Psalmów 119
1 Błogosławieni, którzy żyją bez nagany, którzy chodzą w zakonie Pańskim,
Aleph. Blahoslavení ti, kteříž jsou ctného obcování, kteříž chodí v zákoně Hospodinově.
2 Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, i którzy go ze wszystkiego serca szukają;
Blahoslavení, kteříž ostříhají svědectví jeho, a kteříž ho celým srdcem hledají.
3 I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami jego.
Nečiní zajisté nepravosti, ale kráčejí po cestách jeho.
4 Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazań twoich.
Ty jsi přikázal, aby pilně bylo ostříháno rozkazů tvých.
5 Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!
Ó by spraveny byly cesty mé k ostříhání ustanovení tvých.
6 Tedy nie będę zawstydzony, gdy się będę oglądał na wszystkie rozkazania twoje.
Tehdážť nebudu zahanben, když budu patřiti na všecka přikázaní tvá.
7 Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej.
Oslavovati tě budu v upřímnosti srdce, když se vyučovati budu právům spravedlnosti tvé.
8 Ustaw twoich z pilnością strzedz będę; tylko mię nie opuszczaj.
Ustanovení tvých budu ostříhati s pilností, toliko neopouštěj mne.
9 Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.
Beth. Jakým způsobem očistí mládenec stezku svou? Takovým, aby se choval vedlé slova tvého.
10 Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczajże mi błądzić od rozkazań twoich.
Celým srdcem svým hledám tebe, nedopouštějž mi blouditi od přikázaní tvých.
11 W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.
V srdci svém skládám řeč tvou, abych nehřešil proti tobě.
12 Błogosławionyś ty, Panie! nauczże mię ustaw twoich.
Ty chvály hodný Hospodine, vyuč mne ustanovením svým.
13 Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.
Rty svými vypravuji o všech soudech úst tvých.
14 W drodze świadectw twoich kocham się więcej, niż we wszystkich bogactwach.
Z cesty svědectví tvých raduji se více, než z největšího zboží.
15 O przykazaniach twoich rozmyślam, i przypatruję się drogom twoim.
O přikázaních tvých přemyšluji, a patřím na stezky tvé.
16 W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.
V ustanoveních tvých se kochám, aniž se zapomínám na slovo tvé.
17 Daruj to słudze twemu, abym żył, a przestrzegał słów twoich.
Gimel Tu milost učiň s služebníkem svým, abych, dokudž jsem živ, ostříhal slova tvého.
18 Odsłoń oczy moje, abym się przypatrzył dziwom z zakonu twego.
Otevři oči mé, abych spatřoval divné věci z zákona tvého.
19 Jestem gościem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazań twoich.
Příchozí jsem na tom světě, neukrývejž přede mnou přikázaní svých.
20 Omdlewa dusza moja, pragnąc sądów twoich na każdy czas.
Umdlévá duše má pro žádost soudů tvých všelikého času.
21 Wytraciłeś pysznych; przeklęci są ci, którzy błądzą od rozkazań twoich.
Vyhlazuješ pyšné, zlořečené, kteříž bloudí od přikázaní tvých.
22 Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę, gdyż strzegę świadecwt twoich.
Odejmi ode mne útržku a potupu, neboť ostříhám svědectví tvých.
23 I książęta zasiadają, a mówią przeciwko mnie; wszakże sługa twój rozmyśla w ustawach twoich.
Také i knížata se zasazují, a mluví proti mně, služebník pak tvůj přemýšlí o ustanoveních tvých.
24 Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.
Svědectví tvá zajisté jsou mé rozkoše a moji rádcové.
25 Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego.
Daleth Přilnula k prachu duše má; obživiž mne podlé slova svého.
26 Drogi moje rozpowiedziałem, a wysłuchałeś mię; naucz mię ustaw twoich.
Cesty své předložilť jsem, a vyslýchals mne; vyuč mne ustanovením svým.
27 Daj, abym zrozumiał drogę rozkazań twoich, ażebym rozmyślał o dziwnych sprawach twoich.
Cestě rozkazů tvých dej ať vyrozumívám, a ať přemýšlím o divných skutcích tvých.
