< Psalmów 104 >
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Beni SENYÈ a, O nanm mwen! O SENYÈ, Bondye mwen an, Ou tèlman gran. Ou abiye avèk bèlte ak majeste.
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Li kouvri Li menm ak limyè kon yon manto. Ki ouvri syèl la tankou yon rido tant.
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Li poze gran travès wo chanm nan nan dlo. Li fè nwaj yo sèvi kon cha Li. Li mache sou zèl van an.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Li fè van yo vin mesaje Li. Flanm dife yo se minis Li.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Li te etabli tè a sou pwòp fondasyon li, pou l pa varye pou tout tan ni pou tout tan.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Ou te kouvri li avèk fon an tankou yon vètman. Dlo yo te kanpe anwo mòn yo.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
Ak repwòch Ou, yo te sove ale. Lè vwa Ou te sone, yo te kouri ale.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
Mòn yo te leve, vale yo te vin fon nan plas ke Ou te kòmande pou yo a.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Ou te plase yon limit pou dlo yo pa ta depase, pou yo pa retounen kouvri tè a.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Li fè sous yo vin koule nan vale yo. Yo koule antre mòn yo.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
Yo bay dlo pou bwè a tout bèt chan yo. Bourik mawon yo bwè pou satisfè swaf yo.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Akote yo, zwazo syèl yo va poze kay. Yo va leve vwa yo pami branch bwa yo.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Li awoze mòn yo soti nan chanm anwo yo. Latè satisfè avèk fwi a zèv Li yo.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Li fè zèb grandi pou bèt yo e vèdi pou zèv a lòm nan, pou li kab fè manje sòti nan tè a,
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
e diven ki fè kè a lòm kontan an, pou li kab fè figi li klere ak lwil, ak manje ki bay soutyen a kè lòm nan.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
Pyebwa a SENYÈ yo bwè dlo jiskaske yo plen, pye sèd Liban ke Li te plante yo,
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
kote zwazo yo fè nich yo. Sigòy ki fè kay li nan pye sipre yo.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Mòn wo yo se pou kabrit mawon yo. Gwo falèz yo se yon kote pou daman yo kache.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Li te fè lalin nan pou sezon yo. Solèy la konnen plas kote pou l vin kouche a.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Ou te chwazi tenèb la e li te devni lannwit, pou tout bèt forè yo mache toupatou.
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
Jenn lyon yo rele fò dèyè viktim yo, e chache manje yo nan men Bondye.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Solèy la vin leve. Yo retire yo pou ale kouche nan tanyè yo.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Lòm ale fè travay li. Li fè fòs jis lannwit rive.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
O SENYÈ, a la zèv Ou yo anpil! Nan sajès, Ou te fè tout bagay. Latè ranpli ak byen Ou yo.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Genyen lanmè, gran e vast. Ladann, gen gwo ekip pwason ki pa kab menm konte gwo bèt, kòn ti bèt.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Genyen gwo bato k ap pase ladann, ak levyatan ke Ou te fòme pou fè spò ladann nan.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
Yo tout ap tann Ou pou bay yo manje nan lè yo.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
Ou bay yo, e yo ranmase li. Ou ouvri men Ou, e yo satisfè ak bonte.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Ou kache figi Ou, e yo chagren nèt. Ou retire lespri yo; yo mouri e yo retounen nan pousyè yo.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Ou voye Lespri Ou deyò; yo vin kreye. Konsa, Ou renouvle fas tè a.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Kite glwa SENYÈ a dire jis pou tout tan. Kite SENYÈ a rejwi nan zèv Li yo.
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Li gade tè a e tè a vin tranble. Li touche mòn yo e yo fè lafimen.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Mwen va chante a SENYÈ a toutotan ke m ap viv. Mwen va chante lwanj a Bondye mwen an toutotan ke m la.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Kite refleksyon mwen yo fè L plezi. Pou kont mwen, mwen va kontan nan SENYÈ a.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Kite pechè yo vin disparèt sou tè a, E mechan yo vin pa la ankò. Beni SENYÈ a, O nanm mwen. Bay SENYÈ a lwanj!