Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
"Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Auf ewig währet seine Huld."
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
So singen die vom Herrn Erlösten, die er aus Feindes Hand befreit
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
und aus den Ländern sammelt von Morgen, Abend, Mitternacht und Süden. -
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Sie irren in der Steppenwüste und finden keine Bahn zur Wohnstatt hin.
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Sie leiden Durst und Hunger, und ihre Seele sinkt darob in Ohnmacht.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; Er rettet sie aus ihren Ängsten
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
und leitet sie auf rechtem Wege, die Wohnstatt zu erreichen.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
daß er ihr Lechzen stillt und ihren Hunger mit dem Nötigen befriedigt! -
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
In Finsternis und Todesschatten sitzen sie, gebannt in Elend und in Eisen;
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
denn Gottes Worten widerspenstig, verschmähen sie des Höchsten Rat.
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Durch Mühsal beugt er ihren Sinn; sie werden machtlos; niemand hilft.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Aus Finsternis und Todesschatten führt er sie, und ihre Fesseln sprengt er auf.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
daß er zertrümmert eherne Pforten und Eisenriegel bricht! -
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Die Kranken leiden schwer ob ihres Sündenwandels und wegen ihrer Missetaten,
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
daß sie vor jeder Speise ekelt und sie des Todes Pforten schon berühren.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Er schickt sein Wort, macht sie gesund und rettet sie vor ihren Grüften.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
ihm Dankesopfer bringen, jubelnd seine Taten künden! -
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Die auf der See in Schiffen fahren und ihr Geschäft auf großen Wassern treiben,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
erblicken hier des Herren Werke und seine Wunder mit der tiefen Flut.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Ein Sturm erhebt sich auf sein Wort, und seine Wellen türmen sich.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Sie steigen bis zum Himmel, fahren in die Tiefen. Ihr Leben ist gefährdet.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Sie tanzen, schwanken wie Betrunkene. Dahin ist ihre ganze Kunst.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Er macht den Sturm zum Säuselwind; da legen sich des Meeres Wellen.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Sie jubeln, daß sie stille liegen und er sie an ihr Endziel führt.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
und ihn vor allem Volk erheben und ihn im Kreis der Alten loben! -
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Er macht zur Wüste Ströme, zu dürrem Lande Quellenorte,
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
ein fruchtbar Land zum salzigen Grund, der Bosheit der Bewohner wegen.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Er macht zum Wasserteich die Wüste und dürres Land zum Quellenort;
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
die Hungrigen läßt er hier wohnen; Sie bauen eine Wohnstatt dort,
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
besäen Felder, pflanzen Weinberge, die lohnend Früchte tragen.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Er segnet sie, daß sie sich riesig mehren, und läßt ihr Vieh sich nicht vermindern.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Vermindern sie sich, werden sie gebeugt von Druck und Elend und von Jammer,
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
dann gießt auf Fürsten er Verachtung aus und führt sie in die unwegsame Öde.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Doch aus dem Elend hebt er Arme auf und macht Geschlechter Herden gleich.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Das sehen Redliche und freuen sich, und jeder Frevelmund verstummt. -
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Wer weise ist, beachtet dies, und Anerkennung finden so des Herren Gnadentaten.