28 Rozpływa się od smutku dusza moja; utwierdźże mię według słowa twego.
Rozplývá se zámutkem duše má, očerstviž mne podlé slova svého.
29 Drogę kłamliwą oddal odemnie, a zakonem twoim udaruj mię.
Cestu lživou odvrať ode mne, a zákon svůj z milosti dej mi.
30 Obrałem drogę prawdy, a sądy twoje przekładam sobie.
Cestu pravou jsem vyvolil, soudy tvé sobě předkládám.
31 Przystałem do świadectw twoich; Panie! nie zawstydzajże mię.
Svědectví tvých se přídržím, Hospodine, nedejž mi zahanbenu býti.
32 Drogą przykazań twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje.
Cestou rozkazů tvých poběhnu, když ty rozšíříš srdce mé.
33 Naucz mię, Panie! drogi ustaw twoich, a będę jej strzegł aż do końca.
He Vyuč mne, Hospodine, cestě ustanovení svých, kteréž bych ostříhal do konce.
34 Daj mi rozum, abym strzegł zakonu twego, ażebym go przestrzegał ze wszystkiego serca.
Dej mi ten rozum, ať šetřím zákona tvého, a ať ho ostříhám celým srdcem.
35 Daj, abym chodził ścieżką przykazań twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.
Dej, ať chodím cestou přikázaní tvých; nebo v tom svou rozkoš skládám.
36 Nakłoń serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.
Nakloň srdce mého k svědectvím svým, a ne k lakomství.
37 Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.
Odvrať oči mé, ať nehledí marnosti; na cestě své obživ mne.
38 Utwierdź wyrok twój słudze twemu, który się oddał bojaźni twojej.
Potvrď služebníku svému řeči své, kterýž se oddal k službě tvé.
39 Oddal odemnie pohańbienie moje, którego się boję; bo sądy twoje dobre.
Odvrať ode mne pohanění, jehož se bojím; nebo soudové tvoji dobří jsou.
40 Oto pragnę rozkazań twoich; w sprawiedliwości twojej ożyw mię.
Aj, toužím po rozkázaních tvých; dej, ať jsem živ v spravedlnosti tvé.
41 Niech na mię przyjdą litości twoje, Panie! i zbawienie twoje według wyroku twego.
Vav Ó ať se přiblíží ke mně milosrdenství tvá, Hospodine, a spasení tvé vedlé řeči tvé,
42 Tak abym odpowiedź mógł dać samą rzeczą temu, który mi urąga, gdyż ufam w słowie twojem.
Tak abych odpovědíti uměl utrhači svému skutkem, že doufání skládám v slovu tvém.
43 A nie wyjmuj z ust moich słowa najprawdziwszego; albowiem sądów twoich oczekuję.
A nevynímej z úst mých slova nejpravějšího; neboť na soudy tvé očekávám.
44 I będę strzegł zakonu twego zawsze, aż na wieki wieczne.
I budu ostříhati zákona tvého ustavičně, od věků až na věky,
45 A ustawicznie będę chodził na przestrzeństwie, bom się dopytał rozkazań twoich.
A bez přestání choditi na širokosti, neboť jsem se dotázal rozkazů tvých.
46 Owszem, będę mówił o świadectwach twoich przed królmi, a nie będę zawstydzony.
Nýbrž mluviti budu o svědectvích tvých i před králi, a nebudu se hanbiti.
47 Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.
Nebo rozkoš svou skládám v přikázaních tvých, kteráž jsem zamiloval.
48 Przyłożę i ręce moje do rozkazań twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.
Přičinímť i ruce své k přikázaním tvým, kteráž miluji, a přemýšleti budu o ustanoveních tvých.
49 Wspomnij na słowo wyrzeczone do sługi twego, któremeś mię ubezpieczył.
Zajin Rozpomeň se na slovo k služebníku svému, kterýmž jsi mne ubezpečil.
