Psalmów 31
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. W tobie, Panie! nadzieję mam, niech nie będę zawstydzony na wieki; w sprawiedliwości twojej wybaw mię.
Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. ʻOku ou falala kiate koe, ʻE Sihova; ʻoua naʻa ke tuku au ke u mā: fakamoʻui au ʻi hoʻo māʻoniʻoni.
2 Nakłoń ku mnie ucha twego, co rychlej wybaw mię; bądźże mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mię zachował.
Fakatokangaʻi ho telinga kiate au; ke vave hoʻo fakamoʻui au: ke ke ʻiate au ko e maka mālohi, ko e fale hūfanga ke fakamoʻui au.
3 Boś ty jest skałą moją, i obroną moją; przetoż dla imienia twego prowadź mię, i zaprowadź mię.
He ko koe ko hoku makatuʻu mo ʻeku kolo: ko ia, ko e meʻa ʻi ho huafa ke ke tataki au, ʻo fakahinohino au.
4 Wywiedź mię z sieci, którą zastawili na mię; boś ty jest mocą moją.
Toho au mei he kupenga kuo nau ʻaʻau fakafufū kiate au: he ko koe ko hoku mālohi.
5 W ręce twoje poruczam ducha mego; odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdziwy!
ʻOku ou tuku atu hoku laumālie ki ho nima: kuo ke huhuʻi au, ʻE Sihova ko e ʻOtua ʻoe moʻoni.
6 Mam w nienawiści tych, którzy przestrzegają próżnych marności; bo ja w Panu nadzieję pokładam.
Naʻaku fehiʻa kiate kinautolu ʻoku tokanga ki he ngaahi meʻa vaʻinga loi pē: ka ʻoku ou falala kia Sihova.
7 Będę się radował i weselił w miłosierdziu twojem, żeś wejrzał na utrapienie moje, a poznałeś uciśnienie duszy mojej.
Te u fiefia mo nekeneka ʻi hoʻo ʻaloʻofa: he kuo ke tokanga ki heʻeku mamahi; kuo ke ʻiloʻi hoku laumālie ʻi he ngaahi mamahi;
8 Aniś mię zawarł w ręce nieprzyjaciela; aleś postawił na przestrzeństwie nogi moje.
Pea naʻe ʻikai te ke tāpuni au ʻi he nima ʻoe fili: kuo ke fokotuʻu hoku vaʻe ʻi he potu ʻataʻatā lahi.
9 Zmiłuj się nademną, Panie! bom jest uciśniony; wywiędła od żałości twarz moja; także i dusza moja i żywot mój.
ʻAloʻofa mai kiate au, ʻE Sihova, he ʻoku ou moʻua ʻi he mamahi: kuo ʻauha hoku mata ʻi he tangi, ʻio, ko hoku laumālie mo hoku kete.
10 Albowiem zwątlało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; zemdlała dla utrapianie mego siła moja, a kości moje wyschły.
He kuo ʻosi ʻeku moʻui ʻi he tangi, mo hoku ngaahi taʻu ʻi he mafulu: kuo fakaʻaʻau ke ʻosi hoku mālohi ko e meʻa ʻi heʻeku hia, pea kuo ʻauha hoku ngaahi hui.
11 U wszystkich nieprzyjaciół moich jestem w pohańbieniu wielkiem, a najwięcej u sąsiadów moich; stałem się na postrach znajomym moim; którzy mię widzą na dworze, uciekają przedemną.
Ko e manukiʻanga au ʻo hoku ngaahi fili kotoa pē, kae ʻāsili pe ki hoku ngaahi kaungāʻapi, pea ko e ilifiaʻanga ʻo hoku kaumeʻa: ko kinautolu naʻe mamata kiate au ʻi tuaʻā naʻa nau hola ʻiate au.
12 Wypadłem z pamięci jako umarły; stałem się jako naczynie stłuczone.
Kuo fakangalongaloʻi au mei he loto ʻo hangē ko e tangata kuo mate: kuo u tatau mo e ipu kuo maumau.
13 Albowiem nasłucham się uszczypków od wielu; strachu dość zewsząd, gdy się naradzają wespół przeciwko mnie, chytrze przemyśliwając, aby odjęli duszę moję.
