< Psalmów 107 >

1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃

< Psalmów 107 >