50 Toć pociecha moja w utrapieniu mojem, że mię wyrok twój ożywia.
Toť jest má útěcha v ssoužení mém, že mne slovo tvé obživuje.
51 Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają; wszakże się od zakonu twego nie uchylam.
Pyšní mi se velmi posmívají, však od zákona tvého se neuchyluji.
52 Bo pamiętam na sądy twoje wieczne, Panie! któremi się cieszę.
Neboť se rozpomínám na soudy tvé věčné, Hospodine, kterýmiž se potěšuji.
53 Strach mię ogarnął nad niezbożnymi, którzy opuszczają zakon twój.
Děsím se nad bezbožnými, kteříž opouštějí zákon tvůj.
54 Są mi ustawy twoje pieśniami w domu pielgrzymstwa mego.
Ustanovení tvá jsou mé písničky na místě mého putování.
55 Wspominam sobie i w nocy na imię twoje, Panie! i strzegę zakonu twego.
Rozpomínám se i v noci na jméno tvé, Hospodine, a ostříhám zákona tvého.
56 Toć mam z tego, że przestrzegam przykazań twoich.
Toť mám odtud, abych ostříhal rozkazů tvých.
57 Rzekłem: Panie! to jest cząstka moja, przestrzegać słów twoich.
Cheth Díl můj, řekl jsem, Hospodine, ostříhati výmluvnosti tvé.
58 Modlę się przed obliczem twojem ze wszystkiego serca; zmiłujże się nademną według słowa twego.
Modlívám se milosti tvé v celém srdci: Smiluj se nade mnou podlé slova svého.
59 Uważyłem w myślach drogi moje, a obróciłem nogi moje ku świadectwom twoim.
Rozvážil jsem na mysli cesty své, a obrátil jsem nohy své k tvým svědectvím.
60 Śpieszę się, a nie omieszkuję przestrzegać rozkazań twoich.
Pospíchámť a neodkládám ostříhati rozkazů tvých.
61 Hufy niepobożnych złupiły mię; ale na zakon twój nie zapominam.
Rota bezbožníků zloupila mne, na zákon tvůj se nezapomínám.
62 O północy wstaję, abym cię wysławiał w sądach sprawiedliwości twojej.
O půlnoci vstávám, abych tě oslavoval v soudech spravedlnosti tvé.
63 Jestem towarzyszem wszystkich, którzy się ciebie boją, i tych, którzy przestrzegają przykazań twoich.
Účastník jsem všech, kteříž se bojí tebe, a těch, kteříž ostříhají přikázaní tvých.
64 Panie! pełna jest ziemia miłosierdzia twego; nauczże mię ustaw twoich.
Milosrdenství tvého, Hospodine, plná jest země, ustanovením svým vyuč mne.
65 Łaskawieś postąpił ze sługą twoim, Panie! według słowa twego.
Teth Dobrotivě jsi nakládal s služebníkem svým, Hospodine, podlé slova svého.
66 Dobrego rozumu i umiejętności naucz mię; bom przykazaniom twoim uwierzył.
Pravému soudu a umění vyuč mne, nebo jsem přikázaním tvým uvěřil.
67 Pierwej niżem się był uniżył, błądziłem; ale teraz wyroku twego przestrzegam.
Prvé než jsem snížen byl, bloudil jsem, ale nyní výmluvnosti tvé ostříhám.
68 Dobryś ty i dobrotliwy; nauczże mię ustaw twoich.
Dobrý jsi ty a dobrotivý, vyuč mne ustanovením svým.
69 Uknowali hardzi kłamstwo przeciwko mnie; ale ja ze wszystkiego serca strzegę przykazań twoich.
Složiliť jsou lež proti mně pyšní, ale já celým srdcem ostříhám přikázaní tvých.
70 Serce ich zatyło jako sadło; ale się ja zakonem twoim cieszę.
Zbřidlo jako tuk srdce jejich, já zákonem tvým se potěšuji.
