Psalmów 104
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Kiitä Herraa, minun sieluni, Herra, minun Jumalani, sinä olet ylen suuri; valkeus ja kirkkaus on sinun pukusi.
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Sinä verhoudut valoon niinkuin viittaan, sinä levität taivaat niinkuin teltan;
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
sinä rakennat salisi vetten päälle, teet pilvet vaunuiksesi ja kuljet tuulen siivillä.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Sinä teet tuulet sanasi saattajiksi, palvelijoiksesi tulen liekit.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Sinä asetit maan perustuksillensa, niin että se pysyy horjumatta iankaikkisesti.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Sinä peitit sen syvyyden vesillä kuin vaatteella: vuoria ylempänä seisoivat vedet.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
Mutta ne pakenivat sinun nuhteluasi, sinun jylinääsi ne juoksivat pakoon;
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
vuoret kohosivat ja laaksot laskeutuivat paikkoihin, jotka sinä olit niille valmistanut.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Sinä panit rajan, jonka yli vedet eivät käy eivätkä palaja peittämään maata.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Sinä kuohutit laaksoista lähteet, jotka vuorten välillä vuotavat.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
Ne antavat juoman kaikille metsän eläimille, villiaasit niistä janonsa sammuttavat.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Niiden partailla asuvat taivaan linnut ja visertävät lehvien välissä.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Saleistasi sinä kastelet vuoret, sinun töittesi hedelmistä maa saa ravintonsa.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Sinä kasvatat ruohon karjalle ja kasvit ihmisen tarpeeksi. Niin sinä tuotat maasta leivän
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
ja viinin, joka ilahuttaa ihmisen sydämen; niin sinä saatat kasvot öljystä kiiltäviksi, ja leipä vahvistaa ihmisen sydäntä.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
Ravintonsa saavat myös Herran puut, Libanonin setrit, jotka hän on istuttanut.
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
Niissä lintuset pesivät, ja haikaroilla on majansa kypresseissä.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Korkeat vuoret ovat kauristen hallussa, kallionkolot ovat tamaanien suoja.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Kuun sinä olet tehnyt näyttämään aikoja; aurinko tietää laskunsa.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Sinä teet pimeän, niin tulee yö; silloin lähtevät liikkeelle kaikki metsän eläimet.
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
Nuoret jalopeurat kiljuvat saalista ja pyytävät Jumalalta elatustansa.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Aurinko nousee, ne vetäytyvät pois ja laskeutuvat luoliinsa maata.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Silloin ihminen menee töihinsä ja askaroitsee iltaan asti.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Kuinka moninaiset ovat sinun tekosi, Herra! Sinä olet ne kaikki viisaasti tehnyt, maa on täynnä sinun luotujasi.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Merikin, suuri ja aava-siinä vilisee lukemattomat laumat pieniä ja suuria eläviä.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Siellä kulkevat laivat, siellä Leviatan, jonka sinä olet luonut siinä leikitsemään.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
Ne kaikki odottavat sinua, että antaisit heille ruuan ajallansa.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
Sinä annat niille, ja ne kokoavat, sinä avaat kätesi, ja ne ravitaan hyvyydellä.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Sinä peität kasvosi, ja ne peljästyvät, sinä otat pois niiden hengen, ne kuolevat ja palajavat tomuun jälleen.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Sinä lähetät henkesi, ja ne luodaan; ja sinä uudistat maan muodon.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Pysyköön Herran kunnia iankaikkisesti. Saakoon Herra teoistansa iloita,
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
hän, joka katsahtaa maahan, ja se vapisee, joka koskettaa vuoria, ja ne suitsuavat.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Kaiken ikäni minä ylistän Herraa, minä veisaan Jumalani kiitosta, niin kauan kuin elän.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Olkoot minun tutkisteluni hänelle otolliset; minä iloitsen Herrassa.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Hävitkööt syntiset maasta, älköön jumalattomia enää olko. Kiitä Herraa, minun sieluni. Halleluja!