He naʻaku fanongo ki he lauʻikovi ʻe he tokolahi: naʻe ʻi he potu kotoa pē ʻae manavahē: lolotonga ʻenau fakakaukau fakataha kiate au, naʻa nau loto ke toʻo ʻeku moʻui.
14 Ale ja w tobie mam nadzieję, Panie! Rzekłem: Tyś jest Bogiem moim.
Ka naʻaku falala kiate koe, ʻE Sihova: naʻaku pehē, Ko koe ko hoku ʻOtua.
15 W rękach twoich są czasy moje; wyrwijże mię z ręki nieprzyjaciół moich, i od tych, którzy mię prześladują.
Ko hoku ngaahi kuonga ʻoku ʻi ho nima: ke ke fakahaofi au mei he nima ʻo hoku ngaahi fili, pea mo kinautolu ʻoku fakatangaʻi au.
16 Oświeć oblicze twoje nad sługą twoim; wybaw mię przez miłosierdzie twoje.
Tuku ke ulo mai ho fofonga ki hoʻo tamaioʻeiki: fakamoʻui au koeʻuhi ko hoʻo ʻaloʻofa.
17 Panie! niech nie będę pohańbiony, ponieważ cię wzywam; niech się zawstydzą niezbożni, i zamilkną w grobie. (Sheol h7585)
ʻOua naʻa ke tuku au ke u mā, ʻe Sihova; he naʻaku ui kiate koe: tuku ke mā ʻae kau angahala, tuku ke nau longo pē ʻi he faʻitoka. (Sheol h7585)
18 Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą.
Tuku ke fakalongo pē ʻae ngaahi loungutu loi; ʻaia ʻoku lea ʻaki ʻae meʻa fakamamahi ki he kau māʻoniʻoni ʻi he fielahi mo e manuki.
19 O jakoż jest wielka dobroć twoja, którąś zachował bojącym się ciebie, którąś pokazywał tym, którzy ufają w tobie przed synami ludzkimi.
ʻOku fēfē hono lahi ʻo hoʻo angalelei, ʻaia kuo ke hilifaki maʻanautolu ʻoku manavahē kiate koe; ʻaia kuo ke ngaohi maʻanautolu ʻoku falala kiate koe ʻi he ʻao ʻoe ngaahi foha ʻoe tangata!
20 Ukrywasz ich w skrytości oblicza twego, przed hardością człowieczą ukrywasz ich, jako w namiocie, przed swarliwemi językami.
Te ke fufū ʻakinautolu ʻi he potu lilo ʻo ho fofonga mei he fielahi ʻae tangata: te ke tauhi fakafufū pe ʻakinautolu ʻi ha ʻafioʻanga mei he fakakikihi ʻoe ngaahi ʻelelo.
21 Błogosławiony Pan! bo dziwnie okazał miłosierdzie swoje przeciwko mnie, jakoby w mieście obronnem.
Fakafetaʻi kia Sihova: he kuo ne fakahā kiate au ʻene angalelei fakaofo ʻi he kolo mālohi.
22 Jam rzekł w uciekaniu mojem: Odrzuconym jest od oczów twych; aleś ty wysłuchał głos modlitw moich, gdym wołał do ciebie.
He naʻaku pehē ʻi heʻeku toʻotoʻo, “kuo motuhi au mei he ʻao ʻo ho fofonga:” ka naʻa ke ongoʻi ʻae leʻo ʻo ʻeku ngaahi lotu tāumaʻu ʻi heʻeku tangi kiate koe.
23 Miłujcież Pana wszyscy święci jego; boć Pan wiernych strzeże, oddaje sowicie hardzie postępującemu.
Mou ʻofa kia Sihova, ʻakimoutolu ko ʻene kakai māʻoniʻoni kotoa pē: he ʻoku tauhi ʻe Sihova ʻae kau angatonu, pea ʻoku ne totongi lahi ki he kau fai fakafielahi.
24 Zmacniajcie się (a posili Bóg serca wasze) wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.
Ke mou lototoʻa, pea te ne fakamālohi homou loto, ʻakimoutolu kotoa pē ʻoku ʻamanaki lelei kia Sihova.