71 Jest mi to ku dobremu, żem był utrapiony, abym się nauczył ustaw twoich.
K dobrémuť jest mi to, že jsem pobyl v trápení, abych se naučil ustanovením tvým.
72 Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra.
Za lepší sobě pokládám zákon úst tvých, nežli na tisíce zlata a stříbra.
73 Ręce twoje uczyniły mię, i wykształtowały mię; dajże mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich;
Jod Ruce tvé učinily a sformovaly mne, dej mi ten rozum, abych se naučil přikázaním tvým,
74 Aby się radowali bojący się ciebie, ujrzawszy mię, że na słowo twoje oczekuję.
Tak aby bojící se tebe mne vidouce, radovali se, že na slovo tvé očekávám.
75 Znam, Panie! iż są sprawiedliwe sądy twoje, a iżeś mię słusznie utrapił.
Seznávámť, Hospodine, že jsou spravedliví soudové tvoji, a že jsi mne hodně potrestal.
76 Niechajże mię, proszę, ucieszy miłosierdzie twoje według wyroku twego, któryś uczynił słudze twemu.
Nechať jest již zřejmé milosrdenství tvé ku potěšení mému, podlé řeči tvé mluvené služebníku tvému.
77 Niechże na mię przyjdą litości twoje, abym żył; bo zakon twój jest kochaniem mojem.
Přiďtež na mne slitování tvá, abych živ býti mohl; nebo zákon tvůj rozkoš má jest.
78 Niech będą zawstydzeni pyszni, przeto, że mię chytrze podwrócić chcieli; ale ja rozmyślać będę w przykazaniach twoich.
Zahanbeni buďte pyšní, proto že lstivě chtěli mne podvrátiti, já pak přemyšluji o přikázaních tvých.
79 Niech się obrócą do mnie, którzy się ciebie boją, i którzy znają świadectwa twoje.
Obraťtež se ke mně, kteříž se bojí tebe, a kteříž znají svědectví tvá.
80 Niech będzie serce moje uprzejme przy ustawach twoich, abym nie był zawstydzony.
Budiž srdce mé upřímé při ustanoveních tvých, tak abych nebyl zahanben.
81 Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.
Kaph Touží duše má po spasení tvém, na slovo tvé očekávám.
82 Ustały oczy moje, czekając wyroku twego, gdy mówię: Kiedyż mię pocieszysz?
Hynou i oči mé žádostí výmluvností tvých, když říkám: Skoro-liž mne potěšíš?
83 Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.
Ačkoli jsem jako nádoba kožená v dymu, na ustanovení tvá však jsem nezapomenul.
84 Wieleż będzie dni sługi twego? kiedyż sąd wykonasz nad tymi, którzy mię prześladują?
Mnoho-liž bude dní služebníka tvého? Skoro-liž soud vykonáš nad těmi, kteříž mi protivenství činí?
85 Pyszni pokopali mi doły, co nie jest według zakonu twojego.
Vykopali mi pyšní jámy, kterážto věc není podlé zákona tvého.
86 Wszystkie przykazania twoje są prawdą; bez przyczyny mię prześladują; ratujże mię.
Všecka přikázaní tvá jsou pravda; bez příčiny mi se protiví, spomoziž mi.
87 Bez mała mię już wniwecz nie obrócili na ziemi; a wszakżem ja nie opuścił przykazań twoich.
Téměřť jsou mne již v nic obrátili na zemi, já jsem však neopustil přikázaní tvých.
88 Według miłosierdzia twego ożyw mię, abym strzegł świadectwa ust twoich.
Podlé milosrdenství svého obživ mne, abych ostříhal svědectví úst tvých.
89 O Panie! słowo twoje trwa na wieki na niebie.
Lamed Na věky, ó Hospodine, slovo tvé trvánlivé jest v nebesích.
90 Od narodu do narodu prawda twoja; ugruntowałeś ziemię, i stoi.
Od národu do pronárodu pravda tvá, utvrdil jsi zemi, a tak stojí.
