Psalmów 109

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;

Dem Musikmeister. Von David. Ein Psalm. Gott, der du mein Lobpreis bist, schweige nicht!

2 Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,

Denn gottlosen Mund und trügerischen Mund haben sie wider mich aufgethan, mit lügnerischer Zunge mit mir geredet.

3 A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

Und mit Worten des Hasses haben sie mich umgeben und bekämpften mich ohne Ursache.

4 Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

Für meine Liebe befeinden sie mich, während ich doch ganz Gebet bin.

5 Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

Sie vergalten mir Böses für Gutes und Haß für meine Liebe.

6 Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

Bestelle einen Gottlosen wider ihn, und ein Ankläger stehe zu seiner Rechten.

7 Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

Wenn er gerichtet wird, müsse er als schuldig hervorgehen, und sein Gebet werde zur Sünde.

8 Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.

Seiner Lebenstage seien wenige, sein Amt empfange ein anderer.

9 Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

Seine Kinder müssen zu Waisen werden, und sein Weib eine Witwe.

10 Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.

Seine Kinder müssen überall umherschweifen und betteln, müssen fortgetrieben werden aus ihren Ruinen.

11 Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

Der Wucherer lege aller seiner Habe Schlingen, und Fremde mögen plündern, was er mühsam erworben hat.

12 Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.

Er habe niemanden, der ihm Huld erweist, und niemand sei, der sich seiner Waisen erbarmt.

13 Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

Seine Nachkommenschaft müsse der Ausrottung verfallen; im nächsten Geschlecht erlösche ihr Name!

14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.

Der Verschuldung seiner Väter werde bei Jahwe gedacht, und seiner Mutter Sünde werde nicht ausgelöscht.

15 Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

Stets seien sie Jahwe gegenwärtig, damit er ihr Gedächtnis von der Erde vertilge,

16 Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.

weil er nicht daran gedacht hat, Liebe zu üben, sondern den elenden und armen Mann verfolgte und den Verzagten, um ihn vollends zu töten.

17 Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.

Er wollte den Fluch - so komme er über ihn! Er hatte kein Gefallen an Segen - so bleibe er fern von ihm!

18 A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.

Er zog den Fluch an wie sein Gewand - so dringe er wie Wasser in sein Inneres ein und wie Öl in seine Gebeine!

19 Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

Er werde ihm wie ein Kleid, in das er sich hüllt, und zu einem Gürtel, mit dem er sich beständig gürtet.

20 Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.

Dies sei der Lohn meiner Widersacher von Jahwe und derer, die Böses wider mich reden.

21 Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.

Du aber, Jahwe, Herr, verfahre mit mir um deines Namens willen; denn deine Gnade ist köstlich - errette mich!

22 Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

Denn ich bin elend und arm, und mein Herz windet sich in meinem Inneren.

23 Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.

Gleich dem Schatten, wenn er sich neigt, schwinde ich dahin, bin ausgeschüttelt, wie eine Heuschrecke.

24 Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

Meine Kniee wanken vom vielen Fasten, und mein Leib ist abgemagert, ohne Fett.

25 Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

Und ich bin ihnen zum Gespötte geworden; wenn sie mich sehen, schütteln sie den Kopf.

26 Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,

Hilf mir, Jahwe, mein Gott! Rette mich, nach deiner Gnade!

27 Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.

Laß sie inne werden, daß dies deine Hand sei, daß du, Jahwe, es gethan hast.

28 Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.

Mögen sie fluchen, du aber wollest segnen; die sich wider mich erheben, müssen zu Schanden werden, dein Knecht aber möge sich freuen dürfen!

29 Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.

Mögen sich meine Widersacher mit Schmach bedecken und von ihrer Schande wie von einem Mantel umhüllt sein.

30 Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.

Ich will Jahwe mächtig mit meinem Munde preisen und inmitten vieler will ich ihn rühmen!

31 Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

Denn er steht dem Armen zur Rechten, um ihm zu helfen gegen die, die ihn verdammen.