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.

Thi Ugerningsmænd skal ryddes ud, men de, der bier på HERREN, skal arve Landet.

10 Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.

En liden Stund, og den gudløse er ikke mere; ser du hen til hans Sted, så er han der ikke.

11 Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.

Men de sagtmodige skal arve Landet, de fryder sig ved megen Fred.

12 Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.

Den gudløse vil den retfærdige ilde og skærer Tænder imod ham;

13 Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.

men Herren, han ler ad ham, thi han ser hans Time komme.

14 Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;

De gudløse drager Sværdet og spænder Buen for at fælde arm og fattig, for at nedslagte dem, der vandrer ret;

15 Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.

men Sværdet rammer dem selv i Hjertet, og Buerne brydes sønder og sammen.

16 Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;

Det lidt, en retfærdig har, er bedre end mange gudløses Rigdom;

17 Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.

thi de gudløses Arme skal brydes, men HERREN støtter de retfærdige;

18 Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.

HERREN kender de uskyldiges Dage, deres Arvelod bliver evindelig;

19 Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;

de beskæmmes ikke i onde Tider, de mættes i Hungerens Dage.

20 Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.

Thi de gudløse går til Grunde, som Engenes Pragt er HERRENs Fjender, de svinder, de svinder som Røg.

21 Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.

Den gudløse låner og bliver i Gælden, den retfærdige ynkes og giver;

22 Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.

de, han velsigner, skal arve Landet, de, han forbander, udryddes.

23 Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.

Af HERREN stadfæstes Mandens Skridt, når han har Behag i hans Vej;

24 Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.

om end han snubler, falder han ikke, thi HERREN støtter hans Hånd.

25 Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.

Ung har jeg været, og nu er jeg gammel, men aldrig så jeg en retfærdig forladt eller hans Afkom tigge sit Brød;

26 Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.

han ynkes altid og låner ud, og hans Afkom er til Velsignelse.

27 Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.

Vig fra ondt og øv godt, så bliver du boende evindelig;

28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.

thi HERREN elsker Ret og svigter ej sine fromme. De onde udslettes for evigt, de gudløses Afkom udryddes;

29 Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.

de retfærdige arver Landet og skal bo der til evig Tid.

30 Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.

Den retfærdiges Mund taler Visdom; hans Tunge siger, hvad ret er;

31 Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.

sin Guds Lov har han i Hjertet, ikke vakler hans Skridt.

32 Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;

Den gudløse lurer på den retfærdige og står ham efter Livet,

33 Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.

men, HERREN giver ham ej i hans Hånd og lader ham ikke dømmes for Retten.

34 Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.

Bi på HERREN og bliv på hans Vej, så skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal skue de gudløses Undergang.

35 Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;

Jeg har set en gudløs trodse, bryste sig som en Libanons Ceder

36 Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.

men se, da jeg gik der forbi, var han borte; da jeg søgte ham, fandtes han ikke.

37 Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.

Vogt på Uskyld, læg Vind på Oprigtighed, thi Fredens Mand har en Fremtid;

38 Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.

men Overtræderne udryddes til Hobe, de gudløses Fremtid går tabt.

39 Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.

De retfærdiges Frelse kommer fra HERREN, deres Tilflugt i Nødens Stund;

40 Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.

HERREN hjælper og frier dem, fra de gudløse frier og frelser han dem; thi hos ham har de søgt deres Tilflugt.