91 Według rozrządzenia twego trwa to wszystko aż do dnia tego; wszystko to zaiste jest ku służbie twojej.
Vedlé úsudků tvých stojí to vše do dnešního dne, všecko to zajisté jsou služebníci tvoji.
92 By był zakon twój nie był kochaniem mojem, dawnobym był zginął w utrapieniu mojem.
Byť zákon tvůj nebyl mé potěšení, dávno bych byl zahynul v svém trápení.
93 Na wieki nie zapomnę na przykazania twoje, gdyżeś mię w nich ożywił.
Na věky se nezapomenu na rozkazy tvé; jimi zajisté obživil jsi mne.
94 Twójcim ja, zachowajże mię; bo przykazań twoich szukam.
Tvůjť jsem já, zachovávejž mne; nebo přikázaní tvá zpytuji.
95 Czekają na mię niezbożnicy, aby mię zatracili; ale ja świadectwa twoje uważam.
Očekávajíť na mne bezbožní, aby mne zahubili, já pak svědectví tvá rozvažuji.
96 Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie.
Každé věci dokonalé vidím skončení; rozkaz tvůj jest přeširoký náramně.
97 O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.
Mem Ó jak miluji zákon tvůj, tak že každého dne on jest mé přemyšlování.
98 Nad nieprzyjaciół moich mędrszym mię czynisz przykazaniem twojem; bo je mam ustawicznie przed sobą.
Nad nepřátely mé moudřejšího mne činíš přikázaními svými; nebo mám je ustavičně před sebou.
99 Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.
Nade všecky své učitele rozumnější jsem učiněn; nebo svědectví tvá jsou má přemyšlování.
100 Nad starców jestem roztropniejszy; bo przykazań twoich przestrzegam.
I nad starce opatrnější jsem, nebo přikázaní tvých ostříhám.
101 Od wszelkiej złej drogi zawściągam nogi swoje, abym strzegł słowa twego.
Od každé cesty zlé zdržuji nohy své, abych ostříhal slova tvého.
102 Od sądów twoich nie odstępuję, przeto, że ich ty mnie uczysz.
Od soudů tvých se neodvracuji, proto že ty mne vyučuješ.
103 O jako są słodkie słowa twoje podniebieniu memu! nad miód są słodsze ustom moim.
Ó jak jsou sladké dásním mým výmluvnosti tvé, nad med ústům mým.
104 Z przykazań twoich nabyłem rozumu: przetoż mam w nienawiści wszelką ścieszkę obłędliwą.
Z přikázaní tvých rozumnosti jsem nabyl, a protož všeliké cesty bludné nenávidím.
105 Słowo twe jest pochodnią nogą moim, a światłością ścieszce mojej.
Nun Svíce nohám mým jest slovo tvé, a světlo stezce mé.
106 Przysięgłem i uczynię temu dosyć, że będę strzegł sądów sprawiedliwości twojej.
Přisáhl jsem, což i splním, že chci ostříhati soudů spravedlnosti tvé.
107 Jestem bardzo utrapiony; o Panie! ożyw mię według słowa twego.
Ztrápenýť jsem přenáramně, Hospodine, obživiž mne vedlé slova svého.
108 Panie! dobrowolne śluby ust moich przyjmij proszę za wdzięczne, a sądów twoich naucz mię.
Dobrovolné oběti úst mých, žádám, oblib, Hospodine, a právům svým vyuč mne.
109 Dusza moja jest w ustawicznem niebezpieczeństwie; wszakże na zakon twój nie zapominam.
Duše má jest v ustavičném nebezpečenství, a však na zákon tvůj se nezapomínám.
110 Sidło na mię niezbożnicy zastawili; lecz ja się od przykazań twoich nie obłądzę.
Polékli jsou mi bezbožní osídlo, ale já od rozkazů tvých se neodvracím.
111 Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego.
Za dědictví věčné ujal jsem svědectví tvá, neboť jsou radost srdce mého.
112 Nakłoniłem serca mego ku wykonywaniu ustaw twoich ustawicznie, i aż do końca (żywota).
Naklonil jsem srdce svého k vykonávání ustanovení tvých ustavičně, až i do konce.
113 Wymysły mam w nienawiści, a zakon twój miłuję.
Samech Výmyslků nenávidím, zákon pak tvůj miluji.
114 Tyś jest ucieczką moją, i tarczą moją; na słowo twoje oczekuję.
Skrýše má a pavéza má ty jsi, na slovo tvé očekávám.
115 Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga mojego.
Odstuptež ode mne nešlechetníci, abych ostříhal přikázaní Boha svého.
116 Utwierdźże mię według słowa twego, abym żył, a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.
Zdržujž mne podlé slova svého, tak abych živ byl, a nezahanbuj mne v mém očekávání.
117 Podpieraj mię, abym był zachowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie.
Posiluj mne, abych zachován byl, a patřil k ustanovením tvým ustavičně.
118 Podeptałeś wszystkich, którzy się obłądzili od ustaw twoich; albowiem jest kłamliwa zdrada ich.
Potlačuješ všecky ty, kteříž odstupují od ustanovení tvých; neboť jest lživá opatrnost jejich.
119 Odrzucasz jako zużelicę wszystkich niezbożników ziemi; dla tego miłuję świadectwa twoje.
Jako trůsku odmítáš všecky bezbožníky země, a protož miluji svědectví tvá.
120 Drży od strachu przed tobą ciało moje; bo się sądów twoich lękam.
Děsí se strachem před tebou tělo mé; nebo soudů tvých bojím se.
121 Czynię sądy i sprawiedliwość: nie podawajże mię tym, którzy mi gwałt czynią.
Ajin Èiním soud a spravedlnost, nevydávejž mne mým násilníkům.
122 Zastąp sam sługę twego ku dobremu, aby mię hardzi nie potłoczyli.
Zastup sám služebníka svého k dobrému, tak aby mne pyšní nepotlačili.
123 Oczy moje ustały, czekając na zbawienie twoje, i na wyrok sprawiedliwości twojej.
Oči mé hynou čekáním na spasení tvé, a na výmluvnost spravedlnosti tvé.
124 Obchodź się z sługą twoim według miłosierdzia twego, a ustaw twoich naucz mię.
Nalož s služebníkem svým vedlé milosrdenství svého, a ustanovením svým vyuč mne.
125 Sługamci ja twój, dajże mi zrozumienie; abym umiał świadectwa twoje.
Služebník tvůj jsem já, dejž mi rozumnost, abych uměl svědectví tvá.
126 Czasci już, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twój.
Èasť jest, abys se přičinil, Hospodine; zrušili zákon tvůj.
127 Dlatego umiłowałem rozkazania twoje nad złoto, a nad złoto najwyborniejsze.
Z té příčiny miluji přikázaní tvá více nežli zlato, i to, kteréž jest nejlepší.
128 Przeto, że wszystkie przykazania twoje, wszystkie prawdziwe być uznaję, a wszelkie ścieżki obłędliwe mam w nienawiści.
A proto, že všecky rozkazy tvé o všech věcech pravé býti poznávám, všeliké stezky bludné nenávidím.
129 Dziwne są świadectwa twoje; przetoż ich strzeże dusza moja.
Pe Předivnáť jsou svědectví tvá, a protož jich ostříhá duše má.
130 Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom.
Začátek učení tvého osvěcuje, a vyučuje sprostné rozumnosti.
131 Usta moje otwieram i dyszę; albowiemem przykazań twoich pragnął.
Ústa svá otvírám, a dychtím, nebo přikázaní tvých jsem žádostiv.
132 Wejżyjże na mię, a zmiłuj się nademną weaług prawa tych, którzy miłują imię twoje.
Popatřiž na mne, a smiluj se nade mnou podlé práva těch, kteříž milují jméno tvé.
133 Drogi moje utwierdź w słowie twojem, a niech nademną nie panuje żadna nieprawość.
Kroky mé utvrzuj v slovu svém, a nedej, aby nade mnou panovati měla jaká nepravost.
134 Wybaw mię od uciśnienia ludzkiego, abym strzegł rozkazań twoich.
Vysvoboď mne z nátisků lidských, abych ostříhal rozkazů tvých.
135 Rozświeć nad sługą twoim oblicze twoje, a naucz mię ustaw twoich.
Zasvěť tvář svou nad služebníkem svým, a ustanovením svým vyuč mne.
136 Strumienie wód płyną z oczów moich dla tych, którzy nie strzegli zakonu twego.
Potůčkové vod vyplývají z očí mých příčinou těch, kteříž neostříhají zákona tvého.
137 Sprawiedliwyś ty, Panie! i prawdziwy w sądach twoich.
Tsade Spravedlivý jsi, Hospodine, a upřímý v soudech svých.
138 Przykazałeś sprawiedliwe świadectwa twoje, i wielce prawdziwe.
Ty jsi vydal spravedlivá svědectví svá, a vší víry hodná.
139 Zniszczyła mię gorliwość moja, iż zapominają na słowo twoje nieprzyjaciele moi.
Až svadnu, tak horlím, že se zapomínají na slovo tvé nepřátelé moji.
140 Doskonale są doświadczone słowa twoje; dlatego się sługa twój w nich rozkochał.
Zprubovanáť jest řeč tvá dokonale, tou příčinou ji miluje služebník tvůj.
141 Jam maluczki i wzgardzony; wszakże przykazań twoich nie zapominam.
Maličký a opvržený jsem já, však na rozkazy tvé se nezapomínám.
142 Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość wieczna, a zakon twój prawda.
Spravedlnost tvá jest spravedlnost věčná, a zákon tvůj pravda.
143 Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoje są kochaniem mojem.
Ssoužení a nátisk mne stihají, přikázaní tvá jsou mé rozkoše.
144 Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; daj mi rozum, a żyć będę.
Spravedlnost svědectví tvých trvá na věky; dej mi z ní rozumnosti nabýti, tak abych živ býti mohl.
145 Wołam ze wszystkiego serca, wysłuchajże mię, o Panie! a będę strzegł ustaw twoich.
Koph Z celého srdce volám, vyslyšiš mne, ó Hospodine, abych ostříhal ustanovení tvých.
146 Wołam do ciebie, zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich.
K tobě volám, vysvoboď mne, abych šetřil svědectví tvých.
147 Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoje oczekując.
Předstihám svitání a volám, na tvéť slovo očekávám.
148 Uprzedzają straż nocną oczy moje, przeto, abym rozmyślał o wyrokach twoich.
Předstihají oči mé bdění proto, abych přemýšlel o výmluvnostech tvých.
149 Panie! głos mój usłysz według miłosierdzia twego; według sądu twego ożyw mię.
Hlas můj slyš podlé svého milosrdenství, Hospodine, podlé soudů svých obživ mne.
150 Przybliżają się, którzy naśladują złości, ci, którzy się od zakonu twego oddalili.
Přibližují se následovníci nešlechetnosti, ti, kteříž se od zákona tvého vzdálili.
151 Bliskoś ty jest, Panie! a wszystkie przykazania twoje są prawdą.
Ty blíže jsi, Hospodine; nebo všecka přikázaní tvá jsou pravda.
152 Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś je na wieki ugruntował.
Jižť to dávno vím o svědectvích tvých, že jsi je stvrdil až na věky.
153 Obacz utrapienie moje, a wyrwij mię; bom na zakon twój nie zapomniał.
Reš Popatřiž na mé trápení, a vysvoboď mne; neboť se na zákon tvůj nezapomínám.
154 Stań przy sprawie mojej, a obroń mię; dla słowa twego ożyw mię.
Zasaď se o mou při, a ochraň mne; pro řeč svou obživ mne.
155 Dalekoć jest od niezbożników zbawienie; bo się nie badają o ustawach twoich.
Dalekoť jest od bezbožných spasení, nebo nedotazují se na ustanovení tvá.
156 Wielkie są litości twoje, Panie! według sądów twoich ożyw mię.
Slitování tvá mnohá jsou, Hospodine; podlé soudů svých obživ mne.
157 Wieleć jest prześladowców moich i nieprzyjaciół moich; wszakże od świadectw twoich nie uchylam się.
Jakžkoli jsou mnozí protivníci moji a nepřátelé moji, však od svědectví tvých se neuchyluji.
158 Widziałem przestępców, i mierziało mię to, że wyroku twego nie przestrzegali.
Viděl jsem ty, kteříž se převráceně měli, velmi to těžce nesa, že řeči tvé neostříhali.
159 Obaczże Panie! iż rozkazania twoje miłuję; według miłosierdzia twego ożyw mię.
Popatřiž, žeť rozkazy tvé miluji, Hospodine; podlé milosrdenství svého obživ mne.
160 Najprzedniejsza rzecz słowa twego jest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twojej.
Nejpřednější věc slova tvého jest pravda, a na věky trvá všeliký úsudek spravedlnosti tvé.
161 Książęta mię prześladują bez przyczyny; wszakże słów twoich boi się serce moje.
Šin Knížata mi se protiví bez příčiny, však slova tvého děsí se srdce mé.
162 Ja się weselę z wyroku twego, tak jako ten, który znajduje wielkie korzyści.
Já raduji se z řeči tvé tak jako ten, kterýž dochází hojné kořisti.
163 Ale nienawidzę kłamstwa, i brzydzą się niem; ale zakon twój miłuję.
Falše pak nenávidím, a jí v ohavnosti mám; zákon tvůj miluji.
164 Chwalę cię siedm kroć przez dzień, dla sądów twoich sprawiedliwych.
Sedmkrát za den chválím tě z soudů tvých spravedlivých.
165 Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznawają żadnego obrażenia.
Pokoj mnohý těm, kteříž milují zákon tvůj, a nemají žádné urážky.
166 Panie! oczekuję zbawienia twego; a przykazania twoje wykonywam.
Očekávám na spasení tvé, Hospodine, a přikázaní tvá vykonávám.
167 Przestrzega dusza moja świadectw twoich; albowiem je bardzo miłuję.
Ostříhá duše má svědectví tvých, nebo je velice miluji.
168 Przestrzegam przykazań twoich i świadectw twoich; albowiem wszystkie drogi moje są przed tobą.
Ostříhám rozkazů tvých a svědectví tvých; nebo všecky cesty mé jsou před tebou.
169 Panie! niech się przybliży wołanie moje przed oblicze twoje; według słowa twego daj mi zrozumienie.
Thav Předstupiž úpění mé před oblíčej tvůj, Hospodine, a podlé slova svého uděl mi rozumnosti.
170 Niech przyjdzie prośba moja przed twarz twoję, a według obietnicy twojej wyrwij mię.
Vejdiž pokorná prosba má před tvář tvou, a vedlé řeči své vytrhni mne.
171 Chwałę wydadzą wargi moje, gdy mię nauczysz ustaw twoich.
I vynesou rtové moji chválu, když ty mne vyučíš ustanovením svým.
172 Opowiadać będzie język mój wyroki twoje; bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwość.
Zpívati bude i jazyk můj slovo tvé, a že všecka přikázaní tvá jsou spravedlnost.
173 Niech mi będzie na pomocy ręka twoja, gdyżem sobie obrał przykazania twoje.
Budiž mi ku pomoci ruka tvá; neboť jsem sobě zvolil přikázaní tvá.
174 Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twój jest kochaniem mojem.
Toužím po spasení tvém, Hospodine, a zákon tvůj jest rozkoš má.
175 Żyć będzie dusza moja, i będzie cię chwaliła, a sądy twoje będą mi na pomocy.
Živa bude duše má, a bude tě chváliti, a soudové tvoji budou mi na pomoc.
176 Błądzę jako owca zgubiona, szukajże sługi twego; boć przykazań twoich nie zapominam.
Bloudím jako ovce ztracená, hledejž služebníka svého, neboť se na přikázaní tvá nezapomínám.
